Love Will Find A Way

Kabanata 3

May yumugyog sa akin. Dahilan ng pagkakaputol ng panaginip ko. Sino si Vince? Pangyayari ba sa buhay ko iyon dati? Anong koneksyon namin sa isa't isa? Sino siya sa buhay ko?

"Ca-calyx si-sino si Lathan?" tanong ko na nauutal. Para bang takot na takot akong magtanong tungkol sa lalaking iyon.

Nakita ko ang gulat at lungkot sa kanyang mga mata. Na para bang nagulat siya sa tanong ko.

"One of your friends" giit niya sa malamig na tono.

One of my friends? Pero bakit ganun siya makaasta sa akin na parang hindi lang kaibigan ang turingan namin sa isa't isa.

" Ok " giit ko. Na hindi naniniwala sa sinabi niya. Talagang hindi lang siya isang kaibigan sa akin noon para bang mahal ko siya kasi sa bawat salita sinabi ko at sinabi niya ay parang pagmamay-ari namin ang isa't isa. Hindi kaya mahal ko siya noon?

Natigil ako sa pag iisip ng nakaramdam ng gutom. Siya naman sabay ng tanong ni Calyx sa akin.

"Gutom ka na ba? Nag aalala lang ako kasi ilang oras ka ng tulog at hindi pa kumakain ba kasi malipasan ka." giit niya.

"Hmmm.....oo. Ano bang mga pagkain diyan?"tanong ko.

"Nag padeliver lang kasi ako kaya beef steak , pasta and pizza lang ang inorder ko. But if you want something just tell it to me." giit niya na nakangiti na ngayon.

"Hindi na baka nga hindi ko pa maubos to." saad ko na nakangiti rin sa kanya.

"Ok! I'll tell you something when your done eating" giit niya. Ano naman kaya ang sasabihin niya about sa Vince na yun? Aba! Maganda kung ganun ng makilala ko ang Vince na yan  kung sino ba talaga siya sa buhay ko dati.

"Sure. Bakit ikaw hindi ka ba kakain?"
tanong ko na nagtataka.

" Nope. Busog na ko makita lang na busog ka." Saad niya.

"Ikaw naman pinapakilig mo pa ko. Hahaha! Sige na sumabay ka na rin sakin malungkot kasi kapag walang kasabay." Giit ko na natatawa.

" Talaga? Napakilig kita? Hahahahaha....ganyan talaga pag gwapo. Lakas makapagpakilig ng magaganda." saad niya sabay kindat.

Sinapak ko siya ng pabiro napakahangin ba naman.

"Ito na sasabay na nga kumain sayo sinapak mo pa mababawas ang kagwapuhan ko niyan. Sige ka hindi ka na makakakita ng gwapo"Biro niya. Na natatawa rin.

"Bala ka nga diyan. Dami mo alam." Pagsusungit ko kunwari.

"Hala nagalit na. Hahahaha sorry. Sige na kumain na tayo." giit niya.

Natapos kami kumain ng tumatawa parin. Ngayon ko lang narealize na masaya siyang kabiruan and i just realize then that he is getting like a beast when he get mad. Yan ang napagtanto ko sa ilang oras na nakakasalamuha ko siya. Maybe if were getting live in a same house i can memorize of all  his bad and good attitude.

" As i'ved said before that i have something to tell after eating. Right?" giit niya na nakataas ang isang kilay. Nakitaan ko siya ng pagngisi. Mas lalo akong nacurious sa sasabihin niya.

"Yes! What's that?" giit ko.

"I dont think so if this going to be good or bad news at you!" giit niya ng nakanguso. Ang cute. Hahaha.

" I think its going to be good news naman. Tutal wala naman akong laban kung aangal ako sa sasabihin mo diba?" Giit ko.

" Your parents call me before that there are going to visit you" giit niya.

" Oh! Well that a great good news at me because i can still see my parents after my accident. So thats all? " giit ko at tinignan siya. Pilit kong hinuhuli ang kanyang mata ngunit hindi siya makatingin.