I'm A Horan

THIRTY-ONE

"Ik denk dat het beter is als Jaimy bij ons komt wonen" zegt mijn tante. "Sorry!" Zegt Niall boos. Hij houdt me dicht tegen hem aan en zet een stap naar achter.

"Je hebt echt toch zo druk met je vrienden en One Direction!" Zegt mijn tante geïrriteerd. "Dus dan betekent het dat ik niet kan zorgen voor mijn eigen zusje!" Goed moment om ruzie te gaan maken jongens.

Ik sta er super ongemakkelijk bij. "Niall, die nou niet zo egoïstisch. Je bent nog super jong. Ga met je vrienden op pad, ga leuke dingen met ze doen. Ga uit, zoek een vriendin" begint mijn oma ook nog.

Van binnen lach ik een beetje. Omdat ik weet dat Niall ontzettend boos gaat worden nu. Zonder hem aan te kijken. "Hou toch op met dat ik egoïstisch ben. Ik ga hier echt niet mee akkoord. Mijn ouders zijn overleden en wil je ook nog me zusje van me afpakken. Lekker zijn jullie!" Niall laat me los en loopt boos weg.

Ik wil achter Niall aan lopen. "Hier blijven Jaimy!" Mijn tante houdt haar arm tegen mee aan. Ik probeer haar weg te duwen. Wat ook lukt. Snel ren ik naar Greg en mijn opa toe en ga achter ze staan. Ze zien dat mijn tante boos aan komt lopen. "Hebben jullie Jaimy gezien!" "Nee" liegen ze. Ik hoor haar diep zuchten. "Thanks" zeg ik zachtjes.

Niall P.O.V.

Boos loop ik weg. Wat denken zij wel niet. "Niall Horan!" Hoor ik mijn oma zeggen. Ik zucht en sta op. "Niall!" Hoor ik haar nog een keer boos roepen. "Jaah!" Schreeuw ik boos.

"Het lijkt me gewoon geen goed idee schat. Je bent toch super druk met One Direction" ik knik. "Dat klopt ook wel. Maar dar betekent niet dat Jaimy niet bij ons kan blijven" ze schrikt van dat ik 'ons' zei. "Hoezo ons. Je woont toch alleen" ik schud mijn hoofd. "Ik woon met de jongens. Waarom weet je dat niet?" Zeg ik.

"Ik weet zeker dat die jongens het ook niet fijn vinden om voor ene puber te zorgen" zegt mijn oma. Op dit moment sta ik op ontploffen. Als ze nog 1 ding zegt. "Sorry" huilt Jaimy zachtjes. "Ach meisje toch, ik snap wel dat je het moeilijk vind om bij je broer weg te gaan" ze loopt naar Jaimy toe e trekt haar in een knuffel.

"Niks daarvan, ik ga niet weg bij de jongens. Nooit niet van me leven. Die jongens zijn het aller belangrijkste in mijn leven!" Zegt Jaimy kwaad.

Trots sta ik er na te kijken. Mijn oma heeft toch geen kans. "Jaimy wanneer ga ne het snappen dat het een zin heeft om langer bij Niall te wonen!" Jaimy schud haar hoofd en haalt haar schouders op. "Misschien nooit" zegt ze. Oma zucht en laat Jaimy los. Ze rent naar me toe en ik sla mijn armen om haar heen.

"Je blijft voor altijd bij mij! Of je dat nou wilt of niet" lach ik door mijn tranen heen. Ik voel dat haat armen steviger om me heen zitten. "Dankjewel Niall, I love you"

~

Na een hele drukke en rare dag zijn we weer thuis en liggen we samen om de bank. Jaimy en ik zijn nu echt alleen. Het was nog een grote klus om Jaimy mee te krijgen. En heb nog ruzie met mijn oma en tante.

"Wanneer gaan we weer naar huis?" Vraagt Jaimy. "Wanneer wil je?" "Morgen" ik knik. "Is helemaal goed"

De rest van de avond kijken we naar verschillende series en programma's. Wat echt super gezellig is. Ik hem nog me Liam gebeld over Louis. En Jaimy heeft heel veel geappt met Rosé en Jason. Wat ik echt super schattig vind.

"Slaap lekker Niall" ze geeft mij een kus op mijn wang en draait zich om en gaat slapen. "Slaap lekker Jaim" ik sluit mijn ogen en val in een droomloze slaap.

Liam P.O.V.

Morgen komen Jaimy en Niall weer thuis. En daar ben ik eigenlijk wel echt super blij mee. Ik heb Jaimy en Niall nog nooit zo ontzettend gemist. Het is nu 3 dagen dan Louis in Coma ligt. En ik weet niet hoe lang het nog gaat duren.