Love Can Break A Spell ( COMPLETE ✔)

Chapter 6: Victoria the Witch

[Jean's POV]

Grade 12 na ako at ito na ang last year ko sa High School.

Nong 18th birthday ko nong December 10, si Minwoo yung kasama kong nagcelebrate.

Hindi nga siya natulog para ma surprise niya lang ako.

At yun na ang pinakamasaya at hindi ko malilimutang birthday ko.

Time na namin ngayon sa Creative Nonfiction namin.

"Our topic for today is about witch, are they real or not?"- si Mr. No.

"Isu-summarize ko na lang para mas maintindihan niyo dahil gagawa kayo ng reflection after nito"- Sir.

" Once upon a time , there was a beautiful lady named Victoria. She lives in a big house alone because her parents abandoned her. One day, Victoria heard a consecutive knocks on the door. It was already late at night and worst there was a  thunderstorm. She decided to open the door and there she saw a man standing and soaking wet. She let the man enters the house and gave everything he needs. The man stays on her house in a couple of days and because Victoria is very beautiful and caring,the man fell in love with her so as she. They decided to get married and build a family. They have one child, a boy. Time goes by, the man starts to notice that Victoria was being strict when it comes to their child. Victoria was so strict that she won't even let their son experience the outside world, she's an over protected. It was 12 midnight when he heard someone's murmuring. So he go to the abandoned room and shocked upon what he saw. Victoria is a witch! Her long straight hair turned into messy curly hair and her lips was black the same with her long nails. He hurriedly run into his son's room and convince him that they need to go away and leave the house. Even his child is very confuse he chose to follow his father. When the boy was about to pass the gate, he was hit by something and the man saw what Victoria did to their son. His son was trapped in a crystal ball and under Victoria's strong spell. ' You will return in this house! I will make your life miserable! I promise that! Mark my words!'- Victoria said. The man live peacefully with his son beside him, his son that's inside of the crystal ball. The end."- Sir.

Halos sari-sari ang opinion ng mga kaklase ko.

"Para sa inyo? Ano kaya ang rason kung ba't ayaw palabasin ni Victoria ang anak niya?"- Sir.

Sumagot yung kaklase ko.

"Ayaw niya lang po siguro Sir na mawala ang anak niya katulad ng parents niya. Mahal na mahal niya kasi ang anak niya"- siya.

" Good answer. May point ka"- Sir.

"Bakit sinumpa ni Victoria ang anak niya? "- Sir.

Nagtaas ako ng kamay.

" Sir hindi naman talaga siguro intensyon ni Victoria na sumpain ang anak niya kung sa simula pa lang hindi siya inaya ng ama niya. Kung mahal talaga ng lalaki sana tanggap niya si Victoria at hindi yung iwanan na lang bigla kaya siguro sumagad ang galit niya dahil inisip niya na pareho rin sila sa mga magulang niya. Kailangan lang ni Victoria ng totoong pagmamahal na bubura sa isip niya ang nangyari sa mga magulang niya. At sinumpa siguro ni Victoria ang anak niya dahil ayaw niyang matulad sa kaniya ang anak niya na baka masaktn din pag umibig at siya ang paraan na bumalik ang mag-ama niya. Yun po ang opinion ko."- ako at umupo.

Nakita kong natigilan si Sir.

"T-thank you sa opinion mo Jean. Okay class dismiss"- Sir.

Lumabas na kami.

" Totoo kaya yung mga witch?"- rining kong sabi ng kaklase ko.

"Ewan. Ang ganda ng kwento no?"- G1.

" Oo nga! Ano na kayang nangyari sa boy no?"-G2.

"Forever na ba don siya sa crystal?"- G3.

"Baka may book 2? "- G1.

Hay naku!

Palabas ng gate nakasabay ko pa si Sir.

" Hi po Sir "- ako.

" Hi Jean. Good answer kanina ha?"- siya.

"Hehe. Thank you po"- ako at lumabas ng gate at agad kong nakita si Minwoo.

Lumapit ako sa kaniya.

"Hey!"- ako.

Di man lang nagulat , hinawakan ko ang kamay niya at hinila siya.

"Sino pala yung kausap mong lalaki kanina?"- siya.

" Ah! Si Sir Marvin No? Bakit? "- ako.

" N-nothing"- siya at tumahimik na lang.

Di ako sanay 😞

"Can I ask a favor Jean?"- siya nong nakauwi na kami.

" Ano?"- ako.

"Pwedeng huwag mo muna akong palabasin bukas sa crystal? Maybe the next day?"- malungkot niyang sabi.

" Ganon ba? Yan ba ang gusto mo?"- ako.

Tumango siya.

"Ok"- ako at iniwan siya sa tapat ng room niya.

Pumasok ako sa kwarto ko at padapang humiga sa kama.

Naramdaman ko na lang ang pagtulo ng luha ko.

Ba't di niya kayang sabihin sakin ang problema niya?

Nagdududa na naman ako tuloy kung ano ba talaga siya.