Ağır Sevda (Berdel)

AĞIR SEVDA-10

Sabah gözlerini ağır ağır açmıştı Nursima. Bir dakika neden bu koltuk bu kadar yumuşakdı neden bu koltuk bu kadar genişdi ve neden şuan yanım da bir insanın nefes alış verişlerini duyuyordu.

Hemen sağıma baktığımda onu gördüm o kim derseniz Görkem. Görkem ağa. Bu nasıl oldu ben orda yatmıyomuydum ki. Ama şimdi buraya nasıl geldim.

Ayrıca bir elim neden Görkem in üstünde idi. Ama ben onunla yatmamıştım ki. Sanırım Görkem getirdi beni buraya. Ama neden.

Hemen yataktan kalkmak istedim ve tam kalkacakken bileğimin üstünde bir el hissettim. Bu tabiki de Görkem in eliydi.

Arkama bir hışımla döndüm. Bana çatık kaşlarıyla bakıyordu. Bu çatık kaş niye. Ona sorar gözlerle baktım. Yavaşça ağzını araladı ve

-"Nereye gidiyosun sen. Nasıl benim izinim olmadan kalkarsın yatağamdan."

-"Ben nasıl buraya geldim. Ben gerçekten burda yatmamıştım. Yani nasıl oldu bilniyorum. Özür dilerim ama gerçekten buraya geldiğimi hatırlamıyorum."

-"Tamam sus. Ben getirdim seni buraya. Neden saçlarını kurutmadın. Bide hasta olup başıma bela olma. Seninle uğraşamam ben senden önemli işlerim var çünkü."

-"Ama ben saçlarımı kurutmadım ama şey yani ben hasta olmam yani."
dedi korkarca bir bakış atarak. Sonra gözü halının kenarına kaydı. O neydi. Hayır o arkadaşının ona hediye ettiği kolye değilmiydi.

Hemen boynuna baktı. Gerçekten de kolyesi yoktu nasıl koptu ki eğer birisi koparmasa asla çıkmazdı bu kolye. Bir dakka Görkem Nursima'yı taşımıyor muydu? Demek ki o yaptı.

Sinirli gözlerini kocasının sinirli gözlerine dikti. Şuan odada hiç iyi şeyler olmayacaktı. İki çatık kaş birbirleriyle kesismişti şuan çünkü.

Nursima nın sesi elinde olmadan biraz fazla çıkmıştı şu cümleleri sarf ederken.

-"Sen mi kopardın bu kolyeyi!!? Sen bunu nasıl yaparsın ha. O benim için bir hazine demek anladın mı. Onun bende manevi değeri çok yüksekti. Nasıl yaptın bunu ya nasıl."

Görkem karısının bağırması üzerine iyice sinirlenmişti. Karısının bileğini sıkarak konuşmaya başladı.

-"Sen nasıl bana o ucuz kolye için bağırırsın densiz kadın!! Sen kimsin de bana sesini yükselte bilirsin. Sabah sabah yürek mi yedin. Yemin olsun sesini biraz daha yükselt senin canını yakarım anladın mı lan!!!!"

Diye kükreyen Görkem yüzden Nursima yerinde titremişti resmen. Nursima nın aklı hala "O ucuz  kolye" cümlesinde kalmıştı nasıl derdi. onun için bir hazine kadar değerli olan arkadaşının hediyesine.

Onun bu lafına karşılık Nursima şu sözleri sarf etti.

-"O ucuz dediğin kolye varya benim için bir sandık dolu altından daha değerli. Şunu sana söyliyim ki Görkem ağa bazı şeyler paradan daha da önemlidir. Sizin gibiler maddi şeyleri önemsiyor olabilirler. Fakat kalbin de sevgi olan kişiler maddi şeylerden çok manevi şeylere değer verirler."

-"Bak bak bak sen Nursima hanımın içinden iyilik meleği çıktı. Bana bak kadın birincisi bir daha bana böyle kelimeler sarf edersen seni öldürürüm. İkincisi de bana iyi kız ayaklarını oynama senin nasıl bir kız olduğunu ben bilirim ama şunu diyim iyi rol yapıyosun. Seninle daha fazla burda kalmıcam ben. sen de gerektiğince yanıma uğrama."

Nursima nın incileri dökülmeye başlamıştı bile hayatın da babası dışında ilk kez biri onu böyle aşağılıyordu. Onu aşağılıyan kocasıydı resmen.

Küçükken hayallerini süsleyen beyaz atlı prensi onu aşağılıyordu. Nursima nın hayali böylemiydi peki. Asla. Asla böyle değildi.

Onun hayallerinde ki adam onun koruyucusu olmalıydı. Aşağılıyan birisi değil.

Kocası odadan çıkıp kapıyı hızlıca çarpınca yine korkmuştu.  Dizlerini kendine çekerek ağlamaya başladı. Neden herşey de ağlıyası geliyordu sanki.

En nefret ettiği huy da buydu işte. Yatağın kenarından kalkarak banyoya gitti. Ve sonra elini yüzünü yıkamaya başladı.

Üstüne dizlerine kadar inen bebek mavisi etek altına et rengi bir kilotlu çorap. Üstüne beyaz bir gömlek giymişti.

Saçının uçları dalgalıydı zaten saçını tarayarak daha iyi bir hale sokmuştu. Yüzüne göz kalemi çekip fondoten sürerek açık mavi şalını başına tel tokalamış ve ardından çıkmıştı odadan.

Kahvaltı için görümcesi Şilan a ve diğer mutfak çalışanlarına yardım etmişti Nursima. Kahvaltı sofrasını hazırlayan kızlar solana gidip yerlerini almışlardı.

Ama malesef yine Nursima Görkem in yanına oturmak zorunda kalmıştı. Sofrada ki herkez genç çiftin arasın da birşey olduğunu anlamıştı. Ama Görkem in sinirli olduğunu anlamış ve ses etmemişlerdir.

Kahvaltıyı bitiren erkekler şirkete gitmişlerdi. Ardından Zilan hanım odasına dinlenmek için çekilmişti. Yardımcılar evi toplarken Nursima ve Şilan ellerine bir bardak çay alıp muhabbet etmeye başladılar.

-"Yenge bugün abim ve seni kızgın gördüm. Ne oldu bak illa anlatmak istemezsen anlatma ama şunu da unutma ki ben seni ablam görüyorum yani sende beni kardeşim gibi görebilirsin."

-"Yalnış anlama tatlım elbette ben de seni kardeşim görüyorum ama boşver sen tamam mı tatlım."

-"Peki yenge sen nasıl istersen öyle olsun. Ben şimdi annemin ilacını veriyim de öyle yine devam ederiz konuşmaya olur mu?"

-" Tamam canım ben burda bekliyorum."

Nursima nın nedense Şilan a karşı kanı ısınmıştı ilk gördüğü andan beri. Zaten yüzünün güzelliğin de nur vardı sanki.

Nursima bugün olanları aklından geçirdi. Bugün ilk kez kocasıyla bu kadar hoyrat bir kavga etmişti. Aslında Nursima ya göre kolye yüzünden biraz olmuştu.

Çünkü bu evlilik bir berdel yüzünden olmuştu. Birbirlerine bağırarak hınçlarını alıyorlardı.

Nursima görümcesini beklerken önünde de Görkem i görmüş ve çok şaşırmıştı.

Görkem koltukların başlarını elleriyle tutmuş ve ardında eğilerek Nursima ya yaklaşmış yüzüne ise o insanı çatlatacak cinsten olan gülümsemeyi koymuş ve konuşmaya başlamıştı.

-"Ne o Karıcığım yoksa başka birini mi bekliyordun. İstersen artık bekleme çünkü bir daha odadan dışarıya çıkamayacaksın."

Nursima Görkem in dediklerini duymuş ve ve Görkem e birşey diyecekken Görkem onu kolundan tutmuş odalarına sürükleyerek çıkarmış ve çoktan Nursima'yı yere savurmuştur bile.

...

Lütfen beğeni ve yorum atalım arkadaşlar... HOŞÇAKALIN....