NAB'Z

KEDİ

Multide ki Tufan...

Enfes gözüken sofraya baktım. Karnım refleks olacak ki guruldadı. Ben karnıma şaplak attım ve Tufan ve anneannesi mutfaktayken yardım için yanlarına gittim. Tufan ve anneannesi bir şeyler konuşuyorlardı hararetli şekilde, benim geldiğimi görünce eski hallerine döndüler.

- Şey... Yardım edeyim mi?

- Olur kızım şuradaki iki kaseyi götürebilirsin., dedi bende dediğini yapıp masaya koydum birinde elmalı turta, diğerin de poğaça vardı. Ben yapacak bir şey olmadığı için sofraya oturdum ve Tufan geldi karşıma oturdu.

- Anneannen gelmeyecek mi?

- Gelecek birazdan, dedi ve tabağına yiyeceklerden koydu, bende koydum.
Anneannesi gözüme belirdi ve gülümsedi bende ayıp olmasın diye gülümsedim. Bizim gibi bir sandalye ye oturdu.

- Lezzetli yapmış mıyım?,

- Elinize sağlık... Muhteşem, dedim.

- Hastalığın nedir?

- e, nerden biliyosunuz?

- Tufan , telefonda anlatırdı, dedi Tufan a baktığımda yüzünü tabağa gömmüştü bişey diyemedim.

- Akciğer tümörü, dedim ve bir kaşık salatayı ağzıma attım.

- Geçer inşallah, dedi

-Teşekkürler, dedim ve önümdekileri tekrar yemeye başladım.

- Pekala, ne iş yapardın?,

- Türkiye ' deyken avukattım, ama şuan iş yapmıyorum zaten yeni geldiğim için bir arayışta değilim.

- Hmm.. Peki kedi severmisin?

- Küçükken bir kedim vardı, yani severim, dedim

- Gel seni Golox ile tanıştırayım, dedi ve gitti. Kucağında gri pofuduk bir kediyle geri geldi ve bana verdi, ben sevmeye başladım. Nedeni bilinmez Golox ile birbirimizi sevmiştik.

- Senindir, dedi ve gülümsedi bense şaşkın bir şekilde bakıyordum. Tufan sohbete girdi.

- Anneannem " Sevdiği kişilere kedi hediye eder, sonuçta 5 tane anne kedisi var onlar doğurunca baya ev kedi evi oluyor, dedi gülerek,

- Teşekkürler, çok mutlu oldum, dedim ve kediyi yere bıraktım. Kedi gitmedi sandalyemin kenarına uzandı. Orda olduğunu bildiğimden yemeğe devam ettim.

***

- A bak bu kedi süsü gayet güzel!, dedi Tufan. Kedi kızdı ve Tufan pna holagramlı tasma alacaktı. Ben içi rahat etsin diye " Olur" dedim. Sonra da Golox ' a buz mavisi kedi yatağı aldım ve birde mama ve su kabı. Tufan dayanamadı birde taşıma çantası aldı. Kedi daha 1 aylık dı yani bebekdi bu nedenle çantayı almıştık. Tufan daha da abartarak bahçede oynar diye oyun alanı seti almıştı. Sanki onun kedisi. Neyse zaten onu ikimizin kedisi ilan etmiştik. Nedense garibime gitmişti...

Utandığımı hissettim,

- Tufan hadi gidelim yeter, dedim. O da beni sıkmamak amacıyla onayladı ve arabaya bindik.

- Nereye?, dedim.

- Akşam olmak üzere akşamları meydan çok güzel olur. Sıradaki durağı anlamışsındır, dedi bende onayladım ve kediye aldıkğımız süsleri takıp kedi çantasına yerleştirdim ve sevmeye başladım.

Sonunda çok övdüğü meydana gelmiştik. Türkiye deki Çengelköy gibiydi ama bir kaç fark vardı. Etraf soğuk olduğundan buz tutmuş cisimler çok hoştu. Yani bana öyle geliyordu. Yoğun renk mavi ve kırmızıydı. Etrafta renkli ışıklar vardı.

- Bu ışıklar hep yanar mı?

- Sadece ay belirdiğinde, dedi. Yeni gelmiş biri olarak çok güzeldi. Genelde yemekçiler bulunuyordu ve aksessuarlar.

- E burası Norveç ama meydanları Çengelköy gibi, dedim.

- Burası bizim şuan yaşadığımız semttin meydanı. Diğerlerinde cansız bir hava var, seni mutlu olman için canlı bir ortama götürdüm. Beğenmedim mi?

- Hayır... Sanırım daha iyi oldu, dedim.

Beraber etrafı gezmeye başladık beni takıcılara götürdü. Takıcıya girdik. Tufan birazdan geleceğini söyleyip dükkanın öte tarafına gitti, bende gezindim. Elim bilekliklerde gezindi. Bir bileklik gördüm. İpleri siyahtı ve ortada bir nabız sembolü vardı. Tam Tufan a göreydi . Bir an kalbimi dinledim ilk defa sanırım. O bilekliği Tufan a aldım, ama şimdi vermeyecektim zamanı vardı. Aldım ve çantama attım belli etmeyerek diğer süslere bakmaya başladım. Omuzumda bir el hissettim, arkamı döndüm ve Tufan ın bana gülümsemesiyle karşılaştım. 

***

- Mamasını verdin mi?, diye sordum Tufan a.

- Verdim, verdim şimdi yatabilirsin, dedi. Tufan kedileri çok sevdiğinden bu gece benimle uyusun dedi bende kıramamıştım. Hemen sabah olmasını dileyerek uykuya daldım.