Sixteen (Vincent's POV)

190 3 0
                                    

Vincent's POV

Oo niyaya kong magpakasal si Franzel. At kinakain rin ako at the same time ng konsensya ko dahil sa nagawa ko kay Cristina. Sobra sobra ko siyang nasaktan. Pero mahal na mahal ko si Franzel. Nung nawalan siya ng malay after graduation natakot ako na baka mawala siya sakin agad. And I realized I really love her. Pero there's a part of me na mahal rin si Cristina. But Im not the guy for him.

Nasa ospital pa si Franzel at sabi ng doctor baka mamaya o bukas siya makakauwi. and i decided to talk to Cristina. Im waiting for her dito sa Coffee shop. Sana maintindiha niya.

"Hey." sabi ng isang babae.

"Im sorry medyo natagalan ako. Traffic kasi." pagpapaliwanag niya.

"Its okay. Umorder ka muna." sabi ko sa kanya. Putcha, hindi ko siya kayang saktan. She's too innocent. She doesnt deserve this. Pero mas lalo ko siya masasaktan kapag pinatagal ko pa to.

After she order tumingin siya sakin.

"Is there something wrong?" tanong niya. I sigh.

"Im sorry!" sabi ko.

"Ha? what do you mean? Sorr? For what?"

"I love Franzel." mahinang sabi ko pero its enough for her to hear. Tahimik lang siya, hindi makapaniwala.

"F-franzel?"

"Yes. Siguro nabalitaan mo na kami na. And I want to explain everything to you. You don't deserve to be hurt."

"Alam mo. Hinihinitay ko tong araw na to. Everyone is telling me na kayo na nga daw. I even saw you with her. Oo nasasaktan ako. Sobra sobra."

"Im really sorry. Minahal kita Cristina--"

"Yes minahal mo ko. But I know na mas mahal mo siya. I can see it the way you look at her. And you even told me that she was your first love." yes, nasabi ko na sa kanya lahat lahat. Pero ang akala ko kasi Im inlove with Cristina na. Pero it will always be Franzel.

"Im sorry." Yun na lang ang nasabi ko.

"You know what? Sana hindi mo na lang ako pinaasa na magkakaroon ng tayo. Vincent, nasasaktan ako. Pero hindi ko kayang makita kang nasa tabi ko pero hindi ako ang mahal mo. If y-you really l-love her, then go. I just want you to be happy. Im not that selfish." Naiyak na siya ng tuluyan. Ang ang konsenya ko pinapatay nako.

"Im really really sorry Cristina."

"Stop it. Just go. Hindi ko na kaya. Just be happy. And goodluck for the both of you!" napahagulhol siya ng iyak. Gusto ko siyang lapitan at yakapin.

"Cristina."

"Just go. Please." and with that umalis na lang ako. I know makakahanap rin siya ng lalaki na mag mamahal sa kanya.

Umuwi na lang ako agad sa bahay.

"O anak ang aga mo ata ngayon?" bati sakin ni mama.

"Hey lil bro." Ate Thea said na kakalabas lang ng kusina.

"Wala lang." sabi ko. Paakyat na sana ako ng tinawag ako ni mama.

"Baby, are okay?" nag aalalang tanong niya sakin.

"Yeah. Im fine." Tatalikod na sana ako.

"I know your not. Come here, maybe i could help you." Sabi ni mama. Siguro i need a person who could clear my mind. And maybe mom could help me.

"So what's wrong?" sabi niya. Nasa tabi ko rin si Ate.

"You know Cristina right?" Tanong ko.

"Yeah. Whats about her?" tanong ni mama. Si ate nakikinig lang.

"Nasaktan ko siya ma."

"Ha? Why? I though you love her?" biglang tanong ni Ate. Ayaw niya kasi na may masaktan akong babae.

