CECILIA #17
nagising ako bigla dahil isang bangungot ang napaginipan ko hingal na hingal ako at hinahabol ko ang aking hininga hinamas ko agad ang chan ko jusko po wag man sanang mangyari yon gusto ko pang makasama ng matagal ang anak ko jusko maawa ka
ginising ko si Cesar dahil gutom na rin ako pagkatapos ay dinala niya ang pag kain nabwisit ako bigla ng makita kong nakabuntot ang nakaka bwisit na babaeng plastikada umiinit talaga ang ulo ko sa babaeng yan nako nangigigil ako
"Cesar anong bat nandito yang babaeng yan sa kwarto ko ??" tanong ko kay Cesar
"ahh ganun ba sumama siya dito upang kamustahin ka , sya nga pala sya si miranda " banggit ni Cesar
"tapos ? " walang emosyon kong banggit
"Cecilia kamusta ka na kumain ka ng kumain wag kang lalabas ha para di ka mainitan wag kang titingin sa di kagandahan para di mo mapag lihian " sabi ni miranda
"ehh pano yan nandito ka ehh baka mapaglihian ko ang anak ko sayo pero ayoko kase nga sabi mo nga wag ako titingin sa di kagandahan ehh nandyan ka pa sa harapan ko " pag tataray ko sa kanya
"ganun ba ??" pagalit niyang bigkas alam kong na galit sya sa sinabi ko pero nag sasabi lang ako ng totoo
"amm pagpasensya na miranda maari ka munang bumaba ??" pag papaki usap ni Cesar kay miranda
kayat padabog itong umalis
abat akala mo sa kanyang bahay walang hiya talagapinalabas ko muna si Cesar baka uminit din ang ulo ko sa kanya bat ba kase pinayagan nya itong tumuloy dito
saka alam na ba ito ni Alfredo ?? ni Crisanta ??nagpunta ako sa salamin upang mag suklay ng buhok pagkatapos bigla akong napatitig sa salamin at agad akong na tulala
'teka !?parang hindi ako to ahh di ako ganto bat para bang tila bay ang sungit sungit ko hindi ako ganto siguroy dala ito ng pag bubuntis ko pero dapat di ko paren dapat ito gawin
kailangan kong humungi ng pag pa umanhin kay miranda , tama
saka isa pa muka namang wala syang balak manggulo sa akin ni Cesar
di pa nga natatapos ang problema namin kay Santiago at kay Amabuti na lamang at malayo kami sa kanila kayat medyo pumayapa na ang bawat araw na dumadating ngunit kahit ganun ay may pag ka kaba parin ayoko ng mag kahiwalay nanaman kami ni Cesar
lumabas ako ng kwarto ko at dahan dahang bumaba ng hagdan nakita ko agad si Cesar na nakaupo sa Upuan at masayang nakikipag usap kay Miranda dahil don may naramdaman nanaman akong galit pero hindi pwede to Cecilia kahit pa dahil sa pagbubuntis mo ay may nadadamay namang tao
lumapit ako sa kanila at umupo din natigilan sila sa pag uusap at yumuko naman si Cesar habang sa kisame naman tumingin si Miranda
"Miranda " panimula ko
"pasensya na kung nataray kitang sinalubong sa bahay na ito " pag papaliwanag ko"Cesar ikaw din naway maintindihan mo sana patawad din " sabi ko sa kanila pag katapos ay lumabas ako ng bahay
di man maganda ang pakiramdam ko ay lumabas parin ako rinig ko naman ang pagtawag sakin ni Cesar ngunit di ko na siya nilingon
sa di kalayuan may nakita akong isang puno at agad akong nagtungo doonhayyshh parang kelan lang ay sa ganitong araw ay sinusuyo ako ni Cesar ngayun may anak na kami tila bay napaka bilis ng panahon
buti na lamang at malimlim kayat di muna ako agad pumasok ng bahay
kitang kita ko naman mula sa malayo ang pag labas ni Miranda
teka saan naman iyon pupunta ??
ahh baka mamimili lamang sa palengkehinimas ko ang tiyan ko at napangiti
ganito pala ang pakiramdam masaya ramdam ko na may pusong tumitibok sa loob ni sinapupunan ko
sisiguraduhin kong papalakihin kita ng maayos anakpag katapos ay medyo nauhaw ako kayat sa likod na ako dumaan para sa kusina na ako makapunta at makainom na
pag kapasok ko ay may anong sulat akong nakita sa lamesa
binasa ko ito~pumarito ka ngayon Miranda
Santiago Rafael de villahuh ? sino kaya itong nag bigay sa kay miranda ng sulat at ang nakakainis kapangalan pa ni Santiago ang nag padala
binalik ko na lamang ang sulat sa lamesa sabay kuha ng tubig hayyshh
hooo medyo kumikirot kirot ang tiyan ko maka akyat nga muna ng kwarto at makapag pahinga baka mapano pa ang dinadala ko ...
pero teka asan si Cesar ??~ MIRANDA
agad akong nagtungo sa talipapa dahil sa sulat na dumating kay Santiago sino paba edi ang kuya kong magaling ano bat ang pag uusapan lang naman namin ay tungkol kay Cecilia ano bang bat baliw na baliw siya roon sa babaeng iyon basta ang akin ay si Cesar
"oh ano ba iyon mahal kong kuya !?? Si Cecilia nanaman ba ang iyong tatanungin ??" banggit ko kay kuya Santiago
"magaling !! , napaka galing talaga ng bunso namin , sge sabihin mo anong nagaganap ??" banggit ni kuya
"nakaka panibago bumabalik sa dati si Cecilia , umanoy humingi pa kanina ng pag paumanhin dahil sa pag susungit niya " pag papaliwanag ko kay kuya
"ibang klase , Miranda may bago akong plano para mapabilis ang plano natin mg dalawa , " banggit ni kuya
"ano iyon kuya ?" tanong ko sa kanya
"kailangan mo ng gamitin si Cesar upang mapasaakin na si Cesar gamitin mo ang kahinaan ni Cesar upang di na sya mag dalawang isip na mag disisyon " banggit ni kuya Santiago
mukang maganda ang naisip niya pero baka mapano ang anak nila Cesar
"ngunit kuya baka mahirapan si Cecilia lalo nat dalawang buwan na lamang bago siya manganak " pag papatama ko sa kaniya
"alam ko mahal kong kapatid kayat nga sa ika siyam ng buwan ng decembre balak kong iyon gawin , ang ibig ko lamang sabihin kailangan mo munang pa amohin si Cesar kailangan munang mag tiwala siya sa iyo upang sa ganun ay mapapabilis ang lahat " mahabang pagpapaliwanag ni kuya
napainom na lamang ako sa mga sinabi ni kuya siguro nga siguroy walang ibang magagawa si Cesar at mananatili na siyang akin at walang kaagaw
ngunit isa ang kinababahala ko ang pag uwi nila Alfredo at Crisanta ..
kelangan ko ng makapag isip kung anong plano gagawin ko sa kanila-acheloissadness❤️
BINABASA MO ANG
Cecilia (Ang unang Yugto)
Ficción histórica"ang pagibig nating dalawa ay hindi kukupas parang kanta itoy masusulat muli hanggang sa wakas ikay mamahalin magpakailanman at ikay sasamahan hanggang sa kamatayan di na ako makapag hintay na masilayan ka ulit mahal kong sinisinta "Cecilia"