1. Bölümdeki James'i düzenledim tekrar okuyun lütfen♡
Multimedia: Bölümün şarkısı 😆
***HATIRLATMA***
Teneffüste biri arkamdan gelip sarılınca korktum. Arkamı dönünce Hilal olduğunu anladım. Bu kız bir gün beni öldürecek. Neyse. Bu da zaten son teneffüstü. Yani okul 40-45 dk sonra bitiyordu. Biz de kuzişimle ve kankimle çıkışta sinemaya gitmeye karar verdik.
***
Film iğrençti. Tek kelimeyle iğrenç. Fazla romantikti bir kere. Ayrıca normal hayattta olamayacak şeyler vardı. Kısaca BER-BAT-TI. Neyse. Biz hep beraber caddede yürüyorduk (kankim, kuzişim ❤💗😍BEN😍💗❤). Şu an nedensiz yere Willy Williams'ın Ego şarkısını söylüyom. Kesinlikle nedensiz yere. Yani "ego"yla hiç alakası yok canım(!).
Ego ego, ego ego...
Aaa iç ses sen mi geldin?
Hyr cnm ben gelmedim. Bilmediğin yani annenin senden sakladığı ama 18 yaşına gelince söyleyeceği kardeşin geldi.
Oha adı neymiş?
Ateş.
Kşk kardeşim olsa yaa.
Var ztn. Dedim ya!
Gerçek kardeş diyom ama bn.
Bu zaten GERÇEK!
Of bi git ben senle uğraşamam.
Öyle olsun... Kırdın beni...
Napiim yani?
Yapıştııır!
Baane aq?!
İç sesim yine saçmaladığı için onunla konuşmayı bıraktım ve birlikte yürümeye devam ettik. Ben evde bazı şeylerin (💛havuç💛, cips ve çaklıt) eksik olduğunu hatırladım ve markete yönelip "Kızlar siz gidin ben markete giriyorum" dedim. Ardından markete girdim. Hiç kimse yoktu, garip gelse de hızlıca alışverişimi yapıp ödemek için kasaya yöneldim. Fakat kasaya bakan hiç kimse yoktu. Korktum. Seslendim ama karşılık alamadım. Ben de ürünlerin parasını bıraktım (29tl 99kr ama ben 30tl bıraktım) ve çıkışa doğru hızlı adımlar atmaya başladım. Bir anda marketin ışıkları söndü. Dışarısı zaten kararmış olduğu için hiçbir şey göremiyordum. Sanırım elektrikler gitmişti çünkü hiçbir evde ışık yoktu. Işıklar birden açıldı ve dışarıyı görmememin sebebinin marketin kepenklerinin indirilmiş olduğunu fark ettim. Neden? Biri benimle mi uğraşıyor?
"Kimse var mı?""..."
"Heeey!"
"*ayak sesleri*"
Son gördüğüm şey bir karaltıydı...
***
Alev'i kaçıranın ağzından (J)
Kız uyanmaya başlamıştı. Turuncu ve kıvırcık saçları gözlerinin önüne düşmüştü. Kahverengi gözlerini kırpıştırıp etrafına bakındı. Patrona baktım.
"Uyandı mı?" Dedi
"Evet sanırım"
"İyice ayılınca sorgula."
"Tamam, adı Alev'di, değil mi?"
"Evet. Junior?"
"Efendim?"
"Gerekirse canını yakman için iznin var"
"Peki patron"Alev'in ağzından
"Peki patron"
Bunlar kim? Burası neresi? Ben kimim falan diyormuşun bi' de xnnsmsmz😂. Neyse konumuza dönelim. Cidden ben nerdeyim ya? Durumu analiz etmeye çalışacağım;
☆Karanlık bir depodayım
☆İki adam benim duymadığımı sanarak konuşuyor (ve ben onları duyabiliyorum)
☆Ellerim bağlıBuldum! Oley(!) Kaçırılmışım!
Bekle bi' saniye. Ben genç olanı daha önce görmüştüm ama nerede... Hatırladım! Bu bizim sınıftaki sessiz çocuk! Bekle, bu niye burada?
"James?"
