Esrarengiz kasaba/Gravity Falls Sezon 3

Bilinmeyenin içi

Dipper, Wendy ile bilmediği karanlık bir yerde uyanır. Dipper kalkar ve "Filmi çok uzattık galiba" der. Boşlukta yürümeye başlar, bir yere çarpar ve bir anda oda şeklini alır.
Dipper: Wendy, uyan!
Wendy: Ah, Dipper neler oluyor?
Dipper: Wendy, ne olduğunu bilmiyorum ama şu an normak dünyada değiliz. Şuraya bak, odanın yarısında hiçbir şey yok. Bu tarafta ise kesik ve yarım kapılar var. Anlamıyorum.
Wendy: Bu çok tuhaf, en son film izliyorduk.
Ayağa kalkar ve duvara doğru gider, dokunduğu yer şekil alır.
Dipper: Bu çok garip, tuhaf bir odanın içindeyiz. Dokunduğumuz yer şekil alıyor evet. Neye göre ama?
Wendy: Bilmiyorum Dipper.
Dipper: Şu an aklımdan tek bir şey geçiyor, o da Mabel ve diğerleri nerde...
Duvara dokunduğunda duvarda yazılar çıkar. "Onlar da burada ama başka bir yerinde." yazıyordur duvarda.
Dipper: Bir dakika ne?!
Wendy: Şu an ne dediysen cevabını verdi. Başka bir şey dene!
Dipper: Beni seven kızların is-mhf!
Wendy ağzını tutar.
Wendy: Bunu değil Dipper, yerleri hakkında.
Dipper: Ha tamam. Mabel ve diğerlerine nasıl ulaşacağız?
Duvarda; "Demir kapıyı açın soldaki koridordan devam edin. Orada başka ip ucu alacaksınız."
Dipper: Harika. Hadi Wendy, gidelim.
Wendy: Tamam, hadi önden git.
Dipper koşarak gidince Wendy duvara dokunarak "Dipper Pines'ı seven kızların isimleri?" diye sorar. Duvarda "Emily Reader, Isabella Clarke, Pacifica Northwest, Wendy Corduroy." Wendy, başını eğer. Ona göre büyük olduğunu düşünüyordur. Bu yüzden olmasını istemiyordur, yine de duygularına engel olamıyordur. Dipper, denilenleri yapar. Tepede bir kaldıraç vardır, ona uzanmaya çalışır.
Dipper: Çok yüksek. Wendy, ya- Wendy? Nerdesin?! Wendy?!
Wendy: Geldim Dipper. Ne lazım?
Dipper: Şuna erişemiyorum.
Wendy: Bana göre de yüksek. Seni oraya kaldırmamı ister misin?
Dipper: Ben seni kaldırayım bence daha mantıklı olur.
Wendy: Dipper ben senden büyüğüm.
Dipper: Artık ergenliğimin bitimindeyim Wendy, beni kaldırabilsen bile benim seni kaldırman daha iyi olur. Centilmenlik gibi düşün eheheh.
Wendy: Tamam, hadi bakalım.
Dipper'ın omzuna çıkar. Kaldıracı iter. Aşağı bir kapı açılır.
Dipper: Hazır mısın?
Wendy: Hayır, sen?
Dipper: Hayır. Hadi gidelim.
Tavandan aşağı düşerler. Tüm girişler yok olmuştur, buradan çıkmanın herhangi bir yolu görünürde yoktur.
Wendy: Gene lanet bir kapana kısıldık. Hep aynı şeyler başımıza geliyor! Bir yerden geç, çıkmaza gir! Harika.
Dipper: Hey sakin ol Wendy, buradan çıkmanın bir yolunu elbette bulacağız.
Wendy: Emily Reader kim? Isabella Clarke?
Dipper: Emily mi? Isabella mı? Se-sen bunları nereden biliyorsun?
Wendy: Soruma cevap ver sadece.
Dipper: Huh, Emily sınıfımdan bir kız. Popüler bir kız ama benimle işi olacağını sanmıyorum. Isabella ise ortalama derslerde iyi bir kız. Ayrıca Mabel ve benim yakın arkadaşımız.
