Holding The Man

ကြၽန္မ မရင္းႏွီးလိုက္ရတ့ဲ အဘိုးေလးကို အညိဳရင့္ေရာင္ အယ္လ္ဘမ္ အေဟာင္းေတြထဲကေန ၾကည့္ခြင့္ရခ့ဲပါတယ္။

အဘိုးကေတာ့ ေျပာတယ္။

သိပ္ေခ်ာတ့ဲသူ တ့ဲ။ ဟုတ္ပါလိမ့္မယ္။

ကြၽန္မသေဘာအက်ဆုံးကေတာ့ သူရဲ႕ မ်က္ဆံအိမ္ အနက္ေတြနဲ႔ ခြၽန္ျမျမ ေမး႐ိုး ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အာ႐ွသားျဖစ္တ့ဲ အဘိုး နဲ႔ အဘိုးေလးတို႔ညီအစ္ကိုက ကြၽန္မ တစ္သက္လုံး လိုခ်င္ခ့ဲတ့ဲ ဆံပင္အနက္ နဲ႔ မ်က္ဆံအိမ္ အနက္ေတြကို ပုိင္ဆိုင္ထားသူေတြပါ။

အပန္းေျဖခရီး ဆယ္ရက္မွာ ကြၽန္မ အတြက္ ဇာတ္လမ္းေကာင္းတစ္ပုဒ္ရခ့ဲပါတယ္။

ဟဲလ္မီ မွာ ကြၽန္မအလုပ္က ဇာတ္ၫႊန္းေရးသူပါ။

အျပန္ခရီးမွာေတာ့ ကြၽန္မလက္ထဲမွာ တစ္ခ်ိဳ႕စာရြက္ေတြ ပိုးက်ေနတ့ဲ ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္တစ္အုပ္နဲ႔ ဓာတ္ပုံတစ္ပုံ ပါလာခ့ဲတယ္။

ေဆးအမည္းေတြ စြန္းေနတ့ဲ ဓာတ္ပုံထဲမွာေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕ အဘိုးေလးနဲ႔အတူ.....

သူ႔ရဲ႕ ႏွလုံးသားတစ္ခုလုံးပါ....

ပါ႐ွိေနခ့ဲပါတယ္။