J:Evet, uyanmış
Patron: Fark ettim J. Sıra sende. Bağlama işini ben yapmıştım. Ve kolay da değildi.
J: Peki patron. Nasıl istersen.Bana çok pis bakıyorlar. Noluya yaa? Bana da anlatın! James bana doğru yaklaştı. Ellerimdeki ipleri çözdü. Ve KAFAMA BİR TABANCA DAYADI!? Çok doğal ya benim kafama insanlar her gün tabanca dayıyorlar ben alışkınım. Gayet normal.
YA NOLUYO YA PİSKOPAT MISINIZ NESİNİZ SİZ?! Ben burada önemsiz biri olduğum için benim kalpten gitmem falan da önemsiz zaten di' mi?
James'in "patron" dediği kişi bana bakıp sırıtarak odadan çıktı ve kapıyı kilitledi. James bana baktı ve konuşmaya başladı:
Emir KURT'u nereden tanıyorsun? Ve ne zamandır? Cevap ver!Ona inat cevap vermiyordum. Beni bir duvara yapıştırdı.
"CEVAP VER!"
Cevap vermeyecektim. Emir benim kankim ne de olsa. Ondan ne istiyor olabilirler ki?
"Sen bilirsin. Bunu sen istedin, Alev."
Cebinden bir çakı çıkardı ve bıçak kısmını açtı beni yere sandalyeye tekrar bağladı ve kolumda minik bir sıyrık açtı. Acımamıştı. Hem de hiç. Ama sonrasında oraya gerçekten de çok yakan bir sıvı döktü. Dudağımı ısırmaktan kanatmıştım. Sıvı yaranın daha çok acımasına neden olurken ben yine de ağzımı açmıyordum. Ve sonunda ona teslim oldum. İstediği bilgileri ona verdim. Gülümsedi. Ama şeytani bir şekilde. Bu gülüşü sevmemiştim. Ellerimi çözdü. Ben ise ağlıyordum. Canımı çok yakmıştı. "Kalk!" dedi. Kalkmaya çalıştım ama gücüm tükenmişti. Kalkamadım. James'in yüz ifadesi yumuşamıştı. Beni kucağına aldı ve bir arabaya taşıdı. Beni evime götürdü. Tüm ışıklar açıktı. Üst kattan kızların gölgelerini görebiliyordum. Neredeyse baygındım. James bana baktı ve "Hiç kimseye hiçbir şey söylemeyeceksin." dedi. Ses tonu çok sertti. Beni kapının önüne bıraktı ve ayağa kalkmama yardım etti. Benim için zili çaldı ve arbaya binip gaza bastı. Kızların merdivenden uçma seslerini duyabiliyordum. Kapıyı açtılar ve bana sımsıkı sarıldılar. Hilal bana bakıp "Alevv, nerelerdeydin, seni çok merak ettik!" dedi ve sonra kollarımın halini fark etmiş olacak ki "bunu hangi beyinsiz alçak gerizekalı mal yaptı?!" dedi. Beni salona geçirdiler ama ben James'in söylediği son sözlerden dolayı hiçbir şey anlatmadım. Ne yapayım? Ben daha ölmek içim çok gencim! Sonraki gün okul olduğunu düşünmek bile beni çok korkutuyordu. James arkamdaki sırada oturuyordu çünkü. Korkudan ölüyordum. Ya bir şey yaparsa? Umarım yapmaz
!Yılbaşı Özel Bölümü!
☆
<_>
<_¤_>
<_¤__>
<¤__¤__>
<_¤___¤_¤>
<¤__¤__¤___>
[]Yorum yapmayı
Ve
Oy vermeyi unutmayın!☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
YILBAŞINIZ KUTLU OLSUN
(en uzun bölüm bu oldu: 784 kelime!)
♡♡ ♡ ♡♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sensiz Bir Ben (ASKIDA😞)
Novela JuvenilBabası onu daha o 7 yaşındayken terk etmiş, annesi ise bir kazada ölmüş. Henüz 16 yaşındayken hayatın tüm zorluklarıyla tek başına mücadele etmeye çalışıyor. Onu seven insanlar, kimi zaman onu yarı yolda bırakacak. Acaba bu hikaye de diğer çoğu hika...