Hayat-ı Olmazım

9.Bölüm

Hazan cama değen yağmur damlalarını izliyordu bu gün yeni yılın ilk günüydü dün gece sevdiği adamın koynunda onun sıcak kollarında 2017 yi yolcu etmişti belkide 2017 son anda en güzel hediyeyi vermişti Hazan'a  parmaklarını  camda gezdirip burukça  güldü.Ve  yeni yıl da onu alıcaktı ondan. Derin bir nefes alıp omuz silkip  yatağının ucuna oturdu. Bakışlarını yerde dikip öylece durdu. Dün gece  bir ara uyanmış Yağız'a dönmüştü yüzünü ne güzel uyuduğunu düşünüp  parmaklarını onun çehresinde gezdirmişti korkusuzca derin bir iç çekti Hazan.Yataktan kalkıp yavaş  adımlarla aynanın karşısına geçti ayakları geri geri gidiyordu bu gün aynaya bakmak istemiyordu bu gün bu evden Yağız'dan ayrılmak istemiyordu aynanın önünde durduğunda dün gece Yağız'ın dediği şey yankılandı 'belki sadece bu gece kaldı' ve bu sabah olanları düşündü ... onursuz mu davranıyordu yoksa  duygularını biraz olsun göstererek cesur mu ? ama bay robot kız için kızdan vazgeçtiği için sabah tüm sertliğini sergilemişti. 

"Hazırlan bu gün boşanma  kağıtlarını imzalamaya gidicez" dediğinde genç kız yatakta doğrulup ona anlamsızca baktı.

"Ciddi misin ?"

"Ne zaman şaka yaptım ? " dediğinde Hazan hariç her yere bakıyordu. 

"Yağız bu acelen ne anlamıyorum"  dediğinde Yağız kaşlarını kaldırıp ona imalı bir şekilde baktığında bu sitemin o da farkına varsada  lafının arkasında durup omuz silkmişti. 

"Hazan sen niye bu kadar acele etmemi istemiyorsun evlendiğimiz günden beri her gece o ölen adamı söyledin vicdanın rahat olmadığından benim gibi bir katille  evlenmiş olmanın seni hırpaladığından bahsettin" 'Katil' kelimesini bastırarak söylemişti Hazan mahçupça Yağız'a bakıp yataktan kalkıp onun yanına gitti. Yavaşça  Yağız'ın elini tuttu. Yağız bakışlarını Hazan'a çevirdi öylece baktı. 

"S-sen katil değilsin" dediğinde Yağız şaşkınca ve yüzünde istemsizce oluşan tebessümle Hazan'a baktı Hazan Yağız'ın gülmesiyle o da dudaklarına gülücük koyarken konuştu. 

"Güldün.." 

"İnsanım ya gülebiliyorum" dedi Yağız kaşlarını çatarak. Yağız kızın bu  haline bakıp yıllarca onu izleyebiliceğini düşünürken içini kemiren şey ortaya çıkmıştı. Yağız ellerini Hazan'dan çekip bir adım geri çekildi. 

"Hazırlanda çıkalım artık" dediğinde Hazan 'ın dudaklarında ki gülümseme hüzne dönüşmüştü. 

"Hazan?" diyen Ece'nin sesiyle  irkildi Hazan  gülümseyip "gel canım" dedi. Ece gidip Hazan'a sımsıkı sarıldı. 

"İstemiyorsan boşanmak zorunda değilsin Hazan" 

"Ece , Yağız Egemen " dedi Hazan göz devirerek. Ece çaresizce kafa salladı. Son kez Hazan'a sarıldıktan sonra " ne olursa olsun Hazan sen sen onu seviyorsun di mi ?" dediğinde Hazan hızlıca kafasını iki yana salladı. Ece gülerek karşılık verdi "O zaman neden boşanmak istemiyorsun?" dediğinde Hazan gülerek " Çok bilmiş" diyip Ece'ye sarıldı. Ece odadan çıktıktan sonra son kez aynada kendine bakıp aşağı indi. 

Yağız elindeki viski bardağını çevirirken görüş alanına Hazan'ın girmesiyle toparlanıp ayağa kalktı. 

"Hazırsan çıkalım" dediğinde Hazan bıkkınca konuştu " Yağız tamam anlıyor musun tamam !" dediğinde  Yağız yaptığı hareketinin ne kadar yanlış olduğunu bilsede umursamazca çıktı kapıdan.Hazan derin bir nefes alıp Yağız'ı takip etti. Arabaya bindiklerinde ikiside sessizdi. İkisinin canı aynı şeye yansada  sessizce gidiyorlardı. Hazan düğmeye  basıp müzik açtı. 

'Hoşçakal olacaklar sensiz olsun' emre aydın ... Hazan  yutkunup bakışlarını Yağız' a çevirdi. Son kez baktı sonra dudaklarını birbirine bastırıp müziğin sesini biraz kısıp konuştu. "Zaman geldi öyle mi?" dedi Hazan gözlerine dolan yaşlarla derin bir nefes alıp burukça gülümsedi.