[Jean's POV]
"Hindi ka pa ba pagod sa paglalakad?"- ako.
Mga kalahating oras na kasi kaming naglalakad at malapit na sa mall.
" No. I'm enjoying "- nakngiti niyang sabi.
Kawawa naman ang childhood life nito, mukhang hindi nagkaroon ng pagkakataon na masilayan at maranasan ang kagandahan ng mundo.
" Kung hindi ka pinapalabas ng mama mo? paano ang pag-aaral mo?"- ako.
"Home Study"- siya. Grabe naman.
" Taga saan ka ba?"- ako.
"You will know everything, but not today"- siya.
Kinilabutan naman ako don.
Pagdating namin sa mall parang hindi sanay si Minwoo na maraming tao dahil panay ang linga- linga niya.
Napaawang ang bibig ko nong bigla niyang hinawakan ang kamay ko.
" I might get lost"- siya.
Kinalma ko ang sarili at puso ko.
"Ok just hold my hand tight"- ako.
Magkahawak ang kamay na nilibot namin ang mall. Buti na lang malaki-laki ang allowance na natanggap ko sa scholarship at isa pa sa sahod ko kagabi.
" I like this one"- siya at pinakita ang white shirt na red yung magkabilang pako at may pinili din siyang black jeans.
"Hmm.. okay , tara bayaran na natin"- ako.
Lumapit kami sa cashier at medyo natagalan dahil mukhang naengkanto siya kay Minwoo.
" The cashier was so creepy "- siya.
Napatawa na lang ako. Mga 5 pairs ng T-shirt at pants ang binili ko sa kaniya tapos 3 pairs na damit pambahay. Hindi naman siya maarte sa damit dahil puro mura ang pinili niya.
" Can we go there?"- siya sabay turo sa 2nd floor.
"Sure!"- ako.
Hinila ko siya sa escalator.
"Hindi pa ako nakasakay diyan"- mahinang sabi niya.
" Akong bahala sayo basta huwag ka lang bumitaw sa kamay ko at relax ka lang"- nakangiting sabi ko sa kaniya.
"Ouch!"
Siya na nakahawak sa kaliwang dibdib.
"Hala! Oy Minwoo?! Anong masakit?"- alalang tanong ko.
" My heart... it's beating fast... I'm just new to this feeling "- siya.
" Hindi ka naman kinakabahan?"- ako.
"No. I suddenly feel it when you smile at me"- siya.
Nanlaki naman ang mata ko at bumilis ang tibok ng puso ko.
" A-ahh... Tara na sakay na tayo"- change topic ko.
Tinuruan ko siya na sundin ang hakbang ng paa ko. Nakita kong medyo nalibang na siya at namamanghang tumitingin sa sa baba.
"Oh!"
Siya nong medyo umuga ang escalator at ang kamay niya na nakahawak sa kamay ko ay mahigpit na na nakahawak sa bewang ko!
Napakagat ako sa labi. May kiliti ako diyan!
Nong nakaalis na kami sa escalator , lumayo ako sa kaniya at napahagalpak ng tawa.
Pinagtitinginan na ako ng mga tao kaya tumigil na ako.
"Why are you laughing?"- siya .
" Eh hinawakan mo ko sa bewang, malakas kaya ang kiliti ko don!"- ako.
"Ow... Sorry"- siya.
" Ok lang "- ako.
Nagpahila na lang ako sa kaniya kung saan niya gustong pumunta.
Binilhan ko na din siya ng tennis at tsinelas.
Hay! Ako na talaga! Ni hindi ko nga mabili ang mga bagay na to sakin pero sa kaniya nagawa ko!
At ang pera na nagastos ko kung tutuusin pang 3 buwan ko ng gastusin sa bahay.
" Gutom ka na?"- ako.
"Yes"- siya.
Pumasok kami sa Jollibee.
Spaghetti yung inorder namin tsaka coke. Nag enjoy naman siya sa pagkain.
"Spaghetti is dad's favorite food"- siya.
Tumango lang ako kahit na kumakati na yung dila ko na tanungin ang tungkol sa buhay niya.
" You're messy"- siya.
Nanlaki ang mata ko nong dumukwang siya palapit at pinunasan ang gilid ng labi ko gamit ang daliri niya.
Hindi ba aware ang inosente na to na ang sweet ng mga gestures niya!
"That's a first"- ako.
" What?"- siya.
Binaba ko yung tingin ko at pinaglaruan ang spaghetti ko gamit ang tinidor.
"First time na may gumanon sakin. Aishh! Never mind. Bilisan na lang nating kumain at uuwi na tayo"- ako.
" ok"- siya.
Di nagtagal nakauwi na kami sa bahay.
Nagluto ako ng hapunan namin at sabay kaming kumain.
Sa kabilang kwarto siya natulog alangan namang sa tabi ko hehehe.
Kinabukasan...
Pagkagising ko lumabas agad ako sa kwarto para magluto ng agahan at maglinis na rin ng bahay. Magsisimba pa kasi ako.
O.O!
Si Minwoo pala!
Kinatok ko ang kwarto niya.
"Minwoo? kakain na tayo"- ako.
No response. Binuksan ko na lang ang pinto at nagulat ako nonh wala siya!
Saan na kaya pumunta iyon?
Huwag niyang sabihin na iniwan niya ako ng wala man lang pasalamat at paalam!
Inalis ko yung kumot at napatalon ako sa gulat.
" Bumalik ka na naman sa loob"- ako.
Hinawakan ko yung bolang crystal.
Hmmm.. Totoo kaya?
Hinalikan ko yung bola at nilapag sa kama.
Maya-maya napalayo ako nong lumiwanag at di nagtagal nakahiga na si Minwoo sa kama!!!
"S-so... t-totoo t-talaga yung s-sinasabi mo?"- utal-utal kong sabi at nanginginig sa takot.
Bumangon siya at lumapit sakin at di na ako naka-atras nong niyakap niya ako.
" Huwag kang matakot sakin please? "- siya.
Kinalma ko muna ang sarili ko bago tumango.
At after nong shocking revelation, na kapag makatulog siya bumabalik siya sa loob ng crystal at sa pamamagitan ng halik makakalabas siya.
BINABASA MO ANG
Love Can Break A Spell ( COMPLETE ✔)
Fanfiction"Only LOVE can destroy everything and LOVE can also piece you back together."