Chapter 6

12 2 0
                                    

Helena's PoV:

"Ate sandali naman ah!" Pinagpatuloy ko nalang ang paglalakad  at pinabayaan si Leo.

Ewan ko ba dito at bakit sumabay saakin paalis ng bahay eh dati mas gusto niyang na-iiwan muna siya sa bahay.

"Ano bayan! Ang cold mo na nga nahilig ka pang mang iwan!" Pasigaw niyang sabi na nakasimangot ng nakarating siya sa tabi ko.

Nagpatuloy kami nang lakad and I was very thankful that Leo wasn't that noisy today.

Nakarating kami ng paaralan at nagpatuloy lang ako ng lakad not looking back on him. "Wow! thanks!! Bye!" He shouts with a sarcastic tone. Iba kasi ang paaralan na inaattendan niya.

Nakarating ako ng room and look who greeted me. I don't need to say the name, you all know it already.

"Good morning!!" Sigaw nito habang ibinababa ko ang bag ko sa upuan ko. Good is not the term.....

Umupo nalang ako at nanatiling tahimik. "Hey! Kamusta ka na?" Sabi nito sabay lapit. I was fine a while ago but then you ruined my day.

Tumingin ako sa bintana at pinabayaan siya and good thing mukhang nakaramdam din siya at nanahimik.

Maya-maya pa ay nagsimula na ang klase. I didn't pay much attention to the lessons though may pumapasok parin naman sa utak ko na pinag-aaralan.

†★†★†★†★†★†★

"Lena, Lena, Lena." Dahan dahan kong inangat ang ulo ko. I blinked several times hanggang sa naging malinaw ang paningin ko.

And wow, pagkagising ko sira agad ang araw ko. Ngumiti ito saakin ngunit binigyan ko siya ng malamig na tingin.

"Classes are already over." Sabi nito. "Mukhang pagod na pagod ka ngayon. You slept as the first morning lessons started and then slept again as soon as the afternoon class started." Pagpapatuloy niya.

I slept that long? I rubbed my eyes and stretched before standing up and taking my bag.

I just looked at him and gave him a nod before starting to walk.

"Wait! Sabay na tayo!" Oh for God's sake that's the last thing that I ever want to happen! Binilisan ko ang lakad ko almost running pero nakakahabol parin siya.

I sighed for I know I can't do anything. Bigyan ko man siya ng masamang tingin, wala parin eh, and it would just be a waste of energy to get seriously angry at him.

Binilisan ko nalang ang paglakad ko at hnayaan siyang humahabol.

I thought that was it. Akala ko lang yun. "Liam! Andito ka pa pala!.....and woah! kasama mo si Helena!! You guys are close?" Nanggigigil na ako but at least he gave me time to leave.

Patuloy nalang ako ng paglalakad habang nag-uusap sila.

"Uhh...hindi pa eh.....though kailangan ko nang pumunta, see you tomorrow Shawn!"

Narinig ko ang papalapit na yapak saakin that made me sigh in irritation. Binilisan ko nanaman ang lakad ko at pinabayaan ko siyang sumusunod (kahit ayoko).

"Papasok na kami ng village kung saan ako nakatira. " Bye Lena, See you tomorrow." Sabi nito. Bigla nalang akong may naisip and I just couldn't help but ask.

"Hey." Sabi ko. tumigil siya sa pagtalikod at tumingin sa akin. "Yeah?" Sagot niya. "Yung librong binalik mo sa akin....why did you give back, knowing it's all wet?" Tanong ko. Noong kasi nahulog kami sa may lake naisama yung libro kasi hawak hawak ko.

He smiles at me before answering. "Because that was the first time I saw you smile, it's because of that book." Sagot niya. "Bye, kailangan ko na din na umuwi." Lumapad ang ngiti niya at kumaway bago tuluyang tumalikod at umalis.

Every MomentTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang