Burnt Traces (Esquivel Series #1)

CHAPTER 15

CHAPTER 15
BONFIRE

SPG ALERT

            HINUBAD KO ang aking t-shirt at cyclings. Tanging two piece na lamang ang aking suot. Madilim na ang paligid. Ngayon lamang ako lulusob sa malamig na dagat dahil tinulungan ko pa si Sumaila kanina. Heiron is there near the cottage. Nagsusugba siya ng isda at bbq na binili ni Royce. Naroon ang magkakapatid habang ako ay papalapit na sa dagat. The breeze blew and my hair got messy. The moon guided me. Ang kaniyang liwanag ang tanging nagpapaliwanag dito. Wala ng masyadong tao kaya mas lalo ko itong nagustuhan.

Pag-apak ko pa lamang sa tubig ay kaagad akong kinilabutan. Medyo malamig na nga talaga ito. Mas lumayo pa ako sa seashore. Hindi naman ako takot sa tubig kaya okay lang. Actually I went to swimming classes when I was still on freshmen. Medyo advantage rin ito kapag may mga vacations tulad nito. Lumusob ako at umahon ulit. This time, my full body is already wet. Inayos ko ang aking buhok ngunit napatili nang nakita kong nakatayo na si Heiron sa harapan ko.

"What the hell are you doing here?" Namilog ang aking mga mata. Ngumisi lamang siya at pinagmasdan ako na parang wala ng bukas.

"Why are you enjoying while I'm not around?" My question was answered with another question. Bumuga ako ng hangin at kita kong kumislap ang kaniyang mga mata dahil sa liwanag ng buwan.

"Hindi ba pwede, Heiron?" Matama kong tanong sa kaniya. Bigla niya akong hinapit sa baywang kaya muntik na akong matalisud. Medyo mabato ang inaapakan ko kaya naging maingat ako sa paglalakad kanina lang.

"Gusto ko kasi na masaya ka sa piling ko. Sa bisig ko. Call it selfish or what. But I only want to see your smile with me. Hindi sa ibang tao." Malamig na aniya nito habang nakaigting ang kaniyang panga. And again, I feel so chained. Para akong sinasakal sa leeg. Pero ang mas nakakagimbal ay parang nasasanay na ako. I even felt different.

"We're just nothing."

Kinain kami ng katahimikan. We only stared at each other. Kita ko sa kaniyang mukha na nahihirapan siyang sagutin iyon. Noon pa man, gustong-gusto ko na ang kaniyang mga mata. His eyes were too dark and intimidating. But I find it beautiful.

Our worlds were sliced into half by the rivalry.

That was the hardest part of it. Matagal na panahon ng nagkakainitan ang mga Esquivel at Atalia. We're the new generation here. But we're not the exemption. We should obey the rules. Hindi ko alam kung bakit ako ang napili niya sa kabila ng kaganapan na iyon. He knew all about it. Kaso sa pagkakaalam ko, hindi naman gaano kahigpit ang mga Esquivel. Tanging ang mga Atalias ang matitigas ang puso.

"If I'll give you the world you deserve, will you wrap your arms with it wholeheartedly?" Kaming dalawa lamang ang narito. Kinagat ko ang aking labi at napakapit ng mahigpit sa kaniyang braso dahil sa alon.

"No." I said in a matter of fact tone. He grinned and I saw sadness in his eyes. I don't know where it came from.

"Damn." Umiling siya at hinaplos ang likod ko. Mas lalo akong napalapit sa kaniya na halos mabangga na ng dibdib ko ang kaniyang braso dahil sa alon. Sht.

"I—I think we should go. The bonfire is starting." Tiningnan ko ang kaniyang likuran. Bale nakatalikod siya sa seashore.

"Pake ko?" Hinampas ko siya at pinandilatan ng mata.

"Heiron!" He sighed. Inalalayan niya ako papunta roon.

"Alright alright. Geez." Inirapan ko siya at binaling ang tingin sa bonfire na isinagawa ni Royce. Naroon si Sumaila. Nakaupo sa buhangin habang kumakain ng barbecue. Bigla na lamang akong ginutom. Royce turned at us and grinned. Bumaba ang tingin niya sa mahigpit na hawak ng kaniyang Kuya sa aking kamay.