Cecilia (Ang unang Yugto)

CECILIA 22

CECILIA #22

mag hahating gabi na at di parin luto ang sinaing ko hindi ko parin maiwasan na maalala ang nangyari siguro'y baka mali lang ang nakita ko kelangan ko ng makausap si Cesar di ko kayang may sama kami ng loob sa isat isa kilala ko sya di niya kayang gawin iyon basta basta sakin saka isa pa may anak kami

hinain ko na ang mga pagkain sa lamesa para tatawagin ko na lang sya alam kong pagod siya kanina sa pag kakargador sa talipapa kayat matawag na siya sa taas

habang paakyat ako ng paakyat may kung ano akong naririnig boses babae at boses lalaki pero teka '? si Cesar lang naman ang nandoon at wala sila Crisanta dahil namili ng mga gagamitin ng anak ko

binilisan kong umakyat ng nasa harap na ako ng pinto ng silid namin ay kinakabahan akong buksan ang lakas lakas ng tibok ng puso mo na akala moy tumakbo ako ng pagkalayo

dahan dahan kung binuksan ang pinto
di ko na napigilan at tumulo na ang mga luha kong nagbabadya ng bumagsak sa pisnge ko hindi !! hindii maaari

tama nga ako sa hinala ko
sinara ko ang pinto ng malakas at tumakbo para ma kaalis sa bahay na iyon napaka baboy nila

pumunta ako sa lagi kong pinupuntahan na lugar malayo lang ng ilang kilometro sa bahay at doon ko binuhos lahat lahat

napaka walang hiya nila !!!!
napakawalang hiyaa pano ?? pano Cesar ?? di na ba kami sapat sayoooo !!
napaka baboy nyoo napaka baboyy nyo
nanginginig na ko sa galit at iyak ako ng iyakk

bakit gan--to ??

di ko namalayan na mag hahating gabi na inaasahan ko na susuduin ako ni Cesar pero bigo ako wala na ayoko na tama uuwi na ako sa amin agad akong pumasok sa bahay
at nadatnan ko na kumakain sila Crisanta at Alfredo di ko sila pinansin kahit binati nila ako

nagtungo ako muli sa kwarto kahit ayaw kung buksan nilakasan ko parin ang loob ko at tumambad sa akin ang dalawang walang kwentang tao ang lakas nila talagang pinapamuka nila sa akin na nau ginawa sila at ang ahas nato nakayakap pa kay Cesar
at wala pa silang damit

agad akong nag impaki kahit gulo gulo na ang mga damit ko ay basta kung ano ang mailagay ko
di ko narin ininda ang gutom na nararamdaman ko ng mahalaga ay maakaalis ako agad dito

di man lang sila nagising sa pag iyak ko at pagdabog ko napaka nila talaga
nag mamabilis akong bumaba ng hagdan takang taka si Crisanta na hinawakan ang kamay ko

"cecilia ano't ano bang nagyayari saiyo ?" tanong sakin ni Crisanta na halata sa muka niyang nag aalala siya

niyakap ko na lamang si Crisanta at bumulong "kailangan ko ng lumisan Crisanta" wika ko sa kanya

lumapit ako sa kanilang dalawa at yumuko "salamat sa inyong dalawa , wag kayong mag alala babawi ako sa inyo ngunit kaylangan ko ng umalis " pag kasabi ko niyon ay nagtaka silang dalawa

"bakit Cecilia ano bang nangyayari sa inyo ?" nag aalalang tanong ni Alfredo

"kailangan ko ng ilayo ang anak ko sa mga demonyong baboy dito pagpasenya na sainyo sige aalis na ko " sabi ko sa kanila habang umiiyak ako

pag kalabas ko ay nagtungo muna ako muli sa punong lagi kong pinupuntahan at umupo muna doon at nag suot ng balabal dahil gabi na at mahamog

dito muna ako magpapalipas ng gabi para sa umaga ay makasakay na sa bapor tabo para umuwi

iyak parin ako ng iyak di ko kase matanggap kung kelan pa siya mag kakaanak saka sya naging ganyan siguro nga tama sila ama dapat ay sinunod ko na lamang sya edi sana di ako nagsisi ng ganito

ibang iba na si Cesar simula ng makilala ko bakit ? bakit siguro nga ay di na niya ako mahal di na niya kami mahal ng magiging anak nya di na kami importante para sa kanya

~Pasensya na, kung papatulugin na muna
Ang pusong napagod kakahintay
Kaya sa natitirang segundong kayakap ka
Maaari bang magkunwaring akin ka pa🎼🎼

~Mangangarap hanggang sa pagbalik
Mangangarap pa rin kahit masakit🎼🎼

~Baka sakaling makita kitang muli
Pagsikat ng araw, paglipas ng gabi
Kung di pipilitin ang di pa para sa'kin
Baka sakaling maibalik🎼🎼

~Malaya ka na, Malaya🎼🎼

~Isusuko na ang sandata aatras na sa laban
Di dahil naduduwag kundi dahil mahal kita
Mahirap nang labanan mga espada ng orasan
Kung pipilitin pa, lalo lang masasaktan🎼🎼

~Mangangarap hanggang sa pagbalik
Mangangarap pa rin kahit masakit🎼🎼

~Baka sakaling makita kitang muli
Pagsikat ng araw, paglipas ng gabi
Kung di pipilitin ang di pa para sa'kin
Baka sakaling maibalik🎼🎼

~Malaya ka na, Malaya🎼🎼

naisip ko tuloy bigla ang mga pinagdaan namin dalawa naisip ko na panandalian lang pala iyon

kawa awa naman ang anak ko at kung may isip na siya siguroy maiinis siya dahil sa kataksilan na ginawa ng kaniyang ama

masyado siyang nagpadala sa tukso di man lang niya naisip ko sumagi sa kaniyang isip kaming mag ina niya sana maging masaya na lamang siya

habang nakatingin ako sa malayo bigla namang may lumapit sa akin na isang lalaki kinabahan ako baka ano ang gawin niya saakin

pero pagtanggal niya ng sumbrero ay inilahad niya ang kamay niya upang itayo ako sya lang ang kilala ko ngayong makakatulong sa akin ..

sino kaya ang lalaking iyon???

-acheloissadness