Rozterka.

12

-Roxy!-usłyszałam jego głos. Zamrugałam oczami.  Chłopak siedział na kanapie w koszuli, lekko rozpiętej u góry. Patrzył na mnie a ja przetarłam oczy.

-Wyglądasz jakbyś zobaczyła ducha. -rzucił żartobliwym tonem.

-Kentin... Idę spać źle się czuję.

Chłopak wzruszył ramionami i odwrócił twarz w stronę okna a ja odwróciłam się i szybko schowałam się w ubikacji. Wytarłam twarz wodą i nie wiedziałam co się stało. Wróciłam do swojego pokoju i siedziałam tam ze słuchawkami na uszach. Przytuliłam się do misia i próbowałam zanalizować co się dzisiaj stało.  Zasnęłam a kiedy się obudziłam usłyszałam dźwięk tłuczonego szkła. 

-Alexy! Uspokój się-uslyszałam wrzask Armina.

-JAK JA MAM BYĆ SPOKOJNY?!- spojrzałam przez framugę drzwi i mój ulubiony kubek leciał już w prost na mnie. Rozpił się na moim czole.

-Co tu się do cholery wyprawia?-powiedziałam po czym głośno zajęczałam z bólu. 

-Może niech mój brat Ci wyjaśni.
Spojrzałam na nich pytająco i nie do końca wiedziałam co się dzieje.

-No bo....-chłopak wbił twarz w ziemię.

-On wynajął twój pokój bo myślał, że się wyprowadzisz.

-Co zrobiłeś?-podeszłam do niego i czułam jak do oczu napływają mi łzy. Zrobiło mi się tak cholernie smutno. Alexy objął mnie ramieniem.

-Spokojnie przeniesiemy Twoje rzeczy do mnie, łóżko mam duże zmieścimy się.-poruszył sugestywnie brwiami niebieskowłosy. 

-Mam nadzieje, że nie jesteś na mnie zła. Przepraszam.

Wzruszyłam ramionami. 

-To kiedy ma się wprowadzić ta nowa osoba?

-Powinna być jeszcze dzisiaj.

Głośno westchnęłam i  poprosiłam chłopaków o pomoc. Przeniosłam swoje rzeczy do pokoju mojego przyjaciela.

-Ja śpię od okna!-wrzasnęłam rzucając swoją pościel.

-Nie ty śpisz na mnie!
Rzucił i przewrócił mnie na łóżku po czym pocałował mnie w policzek i zamknął w szczelnym uścisku. Gdy zaczęłam go łaskotać do drzwi ktoś zapukał. Najpierw delikatnie potem głośno i stanowczo. 

-Otworzę!-wrzasnęłam swoim piskliwym głosem i ruszyłam w stronę drzwi.  Gdy otworzyłam oczy zamurowało mnie.

-A więc tu jesteś cukiereczku.