100 Days of Happiness

Chapter 3

Korina's POV

"MA! MAY BISITA PO KAYO." sigaw ko. Nasa taas kasi si mama.

"Tita, pasok po kayo! May ginagawa lang po si mama sa taas."

"Oh mare, andito ka?" Salubong ni mama. Umalis nako at bumalik sa kwarto ko.

Yung bisita ni Mama? Si Tita Del, ang mama ni Debe. Actually kasama ko ang girls ngayon. Sabay'sabay kaming pupunta sa outreach bukas.

By the way Im Maria Korina Cubi, 16 yrs old. 4th yr student. I have a culy hair, Im pretty oh no scratch than IM GORGEOUS! Hahaha, well. May nunal ako sa right side ng chin ko which is my best asset. They all recognize me because of my beautiful mole. Hihi. Im a fashionista,sumusunod ako sa uso.

"Oy Franzel, kwentuhan mo naman kami tungkol sa date niyo!" pagsisimula ni Lyssa.

Pano ba namn kasi busy silang lahat, may kanya kanyang ginagawa. Si Debe nag seselfie, si Chelka nakikinig ng music, si Lyssa namn busy kakatext at si Franzel naman nakatutula.

Ayy wait. Kanina pa tong si Franzel wala sa sarili niya. Kung kakausapin mo oo o hindi lang ang sagot. Alam niyo yung itsura na problemado na malungkot. Siya yun eh. Well halata sa itsura at nagmumugto ang mata.

"Oo nga Franzel, dali naaaaa!" Debe. Pero walang imik lang si Franzel and anytime maiiyak na siya.

"Hey, what happened to the both of you?" Chelka, halatang nag aalala rin siya sa kaibigan namin.

Alam ng barkada na inlove talaga si Franzel kay Vincent since gradeschool pa ang mga ito. At first hindi talga sila nagpapansinan at naiiwasan pero as the time goes by naging close sila dahil na rin siguro they are both leaders and iisa lang ang barkada namin.

"Franzel, tell us. Promise, we will try to help you kung ano mn yan. At kung sinaktan ka man niya well aawayin namin ang gagong yun." Ako, bigla siyang napatingin samin at tuluyan ng tumulo ang luha niya.

Franzel's POV

"Franzel, tell us. Promise, we will try to help you kung ano mn yan. At kung sinaktan ka man niya well aawayin namin ang gagong yun." sabi ni korina, kinukulit na rin nila ako kanina pa. Pro they are my friends kaya dapat rin nilang malaman. But hindi ko talaga mapigilan. Napaiyak na talaga ako.

After ilang minutes I decided to tell them na, yung tungkol sa tulong ni Vincent and then dun sa pagpayag ko ng hindi pa sinasabi ang kapalit.

"Then pumayag ka?" tanong ni Chelka.

"Ofcourse yes. Kasi kung hihinginsiya ng favor sakin before madali lang. Kayang kaya ko ibigay sa kanya. And nung alam ko na magiging masaya siya dun so pumayag na ko."

"Ano ba yung kapalit nun girl?" tanong ni Korina.

Huminga muna ako ng malalim.

"He wants me to help him to court Cristina." mahina kong sabi pero alam kong rinig na nila yun.

After a long time of silence dun oa nag sink in sa utak nila yung sinabi ko.

"WHAAAT?" sabay'sabay nilang sabi.

"Teka lang hindi ako bingi para sigawan niyo." iritang sabi ko.

"Naguguluhan ako. Let me clear this, tutulungan ka niya sa studies mo pero for exchange tutulungan mo siya para ligawan si Cristina? Tama ba?" Lyssa

"Yes. And after 100 days, dun na niya tatanungin si Cristina. 100 days so bale 3 month mahigit rin yun. Sakin daw muna ang attention niya para pag exam na may masagot ako at after that final exam hihingin niya na ang mga kamay ni Cristina. Sa mismong graduation day daw." Tuluyan na talaga akong naiyak.

"P-pe-pero Franz, masasaktan ka! Ikaw at ikaw parin ang iiyak sa huli. Oo nga makakasama mo siya for 100 days napapalapit ka sa kanya pero Franzel after that ikaw ang masasaktan sa huli at iiyak." Debe, they are all frustrated sa decision ko. Ofcourse kaibigan nila ako and nag aalala sila sakin.

"I love him. Pero I just want him to be happy!" kahit ako nadedepressed ako sa gagawin ko.

"Look Franzel. You don't have to do this. Tell him you can't help him because you love him and masasaktan ka lang." Chelka.

"I can't. Nag promise nako sa kanya. And what ever happens after this handa nako dun. I have already set my mind. I will do this, for his happiness." nagbuntong hininga na lang sila and i know they are trying to think on how they can change my mind pero desidido nako dito.

I WILL HELP HIM. Bahala na kung ano man ang mangyari after 100 days.

"Franzel, alam ko na hindi na namin mababago ang isip mo. Pero always remember this, we are always here for you!" Korina.

"Oo nga franzel. Hinding hindi ka namin iiwan." Debe.

"And we will not let you face that problem by yourself. Andito kami." Lyssa

"And what ever happens after that 100 days, dadamayan ka namin." Chelka.

"Thank you guys!" niyakap nila ako and we stayed like that for how many minutes.

Im so lucky to have this group of friends.