7. Zaterdag middag, 16.00

480 18 3
                                    


'Pfff done. Finally done.' Ik leun achterover op mijn stoel en kijk naar het huiswerk dat Caren en ik zojuist hebben afgerond. Caren drinkt het laatste beetje van haar waterflessen leeg. 'That literally took for two houres!' 'I can't be inside anymore! Can we please go grab a coffee and a wrap?' Caren en ik hadden onze favoriete restaurantje/etenstentje gevonden in een klein pandje op de hoek van de straat waar ze hemelse Franse gerechten verkochten. 'I haven't heard such a Good idea in centuries.' Caren springt op en samen lopen door de lange straat richting de heerlijke geur van wraps en crêpes. Even later lopen we, genietend van de warme zomer middag met onze wraps naar central park.
Wanneer we vlakbij het park zijn, stop ik even om me om te draaien naar de deur, en naar het stuk stoep waar ik een paar weken geleden overeind werd geholpen door de jongen met de mooiste ogen van de wereld. 'Car, the way he looked at me... and I just walked away!' 'Stil chan'tt velief yoe did thad.' Mompelt Caren met haar mond vol.
In het park aten we het laatste stukje van onze wrap op en genoten we van de zon, die nu onderging en van de maan, die omhoog rees vanachter de skyline van New York.
Net als we willen opstaan om terug te lopen, skate er een jongen zo snel voorbij dat hij struikelt over een drempel die hij over het hoofd zag. Caren was nog te verward om te zien wat er gebeurde, maar ik rende op de jongen af om hem te helpen. 'My head...' en dus trok ik de hoed van zijn hoofd. Het gebeurde heel snel, in een flits. Die grote donkere ogen, die krullen die ik zo vaak in gedachten voor me had gezien, het was hem. 'Are you ok?' Finn lacht verlegen naar me en komt overeind. 'So now it's you helping me of the ground instead of me helping you.' Ik lachte en bloosde; waarom konden mijn wangen nou níet even hun gewone kleur behouden? Hij pakte mijn hand en ging staan. 'I told you I was gonna see you later!' Finn lacht en kijkt me dan aan. 'Hey, I don't even know you're nam... 'O MY GOD FINN WOLFHARD!!' Een meisje met blond haar stormt op ons af en vlak voor ze bij ons is, fluistert Finn in mijn oor: 'See ya.' Dan skate hij er zo gauw mogelijk vandoor. Het meisje rent nog even achter hem aan maar bij de rand van het park blijft ze teleurgesteld staan. Caren staart mij met grote ogen aan. 'You better get me a date with Caleb Mclaughlin when you're Finn's girlfriend!' 'What? I barely even know Finn!' Caren komt naar me toe gelopen. 'Oh please girl, that? That was true love. Come here, you're soooo lucky.' En ze trekt me in een knuffel.

Eenmaal thuis zit ik verdrietig op de bank. 'He doesn't even know my name, Car! Wish I could get his phone number...'
Caren komt vanuit de keuken aan met twee kopjes thee. 'Instead of coffee. This will make you sleep better.' Ze steekt wat geurkaarsen aan en komt naast me op de bank zitten met een dekentje om haar heen. In stilte kijken we de laatste aflevering van beyond stranger things; nu moesten we weer wachten tot seizoen 3 uitkwam.

De volgende dag kreeg Caren een berichtje dat we zo gauw mogelijk naar de dansschool moesten komen; het was dringend. We kleedden ons snel aan, aten snel een paar muslirepen en namen de trap naar beneden.
Gelukkig was het op straat vandaag niet zo druk als anders, aangezien het zondag was.
Eenmaal daar werden we door de gillende meiden van de dans groep ontvangen. Joy duwde ons richting de dans zaal en daar gingen we snel op de bank zitten en kijken onze vriendinnen verwachtingsvol aan. Emilie neemt het woord: 'so, we have GREAT news, BIG news!!' Ze pauzeert even en wiebelt van spanning Oo haar kruk. Caren roept ongeduldig: 'Go on with it then!' Evelyn flapt eruit: 'We're invited to give a dance concert on a secret party on governors island, all important celebrities will be there!' Even weet ik niet wat ik hoor. Ik voel Caren's hand in de mijne knijpen; zij kon het ook nauwelijks geloven. Dan beginnen we te gillen en vallen we elkaar om de hals. Chloë begint zelfs te huilen en ik kon maar aan 1 ding denken; Ik zou Finn misschien weer tegenkomen! Govenrors island was een klein eiland op 5 minuten afstand van Manhattan. Met een hoop bomen en hangmatten. Dit zou geweldig worden! En dus gingen we aan de slag met een nieuwe dans. Mooier en uitbundiger dan alle andere.

Paint my way to you (Finn wolfhard)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu