Cecilia (Ang unang Yugto)

CECILIA 23

CECILIA #23

habang nakatingin ako sa malayo bigla namang may lumapit sa akin na isang lalaki kinabahan ako baka ano ang gawin niya saakin

pero pagtanggal niya ng sumbrero ay inilahad niya ang kamay niya upang itayo ako sya lang ang kilala ko  ngayong makakatulong sa akin si Santiago !!"

pero tumingin muna ako sa bahay ' hindi mo manlang ako hinabol o kausapin Cesar siguro nga'y nabihag kana ng tukso

inabot ko ang kamay ko sakanya at hinila nya ako sabay niyakap nya ako
" sumama kana sakin Cecilia " wika niya sa akin
tumango ako sa kanya upang maging sang - ayon kinuha nya ang dala dala ko at sinakay sa kalesa at inalalayan nya akong makasakay

habang nasa byahe kami ay di ko nagawang umimik sariwa parin ang mga nangyari di ko na maiwasang tumulo ang luha ko nagulat naman ako ng may iabot si Santiago na panyo
"kung ako na lang kase " bulong nya pero rinig ko yun nginitian ko na lang sya dahil hindi ko kayang magsalita ngayon para akong na pipe dahil sa mga nangyari wala ako ngayon sa katinuan ko lutang ako kung baga wala akong maisip na ikaka ayos ko ngayon tanging nabigkas ko lang ay "i uwi mo na ako sa amin " pagkasabi ko nun ay tumango sya at inisandalnjiya ang ulo ko sa balikat niya "Cecilia mamahinga ka muna malayo pa ang papuntang barko , gigisingin na lamang kita kapag nandoon na tayo " pagkatapos ay ipinikit ko na lang ang mga mata ko

nagising na lang ako ng hawakan ni Santiago ang kamay ko
huh ? napatagal siguro ang tulog ko at mag uumaga na
inalalayan nya akong makababa pagkatapos ay inalalayan nya akong makahakbang sa hagan patungo sa taas
bapor tabo kung titignan dahil ang sa taas ay may kaya at kilala bilang tanyag at sa baba naman ay mga mahihirap
gustuhin ko man sa baba na lamang pero alam kong hindi ako papayagan ni Santiago
"Cecilia ," tawag nya sakin "pumunta ka na sa kwartong nakalaan sayo para maka pagbihis kana " sabay ngiti nya
hindi pa ba maganda ang kasuotang suot suot ko ngayon sabagay luma na ito at pakupas na

inihatid nya naman ako at iniwan sa loob , naghanap agad ako ng damit na masusuot pagkatapos ay nagkolorete ako para naman hindi mag mukang kahiya hiya ako dahil alam kong mga mayayaman ang mga tao dito

lumabas ako at sya namang tinginan ng mga tao at nagbulungan naman sila ewan ko kung pangingutya ang sinasabi nila oh ano dahil maganda nga ang aking kasuotan naumbok naman ang aking tiyan

nilapitan ako ni Santiago at ipinakilala sa mga kakilala niyang negosyante
"naway gusto kong ipakilala si Cecilia Don Fernando " sabi pa niya
" malapit na kaming ikasal naway makarating ka " dagdag pa niya

"abay kakaiba ka Santiago nauna ang araw kaysa sa buwan " sabi pa nya na natatawa
" wala akong magagawa iba na pag mahal mo talaga " sabay tawa rin nya gusto ko mang makitawa pero alam ko ang damdamin na nabubuo ngayon kay Santiago inaako nya ang hindi nya anak

" Santiago " wika ng isang babaeng lumapit sa amin , muka siyang tanyag na tao dahil sa kanyang pustura siguro ay isa sya sa mayaman na tao dito sa barko ,

pagkatapos ay tumingin siya sakin ng nakakaloko "sino naman itong nagdadalang tao na kasama mo " wika nya na parang nang aasar na kung ano
" sya , sya ba?, sya si Cecilia ang anak ni Don Mariano Alcantara ang pinag kakautangan  ng iyong ama " wika ni Santigo sa kanya

halata sa muka nya ang pag kainis "Santiago hindi mo na kaylangan ipagdiinan ang pagkakautangan ni papa dahil syay magbabayad na "wika nya pa " at ya nga pala Curazon siya ang mapapangasawa ko at iluluwal na niya sa susuos na buwan ang aming mumuntihing sanggol" wika pa ni Santiago

umalis na lamang si Curazon habang nakasimangot tumingin naman sa akin si Santiago saka ngumiti , ngumiti na lamang din ako sa kanya ng pilit hindi na ako sanay dito , sanay na ako sa simpleng tao na nakakasalimuha
kumpara dito ay puro pagyayabang at pakikipag plastikada sa nga tao o kung ano pa kesa sa tao na simple at tunay na nakikisama sa kapwa

bigla akong nakaramdam ng paninigas ng tiyan kayat nagpahatid ako sa kwarto na tinutuluyan ko
" Cecilia , anong ano bat ang iyong nararamdaman ??" tanong sa akin ni Santiago na kitang kita mo sa kaniyang mata na nag aalala siya ng sobra
"naninigas ang aking tigan Santiago pasensya na at isinama pa kita dito para magpahatid , maari ka ng bumalik sa kubyerta upang makausap mo pa ag ibang mahalagang tao " sabi ko pa sa kanya

"hindi Cecilia mas importante ka sa akin kesa sa kanila ay abg tanging hanggad lamang ay Kayamanan " wika pa niya

hinawakan nya ang pisngi ko at hinawi ang buhok kung nakaharang sa mga mata ko , at dahan dahan siyang yumuko " alam mo ba Cecilia ang saya ko ngayun dahil kasama na kita , akala ko ay tatangihan mo akong muli " sabi pa niya " salamat at binigyan mo ako ulit ng tiwala , pangako hindi kita bibiguin " sabi pa niya

"salamat din Santiago " ngumiti ako sa kaniya

lumapit naman siya sa akin na sovrang lapit sa muka at amoy na amoy ang mabango niyang hininga pinikit ko na lamang ang aking mga mata dahil inakala ko ay hahalikan niya ako pero hindi pala hinalikan nya lang pala ang aking noo sabay pinatay niya ang ilaw at sinabing "magpahinga kana bukas ay makikita mo na sila " sabay sara ng pinto

THANKS FOR VOTING GUYSS !!! 

FIGHTHING AJA !!! :*