NGAYON PA LANG HUMIHINGI NA AKO NG SORRY SA UPDATE KO, PINILIT KO LANG KASI AT TALGANG MASAMANG MASAMA UNG PAKIRAMDAM KO, SORRY TALGA AYOKO LANG KASING MAINIP KAYO...
chapter 21
gavin's pov
"tawagin mo nga ulit akong mahal ko?" O_O mata ko yan, nung paglingon ko, asa likod ko na si lawrence, at waaaaaaaa nakasmirk at waaaaaaaaaaa ulit TOPLESS, ang init!!
"ang sabi ko, ulitin mo ung tinawag mo sakin kanina" bigla kong iniwas ung tingin ko kay lawrence at dumiretcho na lang ako sa kusina, mahirap na makita pa niya na rosy cheecks ako >,<
"pag hindi mo inulit, nakikita mo to?" napalingon ako kay lawrence at meron siyang hawak na susi at winawagayway sa harapan ko, waaaaaaaaaa kinakabahan ako sa susi na un, kilala ko un parang hawak ko lang un kanina
"wala naman akong sinabi ah!!!" mataray kong sabi kay lawrence sabay marahan ko siyang tinulak, eh pano ba nman kasi ang lapit lapit na niya sakin, hindi na ako makahinga sa bilis ng tibok ng puso ko
"sasabihin mo ba o ihuhulog ko to dito sa lababo?" napalunok ako bigla nung inamba ni lawrence na ihuhulog ung susi ng condo niya sa lababo, pero syempre naisip ko na eh ano ngayon kung hulog niya? makakalabas pa nman kami kahit pa ihulog niya un dun susi!!
"tong susi na to, lock to sa loob at labas ng maindoor" T____T patay na
"oo na sasabihin ko na!!!!"
"game nakikinig ako" sabi ni lawrence tapos nakasmile pa sakin
"sabi ko mahal ko!"
"ay nadulas sa kamay ko" T_____________T patay na talga!! sinabi ko na!! hindi maganda pakiramdam ko sa susi na un!! pano na kami lalabas eh mukang sinadyang ihulog ni lawrence ung susi waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
"TULONGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGG!" isang oras na siguro akong mukang tanga na nag sisisigaw dito sa maindoor ni lawrence pero sumakit lang ung lalamunan ko, at wala din nman akong napala, at ung ungas na lawrence na un, >,< aun nanunuod lang ng t.v
"bakit ba hindi ka na lang tumawag ng tulong?" sabi ko sabay pamewang sa harapan ni lawrence, pano malalagot na ako nito sa mama at papa ko at mag 1 na ng umaga
"eto telepono tumawag ka" hnablot ko sa kamay ni lawrence ung telepono nahawak niya pero.....
"punyetaaaaaaaaaaaa!! walang dial tone!!!" pabato kong binalik ung telepono kay lawrence
"cellphone mo akin na" inabot nman ni lawrence ung cellphone niya sakin,, nag mamadali kong tinawagan si danica, buti na lang at memorize ko ung no. ni danica at hindi na ako makukulong sa bahay ng unggoy na to!!
BINABASA MO ANG
DI KITA CRUSH!!! plus THE SEQUEL ( sa kanya)
Short Storyno soft copies ^__^ sorry po :)
