İmkansızım

3.bolum

Ben hala öğrendiğim bilginin şaşkınlığındayken , ikinci bir şok dalgası üzerimden geçti. 1 yıl sonra ilk defa ben güldurmustum onu . Bu olayı unutmaya çalıştıp lavaboya girdim ve elimi yüzümü yıkadım. Lavabodan çıktığımda ise koridorlar bomboştu. Zilin çaldığını duymamıştım. Hemen koşarak sınıf kapısının yanına geldim , iki defa kapıya vurdum içeriden gelen 'gel' komutuyla sınıfa girdim.

  Bu dersi çok severdim Çünkü Ahmet Hoca gerçekten de çok sıcakkanlı bir hocaydı. Öğrenciler ile nasıl konuşacağını biliyordu. Bu yüzden fazla kızmayacağını tahmin edebiliyordum.

  Başımı eyip özür diledim Ahmet Hoca ise sorun olmadığını söyleyip yerime geçmeme izin verdi. Ben de başımı yerden kaldırmadan yerdeki fayansları saya saya sırama  geldim.

  Başımı kaldırdığımda ise yerimden bana 32 dış gülümseyen bir Senem ile karşılaştım. Ona bakarak"yerimden kalkar mısın" diye uyardım. Oysa tüm pişkinliği ile karşımda "Burası artık benim yerim Sen benim eski yerime otur."dedi. Gerçekten de sinirlenmeye başlamıştım ama bana neydi ki sıra sıradır diyerek içimde kıpirdayan kıskançlık duygusunu yok etmeye çalıştım. Ama olmuyordu bir şey canımı çok sıkıyordu.

  Sonunda Senem'in suratına bakmayı kesip arkamı döndüm , tam bir adım atmışken bir kol tarafından durduruldum . Yaklaşık 3 dakikadır Senem ile olan tartışmamız a hiçbir tepki vermeyen Mert şu anda kolumu tutuyordu. Kolumu tutmasından kaynaklanan heyecanı es geçip Mert'in yüzüne baktım. Kulağıma yaklaşıp "kaldır şu kızı sen otur hiç soruları ile uğraşacak durumda değilim." Dede ve tekrardan sıraya oturdu Ben de üzerimdeki şaşkınlığı atıp seneme döndüm. "Evet Senem kalkar mısın Lütfen şimdi yerimden"dedim. Senem ise"yoo kalkmıyorum" Deyip arkasına yaşlandı gerçekten bu rahat tavırları beni benden alıyordu.

  Son kozum olan şeyi kullanıp "Senem canım Yüzüne bakamıyorum anında kocaman bir sivilce çıkmış" dedim. Sabah bir ton kapatıcı kullanırken görmüştüm. Önce benim yalan söyleyip söylemediğimi tartmak ister gibi baktı. Sonra ciddi olduğumu anlayıp koşarak sınıftan çıktı, Tabii çantasını da yanına alarak. Ben de tüm sınıf gibi gülüp yerime geçtim. Mert 'e  baktığımda ise bana baktığını gördüm. Neden bakıyorsun demek istesem de diyemeyeceğimi gayet iyi biliyordum.

    Sonunda okul bittiğinde, okul kapısından çıkıp eve doğru yürümeye başladım. Bugün yürüyerek gitmenin sebebi ise Tabii ki de spor değil, Otobüse binecek bile param olmamasıydı.

  Ben okul kapısından çıkıp en fazla 10 adım attıktan sonra duyduğum korna sesi ile arkamı döndüm. Bugün okula gelmeyen Berk son model arabası olan Hayri'nin içinde Bana el saldırıyordu . Ben de ona el salladım, hala okuldan çıkmakta olan insanlar bize bakıyordu. Neden bu kadar acayiptiki anlamıyordum. Onları kafaya takmamaya çalıştım . Berk son model arabasından inip yanıma geldi ve beni eve bırakma teklifinde bulundu. Aslında çok iyi olurdu ama bir daha bunların diline düşmek istemiyordum.

  Berki reddedip yürüme devam ederken biraz daha İlerde bizi izleyen mert görmeyi hiç beklemiyordum.Her sey gibi boş verip yoluma devam  ettim.

  Eve vardığımda saçımdan damlayan yağlardan kurtulmak için hemen banyoya girdim.Yengem evde yoktu , bu yüzden onun dırdırlarını çekmiyordum . Banyodan çıktığımda ise hatırladığım bilgi ile çaresizlikle inledim. Yarın benim regl günüm du ve ben banyo yapmıştım . Çekeceğim acıyı unutmaya çalışıp . Odama geçtim .

  Sabah uyandığımda kendimi yatakta acayip bir pozisyonda buldum. Bu bacağı nasıl bu şekle sokmuştum. Kendimi normal bir insan şekline sokup aynadaki beni benden alan tipime bakmadan üzerimi giyindim.

   Okula girdiğimde her kez bana bakıyordu , ama başka bir sebebten değil en az 5 kat giydiğim kazaklara bakıyorlardı . Bende olsam bende bakardım. Ama karnıma girecek o ağrılara birde soğuk eklemlemezdi . Alaycı gözlerin üzerimde öldüğünü unutmaya çalışıp okula girdim .

 
  Sonunda sınıfa giripdim ,  başımı sıraya yaslıyarak hocayı beklemeye başladım . Sert bir kapı sesi duyduğumda  kafamı kaldırdım . Hoca gelmişti başımı sağa çevirdiğimde ise bana bakan bir mert gördüm . Heyecanlanmıştim , hemen başımı çevirip hocanın anlattıklarını dinlemeye başladım .

   Ders aralarında ara ara sanci giren karnım . Artık dayanılmaz olmuştu , karın ağrısından 'ne dendiğini anlamadığım hocayı es geçip başımı sıraya gömdüm. Gözümden yaş gelmeye başlamıştı . Omzunda hissetiğim el ile sağıma döndüm . Mert bama inceler gibi bakıyordu . Sonra "neyin var neden ağlıyorsun " diye sordu . Ben neden olduğunu anlatırsam utançtan buraya düşüp kaldırdım bu yüzden " bir şeyim yok "dedim. Cevaptan memnun olmayan mert ise bana daha dikatli bakmaya başladı. Sonunda ise utançtan bayılmamı sağlıyacak cümleyi kurdu .

       '' sen regl misin"