"O gün niye yardım ettin Gökhan?" dedi Yağız koltuğuna otururken.
"Kardeşim değil misin?"
"Öyle miyim?" dedi Yağız alay edercesine.Sanki iki gün öncesine kadar birbirlerine silah çekmemişler gibi ikiside kahka atıyordu.
**
"Nasılsın Mert ?" dedi Hazan biraz çekimser yanina otururken.Mert bakışlarını camdan çevirip Hazan'a baktı.
"O gece bende onlar gibi olabilirdim" dedim çaresizce. Hazan burukça omuz silkip konuştu.
"Ama olmadın...Öfkeliydin "
"Özür dilerim ben sadece -"
"Sen sadece babanın intikamını almak istedin" dediğinde Mert dolu gözleriyle yavaşça kafasını salladı. Bakışlarını tavana dikip derin bir nefes aldı.
"Öfkem o kadar çok ki hala öyle ama annem kardeşim var onları düşünmeden hareket ettiğim için kendime daha çok kiziyorum ... ben seni öldürsem o Yağız benden onlarida alırdı." Hazan burukça o günleri hatırladı kafasını iki yana sallayıp konustu.
"Mert ... İnsanlar bazen mecbur kalırlar. Bu onların kötü şeyler yapmadığı anlamına gelmez elbet ama bazı mecburiyetler... Yaģız o senin babani vurmadı"
**
Hazan elinde ki kağıdı sallayarak gözünden akan yaşlarla konuştu.
"Baban yüzünden!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayat-ı Olmazım
Fanfiction"Hayatımın olmaz, olmaz bir yerindesin Ama olmazsa da olmaz gibisin Çok yakaladım kendimi seni düşünürken Kovdum ama hala hala burdasın" -Sıla- Arkadaşlar YağHaz hikayesidir kurgu bana aittir... Dizinin sıkı takipçisi değilim ancak bu ikiliyi çok y...
