chapter 14
lawrence's pov
ramdam ko na ung pagmamanhid ng muka ko dahil sa sapak sakin ng papa ni gavin, pero lahat ng un nabalewala nung naramdaman ko ung akap sakin ni gavin, nakita ko na siya kanina na nakasilip sa kwarto niya, hindi ko lang siya tinitignan hinahayaan ko lang siya. gusto ko kasing ipakita kay gavin na handa akong tangapin lahat ng parusa, kahit pa parusa ng diyos sakin tatangapin ko hayaan lang nila akong makapag paliwanag.
pumunta ako dito kila gavin na hindi sigurado kung makakausap ko siya, alam kong nakaalala na siya at alam ko na din na nalala na niya ung mga nagawa ko dati, gusto kong magpaliwanag sa kanya, pati na din sa mga magulang niya kaso, hindi ko alam san ako magsisimula.
"hayaan mo muna ako papa, alam ko po ginagawa ko, ako na pong bahala dito" gusto pa sanang alisin ng papa ni gavin ung pagkaakap namin pero hinigpitan ko ung pagkakaakap ko kay gavin, pakiramdam ko kasi pag bumitiw ako nagyon, hindi na ako mag kakaroon ng pagkakataon na makausap ulit si gavin.
"tara na lawrence" inalalayan ako ni gavin para makatayo, nahihilo n din kasi ako, malamang sa alak to sama mo pa ung suntok sakin.
"isang oras lang meron kayo ni gavin!"
pagkasabi nun ng papa ni gavin lumabas na kami agad ni gavin sa bahay nila, kinabahan pa nga ako pag labas namin sa gate baka kasi andun si princess at makita siya ni gavin, buti na lang at alam ni princess kung kailan siya kailngan at kung kailan siya aalis.
"bakit dito pa?" sabi ni gavin habang pinagbubuksan ko siya ng pinto, dinala ko kasi siya kung saan ako nakipag break sa kanya, sa eksaktong lugar
"isang oras lang meron ako mahal ko, kung lalayo pa tayo mababawasan ung oras na meron ako" sabi ko pero hindi ako pinansin ni gavin, bumaba lang siya ng sasakyan at naglakad papunta sa bench kung saan kami huling nagkasama dati.
"alam mo bang ang sakit sakit na hindi mo ako nakilala? hinanap kita gavin, matagal kitang hinanap halos mabaliw ako kakahanap ko sayo, bakit hindi mo ako hinitay?" di ko na nman napigilan ung mga luha ko na wag tumulo habang nag sasalita ako, nasasaktan kasi ako ngayon lalo na, kahit kasama ko si gavin hindi ko siya nararamdaman.
"peke ung kasal namin ni princess gavin, lesbian kasi si princess at my sakit pa, kinailngan ko lang siyang tulungan, sana inintay mo ako, mahal na mahal kita alam kong alam mo un" nakatitig lang ako kay gavin habang nakaupo kami sa isang bench, pinagmamasdan ko ung itchura niya, kagaya ng dati maganda pa din siya, pero parang napakatigas na niya ngayon, parang nawala na ung gavin na kilala ko.
"sa mata ng tao kasal kayo, ikaw ang bumitaw satin lawrence kung pinaliwanag mo sakin yan dati, baka naintindihan ko pa, pero huli na"
gavin's pov
BINABASA MO ANG
DI KITA CRUSH!!! plus THE SEQUEL ( sa kanya)
Short Storyno soft copies ^__^ sorry po :)