Kağıt Evler

Smyrna ve Kral These.

"Teğmen Leon? Bir şey mi aramıştınız? Belki bir yardımım dokunabilir size."

Sizi saklamaya gerek duymadan inceledim Küçük Hanım. Beyaz hemşire kıyafeti içinde hiç de konaktaki gibi durmuyordunuz. Vazifenizin yükünü bilir gibiydiniz. Nedense benimle hep bir rekabet girişiminiz vardı ya da ben öyle anlamak istedim.

"Bilmem... dokunabilir mi? Pansumanımı değiştirebilir misiniz?"

Dediğimde suratınızda oluşan ifade tebessüm etmemi sağladı, inkar edemeyeceğim. Az evvel askeri ararken yüzünüze keyifle yerleştirdiğiniz istihza ifadesi hoşuma gitmemişti, ilaveten annenizin beni kayıtlara yönlendirirken nasıl baktığınızı unutmamıştım. 

"Ayşe Hemşire'ye sesleneyim biraz bekleyin." 

Dudaklarınızı araladığınız anda size doğru bir adım attım Küçük Hanım. Bu adım size yakınlaşmamı sağlamıştı. 

"óchi ben sizin değiştirmenizi istiyorum. Siz hemşire değil misiniz? Pek çok şeyin nasıl üstesinden geldiyseniz bunun da üstesinden gelirsiniz eminim."

Dediğimde gözlerinizi kırpıştırdınız Küçük Hanım. Ben sizi gözümü bile kırpmadan izliyordum.

"Âla buyurun lütfen siz geçin ben pansuman malzemelerini alıp geliyorum."

Esasen cevabınız beni sevindirdi çünkü size yakınken ne kadar yalan söyleyebileceğinizi merak ediyordum. Pansuman odasında beklerken gözlerimi perdeden ayırmıyordum. Olur da geldiğiniz de hususi sorunlarınızı bahane ederek ayrılmak isteyebilir ya da bayılabilirdiniz. Çok fazla beklemedim ama eğer o surat ifadesiyle beni karşılayacağınızı bilseydim bir vakit daha beklerdim. 

"Yaradan mı yoksa benden mi çekiniyorsunuz Hemşire?"

Dediğimde gözlerinizi kaçırdınız. Pansuman malzemelerinin içinde olduğu tepsi parmaklarınızın arasında titredi. Aksini savunmayın, az bir vakit içerisinde düşman yaptığınız elleriniz şifa verecekti bana. Ortam o denli sıcaklamıştı ki bu sıcaklık size doğru üflememi sağlamıştı.