Wendy: Bu kızlara karşı dikkatli ol Dipper.
Duvarda bir yazı belirir "Birbirinizden sakladığınız bir sırrı açıklayın. Buradan çıkmak istiyorsanız..."
Dipper: Hayır! Bu hiç adil değil! Hayır!
Wendy: Bana mı söylüyorsun, burada seninle kapalı kaldım! Bu adil değil!
Dipper: N-ne demek istedin? Benden nefret ediyormuş gibi dedin bunu. Benden nefret mi ediyorsun?
Wendy: Hayır Dipper, senden nefret etmiyorum! Neden edeyim? Sen iyi bir dostsun, iyi bir sırdaşsın, belki bilemiyorum birgün birine iyi eş olursun Pacifica'ya mesela.
Dipper: Pacifica ile dosttan fazla olmam ben ıhıhı. Sırrımı söylüyorum, senin fotoğraflarınla dolu bir defterim var.
Duvarda bir yazı daha belirir "Bilinmeyen sırları!"
Dipper: Bilinmeyen sır da nedir be?!
Wendy: Ben bunu zaten biliyorum Dipper.
Dipper: Hee... seni hala seviyorum ve şans verirsen seninle olmayı çok istiyorum.
Wendy: Vay, bu gerçekten...
Biraz düşünür, terslemeden umut vermemek amaçlı bir şeyler söylemeye çalışır.
Wendy: Gerçekten çok hoş, beni seven birilerinin olması. Bunun sen olması. Yine de sana göre büyüğüm Dipper.
Dipper: Hadi ama! Ben 20 sen 23 yaşına geldiğin zaman veya ben 18 sen 21, bu fark etmeyecek. Kimsenin umrunda olmayacak! Tamam içimdeki her şeyi açığa çıkarma zamanı! Elimden geldiğince seninle olmak için yöntemler arıyorum. Senden vaz geçemeyecek kadar seviyorum seni! Tamam mı?!
Arkasını dönüp koltuğa oturur.
Dipper: Özür dilerim, benden nefret ettiysen seni anlarım.
Wendy: Etmedim, sana bir şey diyeyim mi? Eskisinden daha bile çok sevdim seni diyebilirim.
Dipper: Vov, gerçekten mi?
Wendy: Evet. Benim sırrım da şu, sana verdiğim o bir sonraki yaz görüşürüz kağıdına mor ışıkta görünen kalemle bir not bıraktım. Haberin olsun diye yani.
Dipper: Bekle ne?! Bu aklıma gelmemişti hiç.
Wendy: Buna sonra bakarsın artık Dipper.
Dipper: Kapı açıldı bak.
Koşup ordan geçip bir ormanın içine düşerler.
Wendy: Bu sefer görev ne?!
"Hayatta kalın" yazar yerde.
Dipper: Bir tane çadır yapmalıyız sanırım.
Wendy: Tamam, bana yardım et Dipper. Odun keseceğim.
Dipper: Ben de yardım edebilirim, şu baltayla.
Yerdeki baltayı alır ve başlarlar. Bir iki saat içinde ateşlik odunu hallederler ve bazı dallarla çadırın iskeletini oluştururlar.
Wendy: Şimdi bunu yaprakla kapatırsak pek sağlam olacağını düşünmüyorum. Çamurdan kil yapalım, daha zaman var.
Dipper: Daha önce yapmadım.
Wendy: Bunu bana bırak, o sırada bazı kayalar getir ki kapı önünü koruyalım. Ateş doğrudan içeri ısıtmalı, üstünü ve kenarlarını kapsyacak şekilde taşlardan bariyer yap.
Dipper: Tamamdır.
Uzunca bir süre sonra işlerini hallederler. İçeriye girdiler.
Dipper: Hala çok soğuk.
Wendy: Ha-hayır... tamam belki biraz.
Ortaya bir yorgan ve iki yastık çıkar.
Dipper: Bu şaka mı?
