Giving Up My Virginity: To My Soon To Be Brother(COMPLETED)

••20••

"Congrats Mr. Smith!" sigurado ako na mga kaibigan ni Santi ang naglalakasang boses na iyon.

Humigpit ang pagkakahawak ko sa aking suot.

"Are you okay?" kumunot ang noo ko dahil sa boses na 'yon.

Bakit siya nandito?

"Why are you here? Alam mo namang mainit ang dugo saiyo ng kapatid ko." tumawa lang si Hino at ipinagsawalang bahala ang sinabi ko.

Totoo naman kasi. Ayaw makita ni Santi si Hino, I suggest nga once na papuntahin siya, pumayag sana si Claine na botong-boto talaga saamin when Santi disagree, kung papupuntahin daw namin si Hino, hindi nalang daw siya pupunta sa simbahan.

Kaya mabilis pa sa internet connection niyo na sinabi na hindi nalang papuntahin si Hino.

"Alam mo, ang weird lang pagkinggan na tinatawag mong kapatid si Santi."

Inakbayan niya ako na hindi ko nalang pinigilan.

I sigh.

"Anong weird doon? Magkapatid naman talaga kami ah, hindi ka lang talaga sanay. Masasanay ka rin."

"Yeah, sanay na ako kapag tayo naman ang kasal na." I was taken a back dahil sa sinabi niya. Geez, bigla tuloy nagtaasan ang balahibo ko sa braso.

"Hey. I'm sorry, did I scared you?" umiling ako bilang sagot.

"Then bakit ayaw mong magsalita?" nagkibit balikat lang ako.

"Sinasabi ko na nga ba! Boyfriend mo no?" I mentally rolled my eyes.

"Look, dad! May boyfriend na si Savana, hindi man lang sinasabi saatin." and then she pout.

"Hindi niya boyfriend niyan." ani Santi na matalim ang tingin saaming dalawa ni Hino.

Mabilis pa sa alas kwatro na tinanggal ni Hino ang braso niya mula sa pagkakaakbay saakin.

"Savana, you promised." bilin saakin ni papa Jin.

"Claine hindi ko siya boyfriend. I am her best friend and he is my best friend."

"Okay. Just don't be mad at me." I crossed my arms, gusto ko siyang sagutin na matagal na akong galit sakanya. Mabuti nalang talaga napigilan ko.

"Chill girls. Mas mabuti siguro kung pumunta na tayo sa reception. Ana, magkita nalang tayo doon ha? Sasabay ka ba sa best friend mo?" tanong ni papa Jin

"Pwedeng pwede ko po siyang ihatid if okay lang din po sainyo."

"It's okay for me." saad ni mama

"Me too, hihintayin namin kayong dalawa sa reception. Naku iho ha, baka hindi na naman 'yan makarating sa reception, malilintikan ka na talaga saakin."

I gulped.

Nakakatakot din pala si papa Jin. Pero in fairness ngayon lang ako nakarinig ng ganyan mula sa ama. I am longing for a protective father.

At ngayon ibinigay na siya. Malas ko lang talaga at ang hinihingi kong lalaking mamahalin ko habang buhay ay anak ng ibinigay saakin na protective father.

"Makakarating po siya. I promised." nakangiting pangako ni Hino.

"O siya, pumasok na kayo sa sasakyan anak, Santi," nabaling ang tingin ko kay Mr. Carlos na ama ni Claine.

Inalalayan ni Santi si Claine na makapasok sa bridal car.

Bago isara ni Santi ang pinto, he stare coldy at my eyes.

Good bye Santi. Your cold eyes won't bother me anymore.

"Aalis na rin kami, see you okay?" ani mama

"So, let's go na rin babes?"

"Tigilan mo nga ang pagtawag saakin ng babes! Hindi ako baboy no!" at nagmartsa na ako papunta sa kotse ni Hino na nakapark sa labas ng simbahan.

"Eh ano bang gusto mo? Sweet? Love? Honey?--"

"Wala! Ugh! Naku ka talaga Hino!"

NAKATINGIN lang ako sa labas ng sasakyan.

Papunta na kami ni Hino sa reception. Tahimik lang kaming dalawa habang papunta doon.

This is it Savana.

Malaya ka na kay Santi. Ayaw na rin niya sa'yo. He'll build his own family now.

Sa oras na ito. I realize something, na kaya ko palang magsakripisyo para sa mga taong mahal ko.

Kaya ko na pala. Kaya ko nang wala siya.

In this chapter of my life, tanggap ko na na wala na talagang pag-asa ang love story namin ni Santi. Handa na akong maging malaya. Handa na akong kalimutan siya. Handa na ako.

Thanks to Hino, alam kong hindi niya ako pababayaan. He'll guide me, protect me, and help me forget Santino Smith.

Ang tanging gusto ko lang ngayon ay makalimutan ang nararamdaman ko para kay Santi para in the near future walang ilangan. I just want to see their kid grow. Iyong parang walang namagitan saamin kung ituring namin ang isa't isa soon.

Gusto kong matutunang mahalin si Hino, nang sa ganoon lumigaya narin ako.

Hino is a good guy.

Nandiyan siya palagi sa tabi ko sa tuwing umiiyak ako, nasasaktan ako at masaya ako. I appreciate his presence.

And the good part is, I'm starting to like him.

Hindi naman kasi siya mahirap mahalin. Eventually I saw the things on him that admirable. Sobrang bilis niya lang kilalanin at sa tingin ko he'll surely make me fall in love with him.

I can't wait to finally realize one day that I've deeply fallen again...not with Santi, but with that time, it's with Hino.

*THE END*