ဥေပကၡာ

အပိုင္း၈

ေတာ္ဝင္ ေဆးရံုကေန အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ မီးပူေခ်ာင္ထဲအလုပ္႐ူပ္ေနသည့္ မိတာတစ္ေယာက္ ေတာ္ဝင့္ကိုျမင္သည္ႏွင့္ ကယ္တင္႐ွင္ႀကီးအလာ ဝမ္းပန္းတသာႏွင့္.....

"ေတာ္ပါေသးတယ္ မမႀကီးျပန္လာလို္႔ ဟူး...."

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ မိတာရဲ႕ ဘယ္မွာလဲသံပုရာရည္ "

"အယ္......မမငယ္ေလး လုပ္တာနဲ႔ မမႀကီးအတြက္သံပုရာ
ရည္ေဖ်ာ္ထားဖို္ေမ့ေနတယ္ ခဏေနက်ရင္လာပို႔ေပးမယ္သိ
လာ အခုေတာ့ေလ မိတာကိုကူညီတဲ့အေနနဲ႔ ေရာ့ တစ္႐ူး
ေရာ့ လက္ဖက္သုပ္ ဒီမွာေရေႏြး အိမ္ေပၚတက္ၿပီး မမငယ္ေလးကိုေပးေပးအံုး ေနာက္ထပ္လက္ဖက္သုပ္မရ
ေတာ့ဘူးေျပာေပး....သူဒါနဲ႔ဆိုႏွစ္ပန္းကန္႐ွိၿပီးစားတာ
႐ွင္းျပေနလဲတိုင္တယ္ အေျပာခံရအံုးမယ္ သြားတား ေပေတာ့"

စကားကိုမရပ္မနားပဲေျပာခ်ၿပီး မိမိကိုေနာက္ေက်ာကေန တြန္း
ေနသည့္ မိတာကို စိတ္ဆိုးရမလိုလို ရီရမလိုလိုျဖစ္ေနသည္။
ဟိုကေလးမ ဘာလုပ္ခ်ျပန္ၿပီလဲမသိဘူး....

အေပၚထပ္ဧည့္ခန္းေရာက္ေတာ့ ျမတ္ႏိုးကိုမေတြ႔ရ ေသခ်ာ
သည္ မိမိအခန္းထဲေရာက္ေနတာျဖစ္မည္။အခန္းတံခါးဖြင့္
ေတာ့ေမွာင္မဲေနသည့္အျပင္ Air-con ဖြင့္ထားတာမို႔
ေအးစက္မူက ေတာ္ဝင့္မ်က္ႏွာကို႐ိုက္ခတ္လာကာ တစ္ကို္ယ္
လံုးပင္ ေက်ာစိမ့္သြားသည္။မီးဖြင့္လိုက္ေတာ့.....အမယ္
မယ္မင္းႀကီးမက ေစာင္ကိုအေသခ်ာအေလး ျခံဳထားၿပီး
ေ႐ွ႕က TV ဆီကိုပဲ အာရံုေရာက္ေနတာေၾကာင့္ ေတာ္ဝင္
ေရာက္ေနသည္ကိုမသိပဲ.....

"မိတာ....မိပိတ္ထားပါဆို အီး..."

ျမတ္ႏိုးဆီက ငိုသံေၾကာင့္ လက္ထဲက ဗန္းကို စာပြဲေပၚတင္
ထားလိုက္ၿပီး.....

"ခ်စ္.....ဘာလို႔ငိုေနတာလဲ ဘယ္သူဘာေျပာလိုက္လို႔လဲ "

"ပန္းကေလး...."

မိမိရင္ခြင္ထဲကို တိုးဝင္လာသည့္ ျမတ္ႏိုးကို အလုိက္တသင့္
ျပန္ဖက္လိုက္ရင္း...

"ဘာျဖစ္တာလဲ ခ်စ္ရဲ႕ မမပန္းကိုေျပာျပေလ "

"ဟိုမွာ ၾကည့္ပါလား....မင္းသမီးေသသြားၿပီး မင္းသားကို
သနားလို႔ ကူငိုေနတာ "