De tafel is netjes gedekt. Er staan voor 3 gangen borden opgestapeld en er liggen 3 soorten bestek. En er hangt een aparte sfeer. Ik ga tegenover Antigone aan tafel zitten en als Hare Majesteit binnenkomt staan we op. We maken een buiging en ze komt aan tafel zitten. 'Zo Joost. Dat is je vriendin?' begint ze terwijl er een soep op tafel wordt gezet. 'Ja, Majesteit.' Ik neem een hap soep en probeer niet te slurpen. Het is moeilijk want de soep neigt van je lepel te vallen. 'Zo. En hoe heet jij dan?' De koningin kijkt Antigone aan. 'Antigone Wolffs, majesteit.' Antigone focust zich op haar bord soep. 'Joods?' De stem van de Majesteit klinkt begripvol. 'Ja, majesteit.' Met mijn voeten pak ik Antigones voeten onder de tafel. 'Zeg toch, Wilhelmina of mevrouw. Niks dat ge-majesteit!' roept Wilhelmina. 'Prima, majesteit.' zeg ik. 'Eh. 1 gulden voor mij. Elke keer dat iemand majesteit zegt betalen jullie 1 gulden.' Ze lacht. We kletsen nog wat en de koningin bedankt ons en wij bedanken haar. 'Wat een aardige vrouw.' zegt Antigone als we naar huis lopen. 'Ja.' zucht ik. Het was een gave avond.
29 juni 1945
'Hierbij bekroon in Joost Erik Michiel Rijksman tot ridder in de orde van Oranje Nassau.' Het zwaard beland op mijn ene schouder en dan op mijn andere. Ik krijg een speldje opgespelt en de aanwezigen klappen. Na afloop praat ik wat met politici en besluit wat ik van mij leven wil maken. Ik wil burgemeester worden.
JE LEEST
Auschwitz
Historical Fiction28 januari 1943: Het is oorlog. Er ontstaat flinke ruzie tussen de NSB en het Verzet. Vele verzetsleden worden opgepakt en geliefden worden van elkaar gescheiden. Zo ook, Joost en Antigone. Joost is een boerenjongen van 22, die bij elk vechtpartijtj...
