Twelfth Chapter

65 5 3
                                    

Tahimik akong naglalakad sa maingay na hallway ng Golden Building

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Tahimik akong naglalakad sa maingay na hallway ng Golden Building. Puro chismisan na walang katuturan ang aking naririnig, kadalasan tungkol sa aming dalawa at kasabay ng pagchichismis nila ay ang mga matang sabay na tumitingin sa akin. I just ignored them until I reached our classroom to get my bag before I go home. As usual, humarang sa akin ang nag-iisang cliché antagonist ng buhay ko na si Gretelinn Trisha Reyes. Why does it seem like I'm in some bedtime story?! Nakakasawa na lagi na lang ganito.

"What do you want Reyes?" inis na tanong ko sa kanya. Mga isang buwan mahigit na ako nagtitimpi sa babaeng ito na walang magawa sa kanyang buhay, will she ever live her own life for the sake of humanity?!

Tinaasan niya ako ng kilay at inismiran. I gave her a bored look trying to say that I'm so done with her.

"Your fighting back na pala? My prince charming na nagpapakahero lagi ay wala dito. So, poor you walang magliligtas sayo" mapang-asar na sambit niya at tinawanan ako

She sounds like a witch---wait, scratch that! She is a witchy witch! I rolled my eyes at pinilit na pumasok sa loob ng  classroom pero tinulak niya ako. Napangiwi naman ako. Again, we are surrounded by numerous students of GRA even those who are in Silver and Bronze level are here. She is one scandalous lady. Did she forgot all her manners or she just doesn't have one?

"Deserves you right wimp!" pagtawa niya at tumingin pa sa mga alipores niya. Attention-seeker talaga siya eversince. She is unbelievable!

Pinilit kong tumayo pero tinutulak nila ako pababa ng alipores niya. Anak ng yan! Nanghihina ako at hindi ko alam kung bakit, siguro natrauma na ako sa nangyari dati. Nang tumigil na sila ay agad akong tumayo at pinagpag ang damit ko. I gave her a death glare and she just laughed.

"Poor crybaby!" tawa niya pa.

Maya-maya narinig ko ang boses ni Kris.

"Stop this childish act Gretel! Leave her alone, will you?" malamig na sambit ni Kristoff.

I heard the people gossiping. And, the noise got louder ng hinila ako ni Kristoff paalis doon.

"Late" mahinang bulong ko habang kinakaladkad niya ako.

This sucks! I hate how this 'superhero' is super late. He should've saved me from getting hurt by that witchy witch! I shrugged off the thought. I should stop reading too many romance novels for I am becoming too much hopeless romantic.

"Aray!" reklamo ko, nagkaroon ako ng pasa dahil sa ginawa ni Gretel at mga kaibigan niya tapos dun ako hinawakan ni Kristoff nang tinawag niya ang atensyon ko.

He is staring at me and it feels like I'm drowning. I looked away from his gaze and he sighed.

"Do you know that you are my responsibility Danielle?" tanong niya na may lamig pa rin sa kanyang boses.

I sighed, alam kong binilin ako nila Mommy sa kanya few days ago bago umalis ang mga ito papuntang ibang bansa.

"S-Sorry" nauutal kong sambit at bigla naman niya ako niyakap kaya nagulat ako

Mending The Heart That I Broke (Taglish)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon