Chapter 23

13.2K 308 6
                                    

CHAPTER 23

SAPPHIRE'S POV

"Arggg" napadaing ako ng maramdaman ko ang sakit ng mga sugat ko.Ramdam ko na rin ang panghihina ng katawan ko dahil sa paglabas ko ng mahika na ipinagbabawal sa ibang bahagi ng labas ng paaralan.

Nakaramdam ako ng mga kamay sa braso ko na tumulong para tumayo sa kina-uupuang lupa.

"Thank You" simpleng sabi ko kay Ace na ngayon ay hawak pa rin ang mga braso ko.

Kinuha ko na ang gagawing kong panagga Mgriosl. Inilagay ko na ito sa aking kamay at ang ginawa ko na parang espada para sa pagpuksa sa mga Mgriosl.

Tinignan ko si Ace na kung nakahanda na ba syang sumugod sa mga Mgriosl ng walang mahikang ginagamit.

Nababakas rin sa mukha nya ang panghihina na pilit nyang itinatago sa kanyang malalamig na emosyon.

Tumango lang ako sa kanya at nagsimula ng maglakad patungo kila Keana na ngayon ay magkakasama na sa pinagtataguan nilang puno.

Ng makita nila kami bigla na lang kumunot ang mga noo nila dahil sa dala naming metal.

Ng makarating kami sa kanila nag tanong agad sila ngunit hindi ko na pinansin iyon.

Tinignan ko ang paligid na ngayon ay may mga punong natumba dahil sa kagagawan ng Mgriosl.

"Listen.I want you to run over there *sabay turo sa malaking tipak na bato* and hide and if you can call for help then go.Me and Ace will be fighting those Mgriosl while your calling for help."mahabang pahayag ko sa kanila.Ibubuka na sana nila ang mga bibig nila.Pero inilagay ko na ang aking kamay sa harap ng mukha nila na ang ibig sabihin ay tumigil.

" No buts and no question.Just go so that all of us can survive "I said.Tumalikod na ako sakanila at nagsimula ng patayin ang mga Mgriosl malapit sa akin.

NATHAN'S POV

Nandito na kami sa malaking tipak na bato habang nagtatago.Hinihingal kami pareho dahil sa kailangan naming makapunta agad dito.

I want to help them but I can't.I don't know what they are planing to do.We just need to find somebody who can help us to this trouble.

" We need to go"sabi ko naman sakanila na ngayon ay bumabawi sa kanilang paghinga.

"Wait" rinig kong pagpigil ni Keana.Nakita ko syang nagpunit ng damit na halos ngayon ay kita na ang tiyan nya para lang matakpan at mapigilang ang pagdudugo ng braso ni Jake.Tinapalan nya langbito sa unang nilagay nyang tila sa braso ni Jake kanina.

Nagsimula na kaming tumakbo at nag ba baka sakali na makita namin ang makakatulong para labanan ang mga Mgriosl.

Ng bigla na lang nadapa si thea na nagpahinto sa amin ng pareho.

"Clumsy woman" I whisper to my self.And help to stand but she can't.I don't have a choice but to carry her because of her big wound.

"Let's go" sabi ko naman at tumakbo na habang anay ko si Thea.

"Teka lang" sabi naman ni Keana na ngayon ay bumabawi sa paghinga dahil sa mabilis naming pagtakbo.

The Long Lost PrincessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon