"Bazen gözlerin kapalıyken daha fazla şey görürsün..."
Yeni hikayemi okumaya başlayan arkadaşlarım . Sizden bir ricam var . Lütfen daha önceki bölümleri beğenir misiniz ? Yapmasınız da olur . Ama daha fazla arkadaşa ulaşsın istiyorum bu hikaye inşallah yanlış anlaşılma olmaz . Sizi seviyorum . İyi okumalar💗💗💗💗
Yazan' dan
İkra gördüğü şeyle yere çöktü . Şu an ne yapacağını ya da ne diyeceğini bilmiyordu . Ölüm ve yaşam arasındaki o ince çizgide duran yaralı bir kadın vardı karşısında.
Uzun uzun baktı zor nefes alan kadına .
Kadın ise ikra'yı tebessümle işaret etti . Ve "yaklaş " dedi . Uzağındaki daha çok tanımadığı kıza zor çıkan sesiyle .İkra acele ile yaklaştı kadına .
" Ben ölücem ama bu dünyada birini bırakıcam."
İkra bunu kabullenmek istemezcesine kafasını iki yana salladı.
" Size hiçbir şey olmayacak . Durun ben şimdi hocamı çağrıyım . O sizi kurtarır."
Titreyen sesine engel olamadı. Telefonu çıkarıp Safa hocayı aradı.Açtığında onun konuşmasına izin vermedi .
" Alo. Hocam bi.. biri vuruldu . Çok kan var . Lütfen buraya gelin " dedi. Sonunda ağlamaklı çıksada sesi kendine karşı koyamadı. İki damla yaş süzülmüştü bile yanaklarından."Neredesin İkra ? Kim vuruldu?"
"Bilmiyorum. Tanımıyorum. Okulun karşısındaki duraktayım."
" Tamam. Geliyorum. Ben gelene kadar bez gibi bı şey bul . Onu kanayan yere bastır . Tamam mı?"
" Tamam"
Üzerindeki yeleği çıkardı. Safa ' nın dediğini yaptı .
Çok bastıramadı. Zaten eli fazlasıyla titriyordu.Etrafına baktı. Çok büyük bir kalabalık olmasada vardı birileri.
Gittikçe ölüme yaklaştığını hisseden kadın tekrar araladı dudaklarını.
" Sana bir emanet birakabilir miyim?"
" Size bir şey olmayacak."
" Kurşun kalbime çok yakın . Çok az dayanabilirim. Emanetime sahip çıkacak mısın şimdi onu söyle "
İkra içine attı hıçkırıklarını ve kafasını salladı . Kabul etti bu sefer .
" Emanetiniz nedir ?" Dedi ve avuç içleriyle sildi gözyaşlarını. Yeniden yaklaşmasını işaret etti kadın .
"Sana bir kız çocuğu emanet ediyorum. Babasını iki yıldır arıyorum . Ömrüm yetmedi onu bulmaya . " Dedi ve yeni bir nefes daha aldı zor da olsa.
" Babasını bul . Kızımı kime teslim ediceğini o bilir . Emanetime canın gibi sahip çık . " Yeniden daraldı kalbi . İkra'nın yüzüne dokundu soğuk elleriyle.
Devam etti yeniden " bu gün öleceğimi biliyordum. Seni de uzun zamandır tanıyorum. Kızım bir sokak arkada . Seni bekliyor . Cebinde bilmek gereken herşeyi yazdığım bir kağıt yazdım . Aradığın tüm soruların cevaplarını bulacaksın . Şimdi emanetime sahip çıkacak mısın ?" Dedi daha fazla dayanamayaraktı bu acıya bunu o da anlamıştı.
" Şerefim üzerine yemin ederim ki emanetine sahip çıkacam ." Dedi , İkra.
" Daha rahat uyuyacağım , senin de vicdanın rahat eylesin . Şimdi kızımın yanına git ."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmtihan'ım
EspiritualHer hikayenin bir sonu var, Yaşamda bir hikaye değil mi? Ölüm de bir son sayılmaz mı? kendini yalnız hissetme çünkü herkes yanında en başta seni yaradan ona sığın eğer başka kimsen yoksa.... Son zamanlarda içine kapanmış bir kadın ve onu kendine ge...