CHANGED (KathNiel)

Changed~7

I know maiksi na naman siya. Sorry. :l Pero promise next chapter would be a better one. What you think of Kath? :))) ConVo! Comment. Usap tayo =)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Daniel’s POV

“Teka nga! Bitaw!”

Sigaw ni Kath sakin nung hinhila ko siya ditto sa soccer field sa may likod ng school namin. Hinila ko siya ditto matapos kong makita yung nangyari sa cafeteria.

Sa totoo lang, simula pa lang nung pagpasok nila Nadine sa cafeteria kanina, nakita na naming. Nakita naming kung paano nila nilait si Kath. Pero hindi kami nangealam kasi alam naming na kayang kaya yun ni Kath. Pero nung nakita naming na sinasabunutan ni Nads si Kath at hindi siya nanlalaban, Shit lang! Hindi ko matitiis ang ganon!

“Ano bang problema mo?! Bakit di mo nilabanan si Nads? Sinasabunutan ka na, di ka pa gumaganti! Hindi porket binago ka naman, magpapaapi ka na!”

Di ko na napigilan pa ang sarili ko. Nakakainis naman kasi eh! Hindi naman siya weak. Kinwento samin ni Annika na dati daw, pinapadapa pa ni Kath ang mga kaaway niya sa field nila at doon pinapahiya kasi nga bully siya dati.

“Leche! Sa tingin mo ba gusto ko yun?! Hindi ko gusting masabunutan ng punyetang babaeng yun! At higit sa lahat, ayoko ng nagpapaapi pero di ako makalaban!”

I looked at Kath, she seems in.. pain?

“Kung tutuusin! Kayo naman may kasalanan ng lahat ng ito! Ni hindi ko gusting magbago pero binago niyo pa rin ako! Tinanong niyo ba ang nararamdaman ko?! Hindi diba!?”

Pinaghahampas niya na ko na parang naghihina. Hindi ko na siya maintindihan.

“Dahil sa inyo kung bakit di na ko kasing laya ko dati! Dahil sayo kaya maraming galit sakin! Kung tutuusin, hindi ko naman gusto ang makilala! Hindi ko gusto to! Dahil simpleng tao lang ako!”

Pinipigilan niya yung iyak niya. Psh! Pati sa mga ganitong bagay, gusto niya matapang pa rin siya. Hindi na ko nagsalita. Gusto ko, siya lang ang magsalita. Sabihin niya lahat ng gusto niyang sabihin. Habnag hinahampas niya ko.

“Naiinis ako sayo! Nakakainis ka! Nakakaini—“

Oh God! Si Kath!

Bigla na lang siyang hinimatay. Buti na lang ay nasambot ko siya.

Agad-agad ko siyang binuhat at dinala sa clinic naming. Dumating sila Annika at Alex kaagad kahit hindi ko pa sila tinatawagan. Oh well, may pakpak talaga ang balita.

Since may pasok pa ko, pinauna na nila ako at sila na daw ang magbabantay kay Kath. Kahit ayaw ko, iniinsist nila.

At naisip ko, galit sa akin si Kath. Baka pag nakita niya ko paggising niya, magalit siya lalo sa akin. Kasalanan ko to lahat eh. >.<

Kath’s POV

Pagmulat ng mata ko at matanaw ang kaputian ng room kung nasaan ako, umupo agad ako kaya lang biglang sumakit na naman ang ulo ko eh. Stupid migraine! Oh naka! Umi-english na naman ako! Hahaha! Tse! Seryos nga muna.

“Kath gising ka na J” – Annika

Ayy hindi! Tulog na tulog. Babarahin ko sana eh, kaya lang mukhang seryoso siya.

Teka? Ano ba nangyari?

“Dahil sa inyo kung bakit di na ko kasing laya ko dati! Dahil sayo kaya maraming galit sakin! Kung tutuusin, hindi ko naman gusto ang makilala! Hindi ko gusto to! Dahil simpleng tao lang ako!”

Ayy! Oo nga! Kasama ko nga pala si DJ kanina! Yung siraulong yun! Pinasigaw niya kasi ako eh! Yan tuloy! Nahimatay pa ko. Ang baho kasi ng hininga niya. Joke =) Ang bango kaya.

“Hoy babae! Ano bang meron at nahimatay ka?” tanong ni Alex na nakacross arms pa.

“Nabahuan lang talaga ako sa hininga ni Daniel—OUCH! Ano ba Alex? Bakit ka nambabatok? Masakit pa kaya ang ulo ko! Sino ba ang nagdala sa akin dito?”

“Eh sino pa ba? Edi ang jowabels mo.”

Jowabels? Si DJ? Ay malamang. Kami lang naman tao sa field eh.

“Gising ka na pala Kath. Siige, mauna na kayo sa room niyo girls, kakausapin ko lang si Kath.”

Sabi ni Nurse Jen nung pumasok siya sa room ko. Umalis na sila Annika at Alex. Kinausap naman ako ni Nurse Jen. May binigay siya saking address.

After nun, din a ko pumasok ng next class ko. Di na rin ako nakapagpaalam kela Annika na aalis na ko. May kailangan kasi akong puntahan at may kailanagan lang akong linawin.

Sa totoo lang, kinakabahan din ako eh. Pero bakit naman ako kakabahan eh hindi pa naman confirm diba?

Pagkatapos ng lahat nung araw na to, umuwi na ko sa bahay pagkagaling sa pinuntahan ko. Grabe! Di ko inaakala. Hahaha! Nakakatawa! Ang bilis ng mga pangyayare ngayong araw. Bakit ganon? Lahat ng nangyari at nalaman ko ngayong araw ay dinaig pa si The Flash sa bilis.