Falling STAR (Completed)

Act no.5: The Realization

ANG AGA AGA ANG PANGIT NG MABABASA KO SA DYARYO. Headline Claire isang malaking sinungaling. Naman Naman oo! Kung ikaw kaya sa kalagayan ko. Hindi ka maiinis eh ang aga aga eto ang bubungad sayo.

Napahinto ako sa pag higop ng kape. Parang mas gusto kong uminom ng beer. Para pag mulat ko ulit eh parang isang panaginip nalang ang lahat.   

Hay nakooo bubuksan ko nalangang lap top ko. Pero ano bayan!!! Dahil kahit na sa facebook at twitter ay ako parin ang trending topic nila. Mga chismosa talaga. Nakakaasar.

 *´¨)

¸.•´¸.•*´¨) ¸.•*¨)

(¸.•´ (¸.•' ¤ ★ Act no.5: The Realization ★

Bigla kong sinara ang lap top ko. mas gusto ko nalang ulit matulog mag hapon. Sabagay kung nandun karin sa pangyayari sa dressing room at nasaksihan mo ito eh. Pati ikaw eh hindi magawang manahimik nalang.

HIndi ko kasi napigilan ang sarili ko ng mga oras nayon. Kung baga eh maghalo na ang balat sa tinalupan.

Nagbuksa ako ng T.V. Expected kona na maraming mga media ang mag rereact sa mga nasabi ko sa dressing room at inasal ko. Pero hayaan na natin nangyari na eh. Pero mas karima rimarim pa pala ang mga pasabog nila. Dahil isang hater ko ang nakakuha ng isang video pag bukas ng pintuan ng dressing room. Kitang kita pa sa video ang umiiyak na face ko at ang walang hiyang Daniel na yun. Kaka bwisit.

Biglang mas sumikip ang dibdib ko. Bigla akong nanghina. Parang lahat na yata ng kahihiyan kay Daniel ay bumalik na sa akin. Ito naba ang simula ng pag bagsak ko. Ito naba???

X~X~X

Inis na inis ako kay tita kundi dahil sa kanya eh. Hindi mangyayari ang pag guesting ko sa talkshow nayon at hindi kami mag kakaroon ng commotion ni Daniel sa dressing room. Kaya nman eh nagpalit ako ng simcard. Para hindi na niya ako i txt. 

Parang dumoble tuloy ang pag luluksa ko. Una ang pagka wala namin ni Daniel. Ang kasunod eh ang unti unting pag labo ng image ko sa madlang people.

"Anak?" Pag tawag sakin ni Manang sa kwarto ko.

"Po pasok ho!" sabi ko naman.

Pumasok si Manang ng may dala dalang isang basket na cookies. Magarbo ang packiging nito. Halatang pinag hirapan.

"Manang san po galing yan?" Tanong ko.

"Anak galing to sa fans mo." sabi ni Manang.

"Talaga ho!!!?'' Gulat ko.

Agad kong binuksan ang basket. Pag bukas palang eh amoy na amoy na agad ang mga cookies.  May choco chips, may peanut, cachew nut at oatmeal cookies. Alam na alam talaga ng mga fans ko ang mag papasaya sa akin.

Sa gilid ng mga cookies ay may nakalagay na sulat. Sabi dito eh. 

MIss. Claire.

Kahit na anong issue pa po ang dumaan sa buhay mo. Sayo parin kami maniniwala. WE love you po with all our heart. Pag pasensyahan nyo po yung maliit naming handog. 

From your no.1 fans. THE CLAIRIANS UNLIMITED

Sa tagpong yon ay biglang tumulo ang luha ko. sabay kuha ng isang oatmeal cookies. Para akong bata na habang kumakain ay umiiyak sabayan pa natin ng pag punas at pag singhot. Dinamayan din ako ni Manang niyakap niya ako ng patagilid. Sabay alok ko sa kanya ng cookies.

"Anak wag ka ng umiyak." Wika ni Manang habang hinahapo ang likod ko.

"O-po-po" sabi ko naman na medyo sumisinghot pa.

Puro lang kasi ang sarili ko yung iniisip ko eh. Nakalimutan ko na may mga fans pa pala ko na dapat kong pangalagaan.

Tinawagan ko ang iba kong koneksiyon sa showbiz. Pero lahat sila ay out of reach. Halatang halata na tinataguan ako. Mag tatanong lang naman ako kung pwede akong ma guesting manlang kahit kaunti o kaya humingi ng project. Pero wala isa. Isang malaking nga nga.

Halos one month di akong ganon nagbabaka sakaling bigyan nila ako ng project pero kahit anong tawag ko eh pare pareho lang ang sinasabi nila sa akin. Kundi ang salitang sorry. Ayoko namang tawagan si Tita. Mag sasarilng sikap na lang ako.

X~X~X

Pag buksa ko ng email add ko kinahapunan ay may nag message sa akin. From World class artist agency daw. Isang agency ng mga sikat na artista na naglalayong pasikatin pa ang dati ng sikat. I wonder naman kung sino ang dati ng artista na pinasikat pa nila.

Agad naman akong ng emil back: I just review your message yesterday and yes Im willing to take your offer. Pag mamalandi kong sabi.

Meron daw silang mga rules and regulation. Pero dun naraw niya I ilaborate ang lahat bukas ng umaga sa crown plaza.

Syempre omoo naman ako. Dahil mukang pag kakatiwalaan naman ang wed site nila na pinuntahan ko.

At wag ka si Charice pepenko lang naman ang kanilang super sikat na artista. Pero bakit parang ngayon ko lang nabalitaan ang tungkol sa agency nila. HMMMM. Wala namang masama kung susubukan diba?

Kinabukasan. Pumili akong magandang damit para mai mpress ng todo ang ka appointment ko mula sa nasabibg agency. Baka ito na ang pag balik from sa ashes into a Phoenix.

Sinuot ko ang maroon kong petite sherrie na cocktail gown sabay. Simpleng make up. 

"Okey na po ba to manang?" Tanong ko sa kay Manang Serpyy.

"Nako Anak oo naman. Siguradong mapipili ka nila." Sabi pa nito.

Sa sobrag saya ko ay nayakap ko si Manang. Halos mahigpit ang pagkayakap ko rito na parang wala ng bukas. 

"Nako anak. Magtungo kana dun at baka malate ka." Wika ni Manang.

"Teka Manang nandyan na po ba si Mang Samson?" Tanong ko habang nakaharap sa salamin.

"Wala pa ata anak. Isa payong hukloban na yon. Pampatagal." Hirit ni Manang.

Halos isang oras nalang at mag sisimula na ang meeting namin. Kaya naman eh ako nalang mag isa ang nagpunta. HIndi naman siguro rapist ang ka meetignm ko. At marami namang tao ron. Wika ko sa sarili ko.

Kaya naman eh nag paalam na ako kay manang at nag punta ng crown plaza.