cholerne przedstawienie zwane życiem

kogo kochamy

wstęp
jak bóg nas ocenia,
nie patrzy na tego, kogo kochamy.

tylko na uczynki jakie czyniliśmy, naszą dobroć i empatię wobec innych.

ludzie czepiają się tego mimo, że Bóg tego nie robi.
próbujemy być nim, choć znamy tego konsekwencje,
wielu próbowało i ich los jest nam dobrze znany.

probujemy być bogami naszych czasów,
ustalać zasady, wymierzać sprawiedliwość.

pragniemy być władcami naszego życia,
tak naprawdę będąc tylko marionetkami w czyichś rękach, w rękach które nigdy nie będą naszymi własnymi.