Kathryn's P.O.V
*Girls C.R*
Julia: eto best oh, I'm sure kasya yan sayo! suotin mo ito oh!
Hay, laking pasasalamat ko kay Julia eh kasi kung wala siyang extra na damit, I'm sure uuwi akong may dumi ang damit...tsk.tsk... ang clumsy kasi nung daniel nayun eh! hmp!
Julia: eto best, color yellow na dress...bagay sayo oh! sge nah!
Me: *hug julia* thank you very much best!
Julia: oh sya, cge nah...
Pagkapasok ko sa cr.... wow! ang ganda ng dress...above the knee sya tapos sleevles...basta maganda sya...yay!
Pagkatapos kong suotin ay lumabas na ako ng cr...
Julia: o.o WOAH! BEST YOUR SO PRETTY!!!
bigla naman akong nagblush...ang ingay niya eh!
Julia: ay! nagblush ang lola mo!
Me: hali ka na nga!
Grabe, pinagtitingnan kami ng mga tao dito...artista lang??? ahahahahah!
Sa sobra naming pagod, napagdesisyonan na naming umuwi...hahahahhaha.... nagulat na lang ako pagdting sa bahay 7 pm na pala...ahahahahhaha!
Pagpasok ko ng pintuan....
Me: O.O KUYA KEVIN!!!!!!!!!WAAAAAAAAAAAH!!!!!
agad agad akong yumakap kay kuya kevin!!! sya nga pala yung kuya ko na nanggaling sa singapore...doon kasi sya nagtatrabaho as a business man eh...inutusan ko siyang umuwi para may magalaga kay mom.... half korean nga pala kami...hindi nyo alam??? well, alam niyo na ngayon! ahahahahaha
Me: Kuya kev!!! I miss you sooooooo much!!!!!
Kuya kevin: me too unnie!!! (unnie= sister/ lil sis)
*dining room*
habang kumakain kami ni kuya at mom... si mom naman medyo ok na pero hindi pa masyado...nagrerecover pa lang...
me: buti kuya napauwi kita...
Kuya: yun nga unnie, umma (umma= mom) eh... napulldown po yung business natin....
O.O
Me: whhhhhhaaaaaaaaat?! Paano?!!!
Kuya kevin: kinuha lahat ni dad ang pag aari natin... kaya eto, since wala na akong pagtatrabahuan... umuwi na lang ako...
tsk..tsk... I'm sure..maghihirap kami nito nang dahil kay dad...actually, yung business company namin ay hindi talaga pag mamay-ari ni mommy... Si daddy ang may ari nun.Pero, dahil naghiwalay sila ni mom NGAYON, kinuha na ni dad ang lahat ng pagmamay ari niya... sana wala nang susunod pa---
*Dingdong*
Huh?! Sino naman kaya yung nagdoorbell??
Kuya Kevin: ako na ang magbubukas.
Umalis muna si kuya para buksan ang door. Tiningnan ko si mommy, ang tamlay niya. Ganun ba talaga ka laki para maging affected sa love?
After 2 minutes, pumasok si kuya. nakayuko lang siya. Ano kayang problema nito?
Me: K-kuya??? What's up?
Nagulat ako nang biglang may lalaking sumulpot sa likuran ni kuya.
Me: D-daddy??? Why are you here? *cold voice*
Daddy: I am the one who is supposed asking that kind of stupid question!
Halos nagulat kaming lahat sa sinabi ni dad. Hindi... Hindi siya yung daddy na nakilala namin... Biglang lumapit si mommy para kausapin si dad. Halata din sa mukha niya ang gulat.
Mom: T-ted??? Is that you??? Ano na bang nangyayari sa iyo? Ted! Answer me!
Dad: Get out of my house! NOW! ALL OF YOU!
0.0 Whattheheck did he just said?! Oh well, this is not our property so I might better out of this stupid house!
Me: Is that what you need my STUPID FATHER- *slaps*
Mommy: TED! ARE YOU FOOL?! WHAT KIND OF MAN ARE YOU!? SASAMPALIN MO ANG BATA NANG BASTA BASTA! TED! TANDAAN MO ITO, HUWAG NA HUWAG MONG PAGSISISIHAN ANG GINAWA MO SAAMIN! KUNG HINDI, MAGMUMUKHA KANG KAWAWA! ANG SAMA MO! BREAK NA TAYO! DOON KA NA SA MALANDI MONG KABIT!
Hindi ko natuloy ang sasabihin ko nang sinampal ako ni dad. Ohwell, I deserve it. But he deserves to be alone! oo, aaminin ko, naging masama akong anak sa kanya. Pero hindi ko pwedeng hayaan ang pagiging malandi niya sa ina nung Khalil na yun. Tapos ano, sasaktan niya si mommy? Is he stupid?! Sorry if I dont respect him. Because he better deserves not to be respected at all!
Me: Mom... Kuya... mag impake na po tayo! *cold voice*
Agad kaming umakyat ng stairs patungong room namin. Well, kinampihan ako ni Mommy nang dahil sa ginawa ni Dad.
After 20 minutes na pag iimpake nang mga gamit, agad na kami bumaba papuntang gate.
Pero bago ako pumasok sa loob ng taxi, nilingon ko sa huli ang hukluba kong ama.
Me: Kahit gaano man kasakit ang ginawa mo sa amin ni mommy at kuya, tandaan mo, ama ka pa rin namin. But, never ever admit it na babalik pa ang dati nang dahil sa ginawa niyong walang kwenta. Malaki parin po ang respeto ko kahit sinaktan niyo po kami. I admit po, naging masama akong anak ngayon sa inyo its because of what you did! Hindi naman po ako magiging masama eh, kung naging matino lang po kayo. I'm sorry for hurting you such words this time. But, I will never regret it. For the last time, Goodbye.
At pumasok na ako sa loob ng taxi.
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~