.•Don't Let Me Down•. [Suga BTS]

.•8•.

Zamarłam. Jungkook spojrzał na mnie, a ja skinęłam głową. Odebrał i ustawił na głośnomówiący. 

-Jungkook?-zadrżałam na dźwięk jego niskiego głosu.

-Tak hyung?

-Jest z tobą Soomi?-Kookie patrzył na mnie, jednak ja tylko wpatrywałam się pustym wzrokiem w podłogę.

-...Tak.-odparł z wahaniem. -Dać ci ją do telefonu?-czekałam z napięciem aż odpowie.

-...Nie. Chciałem tylko wiedzieć.

-W porządku.

-Aha i powiedz chłopakom, że nic z tego nie będzie.

-...W porządku-powtórzył.

Po chwili się rozłączył. Spojrzał na mnie.

-Martwi się o ciebie.

-Albo chce wiedzieć, czy nie wparuję mu do mieszkania.

-Soomi uwierz-znam go jeszcze lepiej niż ty.

-...Nie wiem już-opadłam na łóżko i przyłożyłam sobie w twarz poduszką. [Ah te rymy ;P]  

-O cholera...

-Nie przeklinaj-przerwałam mu, wciąż mówiąc w poduszkę.

-Spadaj. Powinienem już iść.

-Nieee~!-próbowałam po omacku wymacać jego rękę.

-Sory Króliczku. Mam jutro próby.-powiedział, wstając.

Wzięłam w końcu poduszkę od twarzy i spojrzałam na niego z miną naburmuszonego dziecka i zmarszczyłam nosek. Zaśmiał się i przywalił mi znowu poduchą w twarz.

-Nara-powiedział, odchodząc.

-Paa~!

Po chwili usłyszałam trzaśnięcie drzwi. Westchnęłam. Podniosłam się i wzięłam do ręki niedokończony rysunek z biurka, a drugą przytulając poduszkę.

-I znowu sami-powiedziałam do chłopaka z obrazka. -Nawet ładny jesteś. Tylko drugie oko muszę ci dorysować.

Oczywiście od razu zaczęły nachodzić mnie myśli o Yoongim.
Był na to tylko jeden sposób: ulubiona herbata i ukochane skarpetki z pomponami!

Podbiegłam do szafy i założyłam wcześniej wspomniane kapcio-skarpety, i zrobiłam brzoskwiniową herbatę.