The Long Lost Princess

Chapter 35

May I remind you guys that this story is NOT YET EDITED.Alam ko pong maraming wrong grammar,spelling at etc.Sana po maintindihan nyo pa rin ng maayos habang binabasa ito.I will edit this when I finish this story.

At salamat rin po sa mga nagpapataloy na basahin ang story na to at sa mga nagcocomment sa kabila ng mga pagkakamali ko.

××××××××××××××××××××××××××××××××

CHAPTER 35

SAPPHIRE'S POV

Nandito ako ngayon sa likod ng school.Hindi ko alam kong bakit dito ako dinala ng paa ko.

Ipinikit ko ang mata ko at itinaas ang kamay sabay sigaw.Huminga ako ng malalim saka ulit binuksan ang mata.Umupo ako at nagsimulang buksan ang dala kong pagkain.Gusto ko kasi ng tahimik na lugar.May tao naman sa garden na pinupuntahan ko kaya dito ako napadpad.

"What are you doing?" may biglang nagtanong.

"Kumakain at umuupo hindi mo ba nakikita yun?" sarkastikong sagot ko sa tanong ng kung sino.

"Yeah I can see that.What I mean what are you doing here?" pagtatama nya sa tanong nya.

"May nakalagay bang bawal ako pumunta dito?" tanong ko ulit pabalik sa kanya habang nakatutok pa rin sa pagkain ko.

"I didn't say that Sapphire" biglang  rinig ko sa pangalan ko kaya tinignan ko na lang ito.

"What are you doing here?" tanong ko kay drake.Bakit ba kung nasan ako nandon rin sya?

"Dahil wala namang nakalagay na Bawal ako pumunta rito"

"Gaya-gaya" sabi ko sa kanya.Well sinabi nya lang naman ang sinagot ko kanina sa tanong nya kanina.

Umupo sya sa tabi ko.Walang imikan.Kain lang ako ng kain.

"Kamusta ka?" biglang tanong nya na nagpatigil sa akin at na patingin sa kanya.Dahil ito lang naman ang unang pagkakataong tanungin nya ko ng ganto.

"You surprise you know.Your not the kind of person asking that question to someone."

"Yeah.I'm always with Nathan and the others that's why I don't have to ask that question to them."

"Since when do you know each other?" tanong ko sa kanya.

"Since when we are kids.Our parents are friends and basically we are friends to,because  they are spending time together that make us close.Every occasion we celebrate it together with our family.We go to the same school in nursery until now.At sa tagal naming magkasama hindi maiiwasang na maging matalik na magkaibigan"kwento nya.

"So,ganon talaga ka-close and parents nyo."tumango na Lang sya.

"How about you? Wala kaming alam na kahit na ano sayo."

"Well I live on my own.Hindi ko alam  kung sino ba ang mga magulang ko. Binuhay ko ang sarili ko na walang tulong na tinatanggap mula sa iba.Gusto Kong ipakita  na kahit wala akong magulang kaya Kong mabuhay mag-isa."kwento ko sa Kanya.Hindi ko  alam kung bakit na pa kwento ako sa Kanya.

"Did you try to find them?"

"Yes,but I think they don't want to know me"

"I'm sorry if asked that question."