MELANKOLİK RUH

Melankolik Ruh 6 | Acı bir ruhun kaybı

Öncelikle merhaba. Uzun bir süre oldu farkındayım fakat bu sene dersler yüzünden o kadar yoğundum ki wattpad'a girmeye bile vaktim olmadı. Ama şimdi yazmaya başladım. Umarım bölümü beğenirsiniz.

Demi Lovato- Tell me you love me

Elimdeki resmi sallaya sallaya eve girdim. Önce annem mutfakta olabilir diye baktım ama orada yoktu. Sonra yukarı yatak odasına çıkıp kapıyı bir anda açtım. Babam, annemin altında yatakta bir şeyler yapıyordu.

"K-kızım?" dedi annem kekeleyerek. Onun bu haline güldüm ben de.

"Sana resim yaptım anne."

"Bana yapmadın mı prensesim?" babam bir anda beni kucaklayarak yatağa attı. Gıdıklamaya başladığında kahkahalarıma engel olamayıp babamı durdurmaya çalışıyordum. Annem karnını tutarak yanımıza yaklaştı.

"Hadi bakalım, uyku vakti." Annemin yanına gidip elimi karnına koydum.

"Şimdi ben uyumaya gideceğim. Sabah olduğunda tekrar görüşürüz kardeşim."

O akşamın gecesi lanetli bir gündü. Annem aniden sancılanmış, apar topar hastaneye gitmiştik. Babama neler olduğunu sorduğumda sadece annenim hastalandığını söylemişti. Ama yalandı.

Tıpkı annemin yaşayacağını söylemesi gibi.

"Amira, kazadan yaklaşık bir ay geçti. Bugün daha iyi misin?" diyen Erat'a baktım. Dün Pamer'e yataktan kalkamayacağımı ve evde herkes uyuduğu için kimsenin ona kapıyı açamayacağını söylemiştim. Dün şirket için yazdığım mesaj da ise Cenker'in şirketinde çalışmayacağımı kesin bir dille söylemişti. Sebebini sorduğumda ise bana 'toplantıdan çıkmanı istedim çünkü Çağda'nın seni rahatsız ettiğini düşündüm.' Diye cevap vermesiydi. Ben yine de bunu düzgün bir şekilde dile getirebileceğini söylemiştim. Eğer onun şirketinde çalışmazsam da bir daha Esat ile konuşamayacağımı, bu yüzden de şirkette çalışmak zorunda olduğumu söylemişti. Ve ben de kabul etmiştim. Mecburen. Şimdi? Şimdi ise gönderilecek taslağı bitirmek için uğraşıyordum. Esat ise benimle beraber oturup telefonumda oynuyordu.

"İyiyim ablacığım. Kaç kere daha soracaksın?"

"Sana bir şey olmasını istemiyorum. Ayrıca bugün taslaklar tanıtılacaktı değil mi?" dediğinde kaşlarım şaşkınlıkla aralandı.

"Sen nereden biliyorsun Erat?"

"Abim bu sabah çok işinin olduğunu söyledi. Ne olduğunu sorduğumda taslak seçimlerinin olacağını söyledi." Kurduğum alarm öterken çizdiğim taslağı alıp Erat'ı da diğer koluma alıp toplantı odasına ilerledim. Birkaç kişi de benim gibi projelerini almış, Pamer ve Çağdan'ı bekliyordu. Ben Erat'ı oturtup kendimde oturduğumda içeri diğerleri girdi. Arkalarından Çağdan ve Pamer girdi. Herkes yerlerini aldığında sırayla çizimler tanıtılmak için sunum tahtasına ilerlendi. Pamer ve Çağdanın asistanı deftere not alıyordu. Bir Çağdanın ve bir de Pamerin seçtiği projeler karşılaştırılacaktı. Adım okunduğunda taslağı alıp tahtaya sabitledim. Daha sonra tahtada belli yerler göstererek anlatmaya başladım.

"Bina iki taraflı olacak. Yani bir kısmı çocuklu aileler için diğer kısım ise çocuksuz gelenler için. Mutfak ikisinde de ortak olacak ve etraf manzaradan yararlanabilmek için cam ile döşenecek. İç kısımda dans alanı için büyük bir kısım bulunuyor. Ve masalar o kısmın etrafına kurulacak." Bir kız soru sormak için elini kaldırdı. Pamer'in dikkatlice bana baktığını hissedebiliyordum.