Bir Umut

" ÇOK ÖZLEDİM.. "

Medya:
Seksendört- Ölürüm Hasretinle

Bugün tam 1 yıl oldu benden gideli. Ama gidişin istenmeyen ve habersiz gidişti. Niye gittin? Bana sormadan. 'Bensiz yapabilir misin?' diye sormadan niye gittin be adam ! Ben artık eskisi kadar güçlü değilim ha! Haberin olsun. Çünkü giderken bütün enerjim, hislerim seninle gitti. Ama biliyorum. Bütün bunların sorumlusu benim. O telefon konuşmasını hiç yapmamış  olsaydık belkide şuan yanımda olurdun. Dizlerim dizlerinde, ellerim ellerinde, gözlerim gözlerindeydi belki de...

Kendime çok kızgınım. Bu aralar rüyalarıma da girmiyorsun zaten. Neden? Seni kızdıracak bir şey mi yaptım sevgilim? Lütfen beni sensiz bırakma. Yanımdan gittin, bari hayallerimde bırakma beni. Dayanamam... Bazen yanına gelmek istiyorum. Ama içimde bir şey engelliyor. 'Onun için yaşamalısın, senin yaşamanı isterdi' diyor o ses. Ve ben o sese inanıyorum. Bir türlü yanına gelemiyorum. Ama gönülden sevenler ayrılmazlarmış. Biz hiç ayrılmadık dimi sevgilim? Ayrılamayalım da.

O çok sevdiğin küçük kız, geçen seni sordu bana. İlk önce gözlerim doldu, dudaklarım mühürlendi sanki. Haraket edemedim. Sonra hafif bir ürperti. Yutkundum ve yavaşça acı da olsa dudaklarımda bir gülümseme belirdi. Ve sessizce ' Gitti ' dedim kendimce. Zaten anlamazdı değil mi tamamen artık gittiğini... ' Nereye gitti peki?'  diye sordu. Sanki gözyaşlarım bana inat akıyordu. ' Uzaklara, çok uzaklara. ' diye cevap verdim.
' Ne zaman gelicek peki? ' diye sordu bu sefer. Elimle gözyaşlarımı silip günler sonra ilk defa gülümseyerek ' Bilmem, ne zaman isterse. '

Elinden tutup her zaman yaptığın gibi ona dondurma aldım ve heryerine bulaştırarak yemesini izledim. Aynı beraber yaptığımız gibi. Ona seninle beraber yaptığımız şeyleri anlattım. Gülerek dinledi beni ya. Tabii gülecekti..

Ama sonra acı gerçek bir tokat gibi vurdu yüzüme. Artık bunları yaşamayacak ve göremeyecektik.

"Hayallerim vardı benim. Tamamıyla sen olan "