Kocham weekendy.To jest taki mój czas, odpoczynku od ludzi, spędzam ten czas w łóżku, albo wychodzac z przyjaciółką.. mimo iż nie mam prawdziwych przyjaciół,bo nikt mnie nie zrozumie to znaczy, tego czemu ciągle jestem 'smutna' i tak dalej,mimo tego mam nadzieje ze ktos mnie w końcu zrozumie.. nie wiem co jest ze mną nie tak ale wiem ze jestem inna. I Mimo tego że nie mam tych prawdziwych przyjaciół, to jakiś mam, mimo to ze często jestem nieznośna i mam zły humor, spowodowany najczęściej przez ludzi, oni dalej są ze mną, wybieram tych którzy nie kłamią,przynajmniej mam nadzieje ze tak jest. Gdyby okazało się inaczej.. moje serce by pękło, bo nienawidzę kłamstwa,to znaczy, nie to ze ja nie kłamie, każdemu się zdaży bo czasami niestety trzeba to zrobić, nie zawsze naszym wyjściem jest ta dobra droga ale ta zła, nienawidzę ludzi którzy perfidnie kłamią i są tak 'sztuczni' ze aż szkoda słów. Nie rozumiem po co udawać, jeśli kogoś nie lubisz powiedz mu to w twarz bez niepotrzebnych scenek.
nie no kogo ja oszukuje, zawsze chce komuś powiedzieć:odwal się nie lubię cie, ale coś mnie blokuje i mam taką zasadę by z tymi których nie lubię udawać bynajmniej dobra koleżankę, nie lubię spin.. to takie bezsensowne.Nie wiem co miał wnieść ten wpis, chyba sama musiałam coś sobie wyjaśnić..
Cześć i pa!donapisania
