هاتولى عريس للكاتبة : نورهان محمد

الفصل الحادي عشر

بعد مرور الوقت نجد حسين يطرق باب الغرفه التى بها جميله وعواطف .... وكانت عواطف بتصلى ركعتين قضاء حاجه اما جميله فاكانت واقفه تنظر من الشرفه .... فضل يطرق لحد ما عواطف صدقت وقامت فتحتله : السلام عليكم انتو نمتو ولا ايه

عواطف : لا ابدا انا كنت بصلى وجميله فى البلكونه ادخل

حسين يضع الاكياس على الطاوله : انا جبت اكل عشان هى ما كلتش اى حاجه من الصبح

عواطف : كتر خيرك يا حسين ياابنى 
يتركها تقوم باخراج الطعام من الاكياس ويركض لعندها واول ما تشوفه تودى وشها الناحيه التانيه وهو يجر كرسى ويقعد جنبها : الجميل زعلان ولا ايه منى

جميله : مش هرد عليك

حسين : ههههههههههههههه

جميله : بتضحك على ايه

حسين : بتقولى مش هرد عليك مع انك رديتى

جميله : ما تعصبنيش بقى

حسين : طب قومى جبت اكل عشان تاكلى

جميله : مليش نفس

حسين : مهو مش هينفع كده انتى من الصبح ما كلتيش حاجه

جميله : مش هتفرق

حسين : انتى شايفه كده

حميله : ممكن اعرف كنت فين

حسين : لو قومتى كلتى معانا جوه هقولك

جميله : وعد

حسين بابتسامه : وعد

جميله تقوم وتركض الى داخل الغرفه وتلاقى عواطف بتخرج الاكل من الاكياس : يلا يا ولاد 

جميله تلاقيه جايب سندوتشات كتير

انت جايب سندوتشات

حسين يجر لها كرسى عشان تقعد عليه : انتى شايفه ايه

جميله : هو مفيش مره ترد على طول لازم طريقتك دى

حسين : اصلك ذكيه اوى انتى شايفه ايه فى الاكياس سندوتشات ولا ايه

جميله : طيب براحه

حسين : طب يلا كلى انا عاوزك تخلصى كل ده

جميله : ههههههههه ليه ان شاء الله فاكرنى مين انا كويس اوى لو كملت واحد

حسين : هاهاهاهاو ده عندكم فى بيتكم انما هنا هتاكلى كل ده

جميله : افهم بس ده امر

حسين : ايون امر

جميسله : والله ولو ماكلتش بقى

حسين : بسيطه جدا هاكل انا وداده .... بس على فكره ويقرب منها ويهمس وكمان مش هقولك انا كنت فين