Tapos sabo niya pa anong daw ang mararamdaman ko kapag may nanakit sa kanya o kay mama. Syempre sabi ko baka makapatay ako. Ayaw kong masaktan ang dalawang babae sa buhay ko. Kaya sabi niya wag na wag daw akong mananakit ng babae.

"Akala ko rin eh."

"Is it about Franzel? Do you still love her?" tanong ni mama. I just nod.

"Aww my lil bro." Niyakap ako sa side ni ate. Arghh i look like gay.

"Anak, sino ba ang mas lamang dyan sa puso mo?" hindi pa pala alam ni mama at ni Ate ang lahat.

"Franzel is my girlfriend na."

"What? Kailan pa?" mama

"Last last week."

"By the way speaking of her. Ano nga pala ang nangyari sa kanya? Im a little bit worried bigla siyang nawalan ng malay. Is she okay?" hindi pa nga pala alam nila mama ang kalagayan ni Franzel. Sasabihin ko ba?

"She's fine now." Sabi ko.

"Ano bang nangyari sa kanya? Baka naman na buntis mo?" biglang tanong ni Ate.

"Ofcourse not." Agad na sabi ko.

"Then anong sakit niya?" tanong ni mama.

I sighed before telling them.

"She has a stage 4 kodney cancer. Sabi pa nga ng doctor maybe 3 months na lang daw ang itatagal niya." arghhh im so gay. Naiiyak ako.

Kinukwento ko kina mama ang kalagayan ni Franzel.

"Ohmygosh." yun na lang ang nasabi ni Ate.

"Franzel is really a good person. Parang anak ko na nga rin yun." Sabi ni mama.

"Do you really love her baby?" worried na tanong ni mama.

"Yes ma. I really do." Sabi ko.

"You will end up hurting yourself baby." Sabi ni ate.

"I dont care. I want her to be happy ma. I really really love her."

"Iiwan ka pa rin niya. Kahit anong gawin mo masasaktan ka." Sabi ni mama.

"Its fine. As long as i could make her happy. She's my happiness ma!"

"No. You can't love her more than a friend. Oo anak naiintindihan ko na nag aalala ka sa kanya. Magkaibigan rin kayo. Pero being her boyfriend? I think its not a good idea."

"Ma, you don't understand. I love her. That's all."

"Are you sure? Because if you really love her you won't fall for Cristina." Sabi ni mama.

"Ma, i didnt love Cristina. I was just using her for me to move on with Franzel."

Nagulat ako ng sinampal ako ni mama.

"What did you do? You used her? Are you out of your mind ha? Hindi kita pinalaki na manakit ng babae. You are hurting 2 girls. You don't deserve them. Nasasaktan mo si Cristina and also Franzel. Pinapaasa mo silang dalawa." Sigaw ni mama.

"Ma try to understand me please"

"Im trying. Pero i don't get you. I dont get you hurting two girls. And worst? that two girls donts deserve to be hurt. Lalo na sa sitwasyon ni Franzel." fristrated na sabi ni mama.

"Ma please. I love Franzel so much."

"Masasaktan ka lang sa kanya. Just leave her alone. And also Cristina." matigas na sabi ni mama.

"No! I asked Franzel for marriage!"

"WHAT? YOU DID.. OHMYGOSH ARE YOU OUT OF YOUR MIND?" sigaw ni mama.

"I can't do anything. I love her and i want to do everything for her. Ma, i only have 2 months at mahigit to make her happy. To make her life memorable."

"But your too young. And imagine, kakagraduate mo lang. Your still 17. Your not even in a legal age." Sabi ni ate.

"Im marrying her at the states next month."

"Ohmygosh. No, this can't be!" i know sobrang frustrated na si mama.

"Look, if i would choose a girl for you si Franzel ang pipiliin ko. Pero what you are doing right now is not right. Its not good for you and also to Franzel."

"Im sorry ma. I really love her so much and Im going to marry her!" sabi ko and umakyat nako sa taas.

100 Days of HappinessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon