Yeni Sahibim || Yaoi || Neko ||

||Bölüm 1||

Yine soğuk zeminde uyandım. Artık bu kafesten çok sıkıldım. Beni her gün satmaya çalışıyorlar. Ama ben, beni almak isteyenlerin canını yakarak kendimden uzaklaştırıyorum. Bakalım bugün beni almayı deneyecekler mi?

İçeri doğru iki kişinin konuşma sesleri geliyordu. Seslerden anladığım kadarıyla bir erkekti. Sesler iyice netleşince konuştuklarını anlamaya başladım.

"Bir neko almak istiyorum."

"Peki,nasıl bir neko istiyorsunuz?"

"Gördüğümde anlayacağım."

Adamlar içeri girdi. Her kafesin önünden geçiyor ve tüm nekolara dikkatlice bakıyorlardı. Diğer nekolar ısrarla "beni al" diye yalvararak sevimlilik yapıyorlar. Kendi ölümlerini kendileri hazırlıyorlar. Bu görüntüye daha fazla dayanamayıp arkamı dönüp uzandım. Adımlar gittikçe yaklaşırken birden ayak sesleri kafesimin önünde kesildi.

"Bu neko kim?"

"Onu almak istemezsiniz, çok vahşidir."

"Vahşi mi?"

Bakıcı anlatmaya başladı
"Evet, buraya geleli neredeyse bir yıl oldu. Onu sokakta yakaladılar. Bulduğumuzda insanlardan korkuyor ve nefretle bakıyordu. Sanırım eski sahibinden kaçmış. Adı Akira. 17 yaşında. Kürkü ne kadar parlak olsada içi öyle görünmüyor. Onu her almak isteyeni yaraladı. Bu yüzden onu kimse istemiyor."

Adam biraz sustu, sonra

" Buraya bak pisicik."

Pisicik mi? Bana mı dedi o öyle? Sanırım korkutmam gereken biri daha var. Yavaşça döndüm ve adamın gözlerinin içine baktım. Elini kafesin içine doğru uzattı. Elimi kaldırdım ve uzun tırnaklarımla elini çizdim.

Acıyla inleyerek elini geri çekti.

"Gerçekten vahşiymiş."

Bakıcı başıyla onayladı. Ve konuşmaya devam etti.

"İsterseniz size diğer nekoları göstereyim." deyince adama beni biraz inceledikten sonra bakıcıya döndü ve

"Onu istiyorum."

Dediklerini duyunca hemen hırladım. Ona şuan bağırabilirim ama hırlayınca genelde daha çok korkuyorlar.

"Emin misiniz efendim. Bu neko size zarar verebilir."

"Eminim. İçeride bekliyor olacağım. Onu hazırlayıp getirin." dedi ve gitti.

Bakıcı bana korkan gözlerle baktı ve gitti.

İçeriye 5-6 adam girdi. Bakıcı kafesi korkarak açtı ve hemen geri çekildi. Kafesin dibine sinmiş onlara hırlıyordum. Birden adamlardan biri kuyruğumdan tutup çekti. Gerçekten çok acıdı. Acıyla bağırdım ve adamın eline tırnaklarımı batırdım. Hemen elini geri çekti. Bu sefer hepsi birden kafese doğru atıldı ve beni çıkarmayı başardılar. Orta büyüklükte bir kutu getirdiler ve beni içine fırlattılar. Kutuda ayağa kalkamıyordum. Hemen kaçacakken kutunun ağzını kapattıllar. Normalde nekolar yeni evlerine sahibiyle beraber yürüyerek gider ama ben onların tabiriyle 'vahşi' olduğum için beni kutuya kapatmışlardı.

Kutunun içinde çıkmak için debelenirken bir sarsıntı ile durdum. Artık çok geçti. Beni seslerden anladığım kadarıyla bir arabaya koyuyorlardı.

Araba giderken sürekli sallanıyordu. Bu sallantı yavaş yavaş uykumu getiriyordu. Uyumamak için çabalarken göz kapaklarım gözlerimi örtmeye çalışıyorlardı. Bu rekabet böyle devam ederken kendimi karanlığa bıraktım.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bu benim yazdığım ilk hikaye. Umarım beğenirsiniz. Vote ve yorumlarınızı bekliyor olacağım.