Wendy: Paylaşmalıyız.
Dipper belli etmemeye çalışır ama bu fikri beğenmiştir.
Wendy ile birbirlerine sokulurlar, cidden soğuktur.
Dipper: Tamam, bu görev ne zaman bitecek?
Herhangi bir işaret çıkmaz ortaya. Uyuya kalırlar, sabaha doğru uyanırlar. Normal bir yataktadırlar, Wendy'nin yatağında. Birbirlerine sarılıyor halde.
Wendy: Uh, bu da ne?
Dipper: Aaaah!
Yataktan düşer. Ayağa kalkar, Wendy'ye döner.
Dipper: Bak sona ermiş, kabus bitmiş. Sizin evinizdeyiz.
Wendy: Dipper! Arkanda!
Dipper: Ney arkamda?
Arkasını döner, Wendy'nin babası ve ksrdeşleri gözleri mavi parlar şekilde Dipper'a saldırır. Ardından Wendy'ye.
Wendy: Kooş!
Ev yamulur ve yukarı tırmanmaya başlarlar. Dipper düşecekken Wendy onu tutar.
Wendy: Hadi! Tırman Dipper! Tırman!
Dipper aşağıya kayıyordur. Diğer elini de uzatır ama Corduroy kardeşlerden birisi ayağını yakalar.
Dipper: Üzgünüm! Bunu yapamıyorum. Beni bırakmak zorundasın Wendy.
Wendy: Dipper, ölene kadar seni asla bırakmayacağım! Ben, seni önemsiyorum. Hadi tırman!
Dipper: Be- Wendy, dayan.
Tırmanırken Corduroy'a tekme atar iki-üç-dört. Beşinci tekmeyle düşer ve Dipper tırmanır. En tepeye gelirler ve bir süre sarılırlar.
Dipper: Teşekkür ederim.
Wendy: Daha değil, şu parlayan yere gidelim. Hadi.
Dipper: Ah, tamam gidelim. Sen iyi misin?
Wendy: Hiç bu kadar iyi olmamıştım. Bir şey diyim mi? Seninle beraber vakit geçirirken o kadar eğleniyorum ki, kimse bana bu duyguyu yaşatmıyor. O yüzden sen benim en yakın dostumsun.
Dipper: Dost... elbette.
Wendy: Bak, ciddi bir şey söylememi ister misin?
Dipper: Evet.
Wendy: Eğer yaş farkımız sinir bozucu derecede olmasaydı, yani tip olarak yaşıtım gibi gösterseydin, aslında birlikte olmak istediğim erkek olurdun. Bir de şansın yok demiyorum, sen harika bir insansın. O kağıdı okuduktan sonra bu konuşmaya devam edebiliriz.
Dipper: Teşekkürler Wendy.
Sarılırlar. Bir boyut kapısı açılır.
Dipper: Eve dönüş biletimiz.
Elini uzatır ve el ele içeri girerler. Televizyonun önüne düşerler üst üste.
Dipper: Ağğ!
Wendy: Üzgünüm.
Kalkıp etrafa bakarlar.
Dipper: Diğerleri nerde?
Wendy: Bilmiyorum.
Bir ses duyup oraya çıkarlar. Mabel, Grenda ve Candy de yere düşmüştür.
Dipper: Mabel, neler oluyor?
Mabel: Bir yerlerdeydik, sonra buraya gelene kadar görevler yaptık. Mavi bi ışık vardı, uçtuk falan bam düştük.
Başka bir ses duyarlar, oraya giderler.
Stan: Kalk üstümden Soos!
Soos: Üzgünüm Stan amca! Kankalar, ne oldu bilemezsiniz!
Ford: Bu çok tuhaftı.
Dipper: Tahmin edeyim, görevler yaptınız buraya mavi bir ışıktan geçip geldiniz.
Ford: Siz de mi?
Wendy: Evet.
Neler yaşadıklarını anlatmaya başlarlar.

Devamında Mabel, Candy ve Grenda'nın yaşadıkları anlatılacak.