"Az önce ne dedin sen?" gözlerini kaçırarak "ne demişim?" dedi "soruma soruyla karşılık verme" sonunda pes etmiş gibi "üff iyi pes ediyorum her şey oyundu tepkini merak ediyordum" "hahaahhahaha" "ne gülüyorsun?" ben hala gülerken beni duvarla arasına aldı ve "çokmu hoşuna gitti?" dedi bende bir anda onu itip "seulgi'yi nereden tanıyorsun" dedim oda "asıl sen nereden tanıyordun kızı bakışlarına yedin bildiğin"
"beni boş ver sen onu nerden tanıyordun" ensesini kaşıyarak "yakın bir arkadaşım sadece o kadar" gözlerimi kısısp ona yaklaştım " ne kadar yakın?" diye sordum
"offf hwayoung anmada kıskancsın" dedi bende biraz yükses sesle "ölüm kalım meselesi lan söylee!!!" saçlarını sinirle karıştırıp "seni tanımadan önce onunla çıkıyordum oldumu?!?!" dedi
"peki bu evde ne işi vardı?!" diye sordum şu an kıskançlık damarım aşırı kalkmıştı ve ben kendimi zor tutuyordum "sana bu oyunu oynamak için onu çağırmıştım ve artık aramızda arkadaşlıktan başka bir şey yok"
ağzımdan istemsizce bir hah çıktı "bu unutkanlık oyununu biraz da ben oynasam iyi olucak şimdi bay bay" diyip evden çıktım kapıyı çarpmayıda ihmal etmedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Do not leave me alone
Fanfiction" Gittin Jimin. Sen o tekliften sonra öylece çekip gittin. Beni bu soğukta,yanlızlıkta bırakıp gittin" "Ama döndüm buradayım" "Hani jimin ben seni göremiyorum.Ben eski jiminimi istiyorum" Hayran Kurgu içinde #101
