Love Will Find A Way

Kabanata 5

Nagising ako dahil sa isang yugyog. Nang idilat ko ang mata ko ay may na aninag akong lalaki sa aking tabi. Malabo labo pa ang mata ko kaya kinusot ko ito para malinawan ako. I see my baby boy. My baby cousin. I miss him so much.

" Baby Tyler? Is that you? " Panigurado ko. Sinuri ko ang kanyang muka.

" Stop acting like that Ate! And what kind of question is that? Of course! Im always your baby boy. But Ate! How many times do i have to tell you? Im a man now. Cant you see? Im not a baby anymore." Aniya.

" But... I will always be a baby for you Ate " Dagdag niya sa malambing na tono.

Maraming nagbago. Im not sure with the attitude. Napangisi ako sa iniisip ko. This crazy boy. I know he's not a baby anymore. He's a man now. I remember before he always asking me about his robot. But now! Look at him. I can see the maturity at him.

" Oh my baby boy! Why so sweet? " ani ko. Niyakap ko siya. I can smell his perfume right. Talagang lalakeng lalake na sa pamimili pa lang ng amoy ng pabango napapahanga na ko ng isang ito.

" Ate! I really not expecting this scene. Your hug is too tight. I-i cant breath."

Natauhan ako kaya pinakawalan ko na siya. Natatakot tuloy akong magkaroon ng babaeng mamahalin ang isang ito. Baka makalimutan na ko. Nakakalungkot mang isipin pero siguro dapat ko ng tanggapin ang katotohanan na darating at darating siya sa puntong iyon. Na makakalimutan niya na ang mga nasa paligid niya. Para lang sa taong mahal niya. Kaya humanda talaga ang babaeng sasaktan lang ang baby boy ko. Makakakita sila ng tunay na halimaw kapag nangyari iyon.

" I know you really miss me Ate! Pero mukang hindi na ko makakahinga sa yakap mo." Aniya at umirap.

" Tss... ang arte! Parang dati gustong gusto mong niyayakap kita. Hinahalikan pa nga kita sa pisngi tapos yakap na nga lang ngayon pagkakait mo pa." Ani ko sa kunyaring nagtatampong tono.

" Im sorry Ate. But how many times do i have to convin----" Hindi ko na siya hinayaang ituloy ang sasabihin niya.

Kahit paulit - ulit niya pang sabihin yung mga kataga niya hinding hindi mababago ang pagkakakilala ko sa kanya. He will be my forever baby boy.

" Oo na. By the way. Where's Calyx? " Tanong ko.

" Tsss.... Hindi naman dapat siya ang hinahanap mo ngayon. Kung alam mo lang talaga Ate. Na----"

Kahit na pabulong lang ang sinasabi niya naririnig ko parin iyon. Kaya pinatigil ko siya. Anong hindi ko alam? Nahalata niyang nagtataka ako sa binubulong niya kanina. Baka akala niya di ko narinig.

" Tyler? May sinasabi ka ba? " Takang tanong ko.

" Uhm! Nothing Ate. May kinakabisado kasi ako para sa scene na gaganapan ko. And about Kuya Calyx? I did'nt know where he is. Pagpunta ko dito wala na siya." aniya.

Natamaan ko ang panglalamig sa tono niya ng binanggit niya ang tungkol kay Calyx.

" So? May taping ka pala? Baka naman  naiistorbo ko ang oras na para sa trabaho mo. Ayos naman na ko basta nakita lang kita" Ani ko sa panlalambing na tono.

" Nah! Ate kahit kailan hindi ka naging istorbo sakin. Your always my priority." Aniya at niyakap ako.

Why so sweet? Napakaswerte ko talaga at nagkaroon ako ng pinsan na ganto kasweet. Well hindi lang pinsan kapatid na rin ang turing ko sa kanya.

" Ate gutom ka na ba? " Saktong pagkakatanong niya ng bumukas ang pinto.

Iniluwa nito si Calyx na may dalang flowers at mga prutas. Kumalas na si Tyler sa yakap at tumikhim sa gilid ko.