When We Held Hands

Chapter 26

Lumabas na si Tazanna para bigyan ako ng space.

I sighed, kailangan ba na ako lagi ang nasasaktan? Kailangan ba na ako lagi parusahan? Hindi ko alam kung ano ang nagawa kong mali. Hinding hindi ko talaga alam. Bigyan niyo naman ako ng sagot, oh...

Hindi ko na lang napansin na nakatulog ako sa kakaiyak.

Naramdaman ko na may nag buhat sa'kin.

His scent...

"God, Zea. I'm so sorry for leaving you. I'm so sorry kung di kita nasundan. I'm so sorry if I was so busy with Hailee. I'm so sorry, best friend." Best friend...

Naliwanagan na ako. I love him as my family and as a best friend, that's it.

Mag mmove on na din ako kay Lance, he wants me to move on, I'll give it to him.

Next week na kami pupuntang Romblon.

I will be formal and you'll never see the old Zea whenever I'm facing you, Lance.

Ako naman. Ako naman ang maging mas malakas saatin.

Inilapag na ako sa kama at tinanggal sapatos ko.

"Zea... Naguguluhan nanaman ako, bumalik pa kasi siya." Naiinis na sabi sakin ni Justus habang hinahaplos ang buhok ko.

"It's okay." I said, not bothering to open my eyes.

Napatigil siya sa pag haplos ng buhok ko.

"I-I just guess that we're only fated to be as best friends, Jus. Kahit sabihin mong mahal mo ako, alam kong bilang pamilya lang. Don't confuse your own feelings, masyado ka na nag didilig palalim. You still love her." I opened my eyes and gave him a smile.

Umiling siya, "I need time to think about it. I need it. Masyadong mabilis lahat ng pangyayari. Hindi lang ganun kabilis mag conclude."

I nodded, "I understand."

Hinaplos niya ulit buhok ko, napapikit ako doon.

"For the mean time, you rest. Mag pakalakas ka best friend." He kissed my forehead and continued playing with my hair.

Nakatulog na ako kaagad dahil sa ginawa niya.

Nagising ako and I looked at my wall clock. It's 1 pm.

I stood up and went to my bathroom.

Naligo na ako at nag bihis na. Pinalitan ko na din ang bandage.

Chineck ko ang phone ko at tinawagan ang secretary ko.

After some business talks. Another bunch of work to do later.

Bumaba na ako at nadatnan si Julianna sa Garden na nag lalaro kasama ang kaniyang yaya.

Makita lang na masaya kapatid ko, napapangiti na ako.

Dumiretso na ako sa kusina at tinawag si manang.

"Manang. I'm hungry."

Ngumiti siya sakin at napatawa, "Saglit lang, hija. Upo ka muna sa dining area. Malapit na ito matapos."

Tumango naman ako at dumiretso sa dining area.

Tumakbo papunta saakin si Julianna.

"Ate! Mommy told me not to wake you up kanina. Ate why do you wake up so late? I want to play with you pa naman." She pouted.

Ang cute talaga ng kapatid ko!

Natawa ako sakaniya at kinirot ang pisngi nito.

"Ate Zea was exhausted. I needed to rest." Hinaplos ko ang pisngi nito.

She frowned, "If you're sick. You should rest ah? Julianna loves you! Will play nalang with yaya muna!"

I nodded and kissed her forehead, "Have fun. I'll eat first."