6.Bölüm

828 59 10
                                    

"Yalnız kalmak istemiyorum Yağız " Genç adam yatakta biraz aşağı inerek elini kızın belinden tutup kendine daha çok bastırdı.Saclarindan yayılan koku Yağız'i sarhoş ederken Hazan belinde hissettiği elle vücudunun yandigini hissetsede gözlerini sıkıca yumup kendini uykuya teslim etti.

**

Genç adam yüzüne soğuk su çarpıp aynada kendine baktı. Dışarda zaten binlerce insanla uğraşırken basta babası olmak üzere herkes onu boğarken içinde hissettiği bu karmaşadan tarifi olmayan duygular onu heyecanlandırirken yoruyordu. Bakışlarını aynadan çekmeden yaninda asılı olan havluyu tek eliyle alıp yüzüne kapadı.Derin bir nefes aldıktan  sonra tuvaletten   çıktı.Yatakta yatan Hazan'ı gördüğünde burukça gülümsedi belkide hayatında yaptığı en büyük doğruydu onu tanımak onu korumak hatta evlenmek ama kızı kendi karanlığına çekemezdi ona bu hayatı diretemezdi.  Hazan yavaşça gözlerini araladiginda  eliyle yavaşça göz kenarına dokunduğunda acidiginda "ah" dedi inlemeyle  Yağız Hazan'ın  yanina gelip yere çömeldi.

"İyi misin?"

"İyiyim sağol " dedi Hazan dün olan şey aklına geldiğinde utanmadan edemedi.Gözlerini kaçırarak konuştu.

"Dün için..." dedikten sonra biraz durdu.Yağız'ın desteğini hissetmek ona güvenmek  birinin yaninda olması  Hazan'ın hissetmediği bir şeydi ama Yağız tamamlıyordu onu.

"Teşekkür ederim" dediğinde bakışlarını Yağız'a çevirdi. Yağız kızın ağlamaktan kızaran gözlerine baktı.Annesi için ağlaması normaldi ama yinede genç adam dayanamıyordu. Bakışlarını Hazan'dan  çekip  soğuk bir sesle konuştu.

"Rica ederim sana özel bir sey degildi herkese yapardım" dediğinde Hazan'ın gözleri hayal kırıklığıyla baktı Yağız'a  Yağız onu tamamlıyor muydu? Evet öyle hissediyordu ama bir sey eklemeyi unutmuşum Yağız onu aynı zamanda kırıyordu üzüyordu.Yağız hayatın hem tatlısı hem acısıydı.Hazan burukça gülümsemekten daha fazlasını  yapamadı.Yavaşça yataktan kalkıp tuvalete gitti.Sicak bir suyun altına girdiğinde annesine tekrar ağladı.Onu hiç tanıyamamasina hiç kokusunu bilmemesine annesinin onu neden bırakıp gittiğini öğrenmemesine  ağladı.Sonra Yağız için sicim sicim aktı gözlerinden  yaşlar sessiz sessiz bu duyguya isim vermekten korkup kaçsa da biliyordu bu sicim gibi yaşlar onun kırdıkları içindi.Kafasini kaldırıp yukardan gelen suyla göz yaşlarının karışmasına izin verdi.

Yağız çalışma odasında oturmuş bu gün her zamankinden daha fazla düşünüyordu.Kapının çalınmasıyla  düşüncelerinden sıyrıldı.

"Gel"

Kapıdan giren Sinan'ı  gördüğünde ayağa kalkıp arkadaşına sarıldı.

"Hoşgeldin" dediğinde Sinan'da  arkadaşının sırtına vurup 

"Hoşbulduk" dedi.

Sinan Yağız'ın karşısındaki koltuğa otururken Yağız'da odaya iki kahve istemişti.

"Ee anlat bakalım buz dağı nasil gidiyor" dediğinde Yağız yapmacık bir gülümsemeyle arkadaşına  gülümsedi.

"İyiyim gidiyor canım kardeşim" dediğinde Sinan 'canım kardesim'altinda tehditvari konusmayi sezmiş gülüyordu.Çocukluktan beri böyleydiler normal konuşurken bile birbirlerini gıcık ederlerdi.

"Abi!" diyen sesle kapıya doģru baktı Sinan.Ece  uzun sarı saçları yeşilin en güzel rengi olan gözleri onun patlatırken kendini toparlayıp bakışlarını kaçırdı.Ece Sinan'ı  uzun bir aradan sonra ilk defa görmenin şoku ve mutluluğuyla napicagini  bilemeden kapının orda dikilip durdu.Yardımcınin gelmesiyle irkilip kenara çekildi.

"H-hosgeldin Sinan" dediğinde Sinan kafasını salladı. Yağız'ın bakışlarını üstünde hisseden Ece bakışlarını abisine çevirip "Hazan nasil?" dedi odadaki havayı dağıtmak için.

"İyi gibi"

"Tamam ben ona bakiyim " diyip odadan çıktığında duvara yaşlanıp elini göğsünde birleştirip derin bir nefes aldı. Hazan duştan çıktığında yatakta oturan Ece'yi gördüğünde yerinde zıpladı.

"Ödümü  kopardın"

"Özür dilerim " dediğinde sesi kısık çıkmıştı.Hazan Ece'yi  ilk defa bu kadar durgun görmüştü.

"Bir şey mi oldu?"

"Sinan geldi" genç kız ne dediğinin farkına yeni varmis olacak ki panikle elini ağzına götürüp kapadı.

"Sinan?" dedi Hazan imalı bir sesle.Ece bıkkınca konuştu.

"Abimin en yakın arkadaşı " dediğinde Hazan yavaş yavaş bazı şeyleri kafasında oturtmuştu.

"Peki senin için ne ? " dediğinde Ece gözlerini kocaman açıp Hazan'a baktı. Ne diyeceğini bilemedi.Kendinden başka kimseye sesli olarak söylememişti.Gözlerini sıkıca yumup konustu.

"Benim için ... Abimin yakın arkadaşı olmasından  daha fazlasi  Hazan " dediğinde Hazan genç kızın kolunu sıvazlayıp güldü.

Yağız ve Sinan kahvelerini içmiş koyu  bir sohbete girmişlerdi.İkisi de arada konuşmadan kopup kızları düşünselerdi merakla dinliyormuş gibi yapmada gayet iyi rol yapiyolardi.Sinan derin bir nefes alıp oturduğu koltukta dikleşti.

"Yağız Hazan'a karşı-"

"Sinan" dedi uyarıcı bir sesle bunu konusmak kabullenmek demekti ve bu onu istemiyordu bakışlarını cama  çevirip iç çektikten sonra arkadaşına  baktı.

"Onu bu karanlığa çekemem bu gün soylicem boşanmak istedigimi" dediğinde Sinan kafasını iki yana sallayıp konuştu "Belki de o senle karanlığa çekilmek istiyorsa Yağız -"

"Sinan" dedi Yağız bir kez daha ikaz edercesine kapının açılmasıyla ikiside sustu.

"Merhaba Hazan ben" dediğinde Sinan da Yağız'a göz kırpıp ayağa kalktı.

"Merhaba Sinan" dediğinde Genç kız "Biliyorum Ece söyledi" dediğinde pot kırdığını anlamıştı.Ece Hazan'a ne yapıyorsun bakışı atarken Hazan olayı hemen toparlamak için konuştu.

"Ben Yağız'ı sorunca..." dediğinde ortamdaki  hava biraz olsun dagılmisti. Hepsi oturmuş sohbet ediyorken Sinan Hazan'ın Yağız'a olan bakışlarını yakalayıp içten içe gülüyordu.Ama birazda üzülüyordu çünkü Yağız onun için ondan vazgeçecekti.Arada gözleri Ece'yi  bulduğunda onunda ona olan bakislari içini alev alev yakarken çıkmazına küfür etti.Oturdugu koltuktan kalkıp konuştu.

"Ben artık kalkıyorum tanıştığıma çok memnun oldum Hazan" dediğinde Yağız oturması için ısrar etsede Sinan montunu giymişti bile. Sinan'ı  kapıdan yolcu ettikten sonra Ece sessizce kapıdan çıkıp Sinan'a arkadan sarıldı. Kısıkça "Hosgeldin" dedi.

Hazan  tekrar  koltuğa oturacakken Yağız'ın sesiyle durdu.

"Çalışma odasına gel bir sey konusucam"  diyip Yağız'ı takip etmeye başladı. Odaya girdiğinde yavaşça Yağız'ın karşısındaki koltuğ oturdu.

"Hazan" dedi sesi biraz  titrek  çıkmıştı. Hazan merakla ona bakıyordu.Yağız derin bir nefes aldı.

"Ben boşanmak istiyorum" dediğinde Hazan içinde hissettiği boşlukla öylece Yağız'a baktı.Evet bu oyundan bir evlilikti 'esaret'  demişti ama şimdi ... Bırakmak istemiyordu bu oyunu onu bırakmak istemiyordu.Dolan gözleriyle Yağız'a  bakarken.

"Yağız bey Babanız..." diye kapıda duran yardımcının sesiyle iki genç bakışlarını ona çevirdi.

Hayat-ı OlmazımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin