BAHARI BEKLEYEN SİYAH

BÖLÜM 2

Bugün hafta sonu uzun ve yorucu bir haftanın acısının çıkma zamanı.saat sabahın 7 siydi hafta içi veya hafta sonu farketmiyor yetimhaneden kalan bir alışkanlık sabahları erken kalkıyorum malesef .Duşumu alıp kırmızı pantolon ,siyah kazak ve siyah konverslerimi giyip saçımı bağladım ve kahvaltı hazırlamadan bir kaç bir şey atıştırıp koltuğa attım kendimi çünkü 3 haftadır ev temizlenmiyordu ve temizlikçi tutup temizletecek kadar param yok yol paramı zor çıkartıyorum ama neyse benim bu evi temizlemem gerek .Önce kuru bir bez ve cam sil şişesini alıp camları sildim yalnız camlar uzun ve en az on tane falan var evimiz biraz büyük ,bahçeli,kiremit duvarlı, kendini belli eden göz kamaştıran bir evdir.Daha sonra yerleri süpürüp sildim,mutfaktaki dolapları hafif sildim ve çok yoruldum kendimi koltuğa atıp uzandım. saat 4 e geliyordu karnım aç olsada yorgunluktan dolayı yemek yemeyip burda uyumaya karar verdim.
Pazar günüde ders çalışmakla geçti.

Hafta da 3 gün çalışıyorum pazartesi,salı ve çarşamba diğer iki gün derslere gidiyorum aslında salı ve çarşamba günü de ders var ama yoklama olmadığı için o kadar sıkıntı olmuyor bu yüzden o günlerin derslerinide evde çalışıyorum.

Pazartesi sabah erkenden uyanıp bordo kazağımı,siyah pantolon ve siyah spor ayakkabılarımı giydim saçımı da düzleştirip bağladım. İş de çalışırken salık saç zor oluyor. Kahvaltı yapmadan çıkıp durağa yürümeye başladım. Durakta kimse yoktu genelde buranın durağında pek kimse olmaz zaten hepsinin durumu çok iyi olduğundan şahsi araçları var. Daha 10 dakika var otobüsün gelmesine. Siyah büyük bir araba durdu durağın önünde biraz bekledi ama inen hiç kimse olmadı camlarından da içerisi gözükmediği için göremiyorum 4 dakika falan bekledi tam önümde olduğu için rahatsız olup durağın biraz daha aşağısına yürümeye başlamışken birden arabadan iki kişi inip biri kolumdan tuttu diğeri arabanın kapısını açıp beni içeri bindirdi. Ama beni arabaya bindiren takım elbiseliler dışarıda bekliyordu. Arabanın içi çok genişti arkada karşılıklı iki geniş koltuklar önde de sürücü koltuğu falan vardı. 3 saniyede gerçekleşen olayla değil bağırmak ağzımı bile açamadım. Tam bağıracaktım ki o siyah gözlerin sert bakışında sadece söyleyebildiğim şey
"Sen ..." oldu.
Ama o hiçbir şey söylemeden bacak bacak üstüne atmış kollarını geniş bir şekilde açmış koltuğun köşelerine koymuş bir şekilde sadece beni izliyordu. Sesim öncekine göre daha yüksek çıkarak

"Ya sen kimsin ben hakim falan değilim yeter artık anlamıyor musun..."sözümü keserek,aynı rahat duruşuyla konuşmaya başladı.

"Senin kim olduğunu senden bile iyi biliyorum sus ve beni dinle kardeşimi kurtarmaya bana yardım edeceksin merak etme karşılığını fazlasıyla alacaksın tek yapman gereken onun hakkında savcının hazırlamış olduğu dosyayı bana ulaştırmak ama kopyası değil dosyanın kendisini istiyorum " dedi.

"Nee hırsızlık mı yapacağım hemde tanımadığım bir kişi için asla böyle bir şey yapmam" dedim .

Tam arabadan inecekken tek eliyle kolumdan tutup beni koltuğa doğru savurması bir oldu. Bana doğru eğilip kısık bir sesle

"Dediğimi yapacaksın bu yüzden direnmeyi bırak" dedi.
"Hayır yapmayacağım "dedim direterek .
"Sana akşama kadar zaman iş çıkışı dosyayı almış ol "dedi rahat tavrıyla.
Cam dan dışarıda otobüsün geldiğini gördüm zaten bir saate bir geliyor kaçıramam bunu bu yüzden hemen kapıyı açıp dışarı çıktım ve kapıyı kapatırken "asla bu istediğini yapmayacağım "diyerek kapıyı kapatıp hemen otobüse bindim. Boş bir yere oturuduğumda hızla yanımızdan geçip gitti araba. Korkudan hızlanan kalbimin hızı hâlâ devam ediyor .

Görüşlerinizi bekliyorum :)