Bir melodi almış beni ilerliyorum sana adım adım. Sen yoksun. Fazlaca yoksun. Alıp başını gidiyorsun. Ben arkanda kırık dökük kalıyorum. Bekliyorum. Sonra dönüyosun ve bana bakıyorsun. Tekrar düşüyorum gözlerindeki uçurumdan aşağı... Biraz daha batıyorum. Kuruyorum, bir kez daha. Ama yanimdasın gibi hissediyorum. Yanılgılar arasında ıntihar ediyor ruhum. "Sevmiyor " diye çığlık çığlığa ruhum.
Ah kalbim vicdansız "Sever belki" diye, bir çelme takıyor tüm yasanmışlıklara rağmen.. Söylesene adam, kim öğretti sana? Gözlerinin içinde beni öldürüp tekrar diriltmeyi...
Değişimi herkes ister ama, herkes başaramaz!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Umut
Genç Kız EdebiyatıÇek ellerini kalbimden.. Hayatta herkes tarafından kırılan bir kızın, kendi iç dünyası..? Beni ben yapan siz miydiniz? Hayır, karanlık dünyamda birer kirdiniz. ?
