Chapter 01

788 31 3
                                    

A year has passed, I graduated in college. I am now handling my family's company here in the States.

And a year has passed, when we broke up. 4 years of us being together went into a waste. It all went into waste just because of cheating. Pinagpalit nanaman ako.

Umiling ako at pinilit na isipin ulit ang nakaraan.

"Ms. Jules, your friends are here." Bungad sakin ng assistant ko sa intercom.

"Bring them in."

Ang ingay nila sa labas.

"Ikaw na kasi!"

"Mag bubukas lang ng pinto eh!"

"Di mo magawa? Demanding ka!"

"Ang ingay"

Bigla na lang bumukas yung pinto at bumungad na sila ay nag aaway.

I smirked.

"Zea!" Tumakbo sakin si Ryan at niyakap ako.

"Hey!" I giggled.

"Kamusta pag hahandle ng business niyo? 22 ka palang hinahandle mo na business niyo!" Tuwang sabi ni Nathan.

I smiled, "Its nothing much, kaya naman e."

Tinignan ko sila. "Napadalaw kayo?"

"Nyla's getting married." Ian said

Nagulat naman ako dun, lintek na babaeng yun. Hindi sinasabi sakin. Kahit manlang sa email or kaya sa facebook chat.

"Leche talaga yun." Inis na sabi ko.

"Okay lang yan! Kaya kami andito para sunduin ka!" Tuwang sabi ni Nathan.

Tumango tango naman ako, "Wait, isn't it too young to get married? She's only 23?"

Umiling naman sila habang tumatawa, "Mahal nila isa't isa."

Tumango na lang ulit ako.

"Kelan ba kasal ng babaeng iyon?" Tanong ko habang tumitingin sa papeles sa harap ko.

"In about 2 days."

Padabog kong sinarado ang folders.

"WHAT?!" Tumayo ako at kinuha na bag ko.

"Let's go. I want to see that bitch." Lumabas na ko.

Iniwan ko silang tumatawa.

Mabilis lang ako nag impake, good for a week to be exact.

I'm not planning to stay there for too long.

Bumaba na ko at nakita silang masayang nag kukulitan.

I miss my boys. Even after that thing happened, they stayed. Both sides, actually. Pero they don't mention him. And I know they dont mention me to him.

I smiled on how loving they really are ever since high school.

"Kamusta pala si Nala?" Asking about my dog.

"She misses you." Malungkot na sabi ni Ian.

I miss her, too.

Tumingin na ko sakanila at ngumiti.

"Let's go!"

------------------

It's good to be back home.

Philippines, I missed you so much!

"Julianna! Mom! Dad! I'm home!" I shouted.

Naririnig ko na ang mabilis na yapak ng aking kapatid.

"Ate Zea! Ate Zea!"

I kneel in front of the staircase to catch her into an embrace.

"I missed you, baby girl" I hugged her tight.

Bumaba na din sila Mom and Dad.

I miss the warmth of their embrace.

"Anak!" My Mom hugged me too.

I cant hug her back because of Julianna.

"Mom." I smiled.

Binaba ko na si Julianna at tumakbo kay daddy.

He embraced me and lifted me up.

"Dad, ang bigat ko!" I smiled.

"Still my little girl." He smiled the brightest.

After a long welcoming, we decided to eat outside.

I changed into a dress and 3 inched beige heels.

I wanted to dress up.

Bumaba na ko at halata din kila mama na bihis din sila.

"Let's go?" I asked.

"You'll drive?" Dad brushed my hair.

Tumango naman ako.

All I can say is, the traffic in Manila will never be compared to the traffic in Los Angeles.

Damn, this is the worst.

Nakadating na kami sa restaurant at all I can say is this is one of the fanciest restaurant I've been to.

We took our seats and ordered our meals.

Pinaguusapan din namin ni mommy mag shopping, since gawain namin lagi yun.

All we did while eating was catching up and business talk, Julianna is happy playing with her yaya.

Pag tapos namin kumain we decided to go to the nearby mall and shop. Dad and Julianna is tired, kaya pinasundo na namin sila.

Of course, we went to my fave store which is Bershka.

Tumitingin tingin lang kami dun nung nakarinig kami ni mommy na sobrang lakas na tawa.

I know that laugh.

Damn ang ingay talaga ni Ryan.

I looked just to make sure na sila yun and I'm right.

Nag paalam ako kay mommy na lalapit ako sakanila, she said na tutuloy lang siya sa pag tingin.

I quickly went to them.

"Hey!" I smiled.

"Z-Zea." Kinakabahan nilang tawag.

"What's with that faces?" I laughed.

Biglang may lalakeng nag lakad papunta samin.

"Hey, which one is better the navy green or dark blue?" He wasn't looking at us but he is looking at the shirts.

Nung walang sumasagot he looked at us.

"Ano meron- Azalea..." he carefully said.

"Lance."

When We Held HandsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon