Mission Is Love ❤❤❤ [ Published ]

💞 chapter 47

Divina POV.

Ilang araw na ako nakakulong dito sa apat na sulok ng kwartong ito pero di ko pa nakikita si Margaret or even Wagner.

Halos mamanhid na kamay at papa ko na parehong nakatali habang nakahiga ako sa malamig na sahig dito.

Where am I ?

Ano ba gagawin nila sakin? Papatayin ba nila ako gutom at uhaw dito sa loob ?

Sinusubukan Kong luwagan ang nakatali Kong mga kamay pero kahit ang bibig ko ay may masking tape damn!

Ganito pala pag na kidnapped or hostage? Pero di pa rin ako napanghihinaan ng loob alam Kong makakalabas ako dito.

Maya't Maya pa may naririnig akong kaluskos mula sa labas kaya itinigil ko muna ang pagpupumilit Kong kumawala.

Pumasok ang dalawang lalaki naka suot na aviator at sando black with at navy blue six packets pants and mga hand guns pocket around their waist.

Tinanggal nila ang mga taling gumapos sakin sa kamay at paa at pinilit akong tumayo, Hindi ko maramdaman ang mga binti ko dahil sa pagkamanhid.

Wala na akong sinabi at sumunod na Lang ng maayos sa kanila, nang makalabas kami ay mariin akong napapikit at hinarang ang braso ko sa mata, sa tagal ko ba naman sa loob ng container bond at ang dilim kaya medyo sumama epekto ng liwanag sa mata ko.

Hinila nila ako kahit napapikit pa ako ng medyo naging okay na sa mata ko, marahan ko itong dinilat at pinasadahan ng tingin ang paligid.

Feel ko pumapast forward ang oras ngayo'y nandito na ko sa taas at pinapalibutan ng tauhan ni Margaret at Wagner.

Hindi ako kinakabahan o ano mang takot kahit kunti sa maaaring mangyari ngayon sakin pero sisiguraduhin Kong kung sakaling ito na ang huling araw ng buhay dito isasama ko kayong lahat lalo kana Margaret.

Nagsimulang nagbigay daan ang mga tauhan niya sa harapan ko doon iniluwa si ang mortal na kaaway ko at ang kanyang boylet.

Agad naman ako binitawan ng mga lalaking kanina pa ko kinakalagkad, hinimas himas ko ang wrist hand ko at maagas na sinalubong ang mga tingin ni Margaret na siyang papalapit sa kinaroroonan ko.

' how's your day divina ? Oh! A little chuckle shall I say divine Claire McKnight mariin nitong banggit na pangalan ko.

Mga tingin niyang nanghahamon, sinagot ko naman ng buong tapang ang mga tingin niyang kanina pa ko pinapatay.

' great! Sarcastically smile I throw at him finally meet you for last ' maangas Kong sabi.

' why? Did you miss me ? ' she chuckle at loud and start to roamed around.