(Bu gün için "ÖZEL" Bölüm :)
-Tamam şimdi inebilirim bak geldik bırakta dinlen dedim.
Evin ortasına giderek döner vaziyette evin içine bakmaya başladım. Nasıl buluyordu böyle muhteşem yerleri. Ben evin her yerini incelerken Ilgaz yanıma gelmiş ve önüme tam dönecekken nefesini hissettim. Kendimi durdurma hissi ne kadar bastırsada ona karşı koyamayacağımı anlamıştım. Birden Ilgaz'a doğru döndüm. Ve burun buruna gelmiştik. Kekeleyerek
-Yanıma geldiğini farketmedim.
Bilinçli şeyler yapmaya bayılıyordum! Heleki ona yaklaşıcaksam yapabileceğim şeylerin haddi hesabı yoktu, olamazdı!
-Bende farkında olmayacağın bir şekilde geldim zaten,farkında olmaman normal hayatım.
Bak sen farkında olmayacağım bir şekilde gelmişmiş. Hah farkında olduğumu bilse ne yapardı acaba. Cidden ne yapardı diye düşündüm bir an. İyiki o farkında değildi, farkında olduğumu.
-Bu kadar detaycı olduğunu daha yeni gösteriyorsun, ya da ben daha yeni yeni fark ediyorum dedim.
Tebessüm ederek başını boynuma koydu. Aklıma birden annemi, babamı ve kardeşimi trafik kazasında kaybettiğim gelmişti. Babam bana sarıldığı zaman boynuma buse kondururdu, hissedemeyeceğim kadar ufak bir buse..Tek başıma kalmıştım. Kendimi boşlukta hissediyordum. Ilgaz çıkmıştı karşıma. Bütün kötü yaşanmışlıklarımı unutturmuştu. Tabii ailemi unutturacak hiçbir şey yoktu,olamazdı! Ayakta öylece beş dakika durmuşuzdur. O beş dakika boyunca bende bir yandan kokusunu doya doya çaktırmadan içime çererken bir yandan da bunları düşünmüştüm.
-Sakat bir kızı ayakta tutmak senin için hiçte iyi değil. Yoksa yarında sürekli oturacağım. Biraz dinlensem iyi olacak yarın için nasılsa bir şeyler planlamışsındır diyerek kalacağım yeri göstermesini rica ettim.
-Tamamen aklımdan çıkmış özür dilerim. Hadi gel göstereyim dedi.
Beni kucağına alıp merdivenleri çıktık.
-Peki sen nerede uyuyacaksın diye sordum.
Beraber uyusak ne güzel olur diye iç geçirdim.
-Seninle uyusam bir sorun olur mu? dedi.
İşte beklediğim cevap buydu! Sanki aklımdan geçenleri okuyordu. Direk cevap vermeyerek istekli gözükmemi engellemiştim.
-Olucağını sanmıyorum diyerek tebessüm ettim.
-Tamam o zaman kay bakalım kenara.
Uykuya dalmış gibi yaparak yapacağı şeyleri merak etmiştim ya da direk uyuyacaktı. Sessiz bir şekilde durdum. Boynuma doğru bir soğukluk hissettim. Arkamdan sarıldı ve iyice sokulup sarıldı. Onun sıcaklığıyla uyuma moduna gelmiştim.
Uyandığımda gözlerimi açmadan önce "Çok güzel bir gün olsun. Bugün dolu dolu iki sene! oldu diyerek gözlerimi açtım. Gözlerimi açtığımda Ilgaz yanımda yatıyordu. Duvarlardaki notlar dikkatimi çekti. Kırmızı kalp şeklindeki kâğıtta bir not yazılıydı. Ilgaz'ı uyandırmadan yavaşça yataktan kalktım ve okumaya başladım :
Günaydın "Gün'eşim" diğer kâğıda ulaşmak için yastığımın altına bak." yazıyordu.
Uyandırmamak için yavaşça yastığını kaldırdım.
"Uyandırmak istememiştin biliyorum. Ama uyanmaya değerdi. Sabırsızlıkla diğer kağıtları nereye koyduğumu söylememi bekliyorsun biliyorum. Daha fazla meraklanma :) Elinin içine bak!